Page 46 - CultureMag2015-3
P. 46
เมอื่ ราว ๓๐–๔๐ ปกี อ่ น เดก็ ๆ มกั ชวนกนั วง่ิ เลน่ อยทู่ ส่ี นามใน
ยามว่าง การเล่น “ชัย” ท่ีแพร่หลายอยู่ในช่วงหน่ึงคือการ
วิ่งไล่จับตามเส้นที่แบ่งคนเป็นสองฝ่ายพอๆ กัน โดยขีดเส้น
สมมุติทางขวางเข้าราวห้าหรือเจ็ดเส้น ฝ่ายรับเข้าประจำ� เส้น
ละหนง่ึ หรอื สองคน (จำ� นวนเสน้ และคนแปรตามจำ� นวนผเู้ ลน่ )
ฝ่ายรุกต้องฝ่าแต่ละด่านให้ได้โดยไม่ให้ฝ่ายรับแตะถูกตัว
หากพลาดพลั้งก็จะต้องเปล่ียนกลับมาเป็นฝ่ายรับแทน
ถ้าฝ่ายรุกบุกทะลุไปจนแดนสุดท้ายได้ก็จะร้องประกาศว่า
“ชัย” เป็นอันชนะ บางถิ่นเรียกช่ือการละเล่นชนิดนี้ต่างไป
เช่น เตย บอลลูนไหลหลิน ฯลฯ ก็มี แต่ผู้ใหญ่สูงวัยกว่านั้น
อาจรู้จักการว่ิงเล่นอีกประเภทหนึ่งท่ีคล้ายกัน นั่นคือ “ตี่จับ”
44 วฒั นธ รม
