Page 93 - CultureMag2015-3
P. 93
ท�ำให้คณะละครเปน็ เสมอื นครอบครวั ใหญ่ทม่ี คี นหลายรนุ่ แต่เมื่อกาลเวลาเปลี่ยนไป คติความเช่ือเปล่ียนไป
ป้าต๋ิวเคยเปรียบเทียบว่าบ้านละครก็เหมือนบ้าน รสนิยมความบันเทิงเปล่ียนไป ค่าครองชีพสูงขึ้น บ้านละคร
เชน่ คณะอดุ มศลิ ป ์ ไมเ่ ฟอ่ื งฟเู หมอื นในอดตี แตก่ ย็ งั พออยกู่ นั
อุปถัมภ์ส�ำหรับเด็กยากจนหรือครอบครัวมีปัญหา พ่อแม่จะ ตอ่ ไปได้
เอามาฝากให้หัดละคร มีวิชาร้องร�ำ ปักเครื่องละคร พอเป็น
อาชพี ไดบ้ า้ ง ปา้ ตวิ๋ พยายามโอบอมุ้ ทกุ คนเทา่ ทจ่ี ะท�ำได ้ บาง ทุกวันน้ีแทบไม่มีการแสดงละครแก้บนเต็มรูปแบบ
คนแมช้ ราแลว้ กย็ งั ไมท่ อดทง้ิ กนั ยงั ชวนมาเลน่ ละครดว้ ย เพอ่ื แล้ว รายได้หลักของคณะมาจากงานแสดงร�ำเป็นชุด หรือ
ให้มีรายได้และไม่เหงา เราจึงเห็นว่าละครแบบชาวบ้านมัก งานปี่พาทย์เท่านั้น ผู้แสดงรุ่นป้าๆ ก็ล้วนแต่สูงวัยขึ้นทุกที
มีผูแ้ สดงหลายวยั ตง้ั แตเ่ ด็กเลก็ ไปจนถึงวยั ชราทเี ดยี ว ป้าแต๋วพ่ีคนโตก็เสียชีวิตไปแล้ว อาจจะหาตัวตายตัวแทนได้
ยาก มีเพียงลูกชายและหลานสาวที่มีศักยภาพจะรับช่วงได้
ในฐานะท่ีเป็นหัวหน้าคณะ หรือ “โต้โผ” ป้าติ๋วต้อง แต่ก็ยังต้องรอดกู นั ต่อไป
บริหารจัดการให้คณะมีโอกาสได้รับงาน พอมีรายได้เล้ียง
ทุกคนในคณะให้มีกินมีใช้ ดูแลคนทั้งคณะไม่ให้ขัดแย้งกัน ปา้ ตวิ๋ คงไมถ่ งึ กบั จะเรยี กรอ้ งเอาความรงุ่ เรอื งในอดตี
รวมทงั้ รกั ษาฝมี อื การแสดงไมใ่ หเ้ สยี ชอ่ื เสยี งของคณะ หวั หนา้ กลับมา แต่ก็คงไม่อยากให้ละครของเธอที่เธอรักและภูมิใจ
คณะละครแบบป้าต๋ิวจึงเป็นบุคคลที่มีทั้งมรดกทางศิลปะการ สญู หายไป เธอเคยบอกวา่ อยากสรา้ งหอ้ งทแี่ ขง็ แรงแนน่ หนา
แสดง และมรดกทางวฒั นธรรมของการบรหิ ารจดั การลกู นอ้ ง ไว้สักห้องหน่ึง แล้วเก็บรักษาเคร่ืองละคร เครื่องดนตร ี
รวมอยใู่ นตัวเอง บทละคร อปุ กรณต์ า่ งๆ เปน็ คลงั ความรเู้ อาไว ้ เพราะเธอเชอื่
แน่ว่าสักวันหนึ่งในอนาคตจะต้องมีคนที่สนใจ เห็นคุณค่า
อนาคตละครชาวบ้าน และเม่อื นน้ั กจ็ ะสามารถเรียนร ู้ หรอื รอื้ ฟืน้ ขน้ึ มาใหมไ่ ด้
ป้าต๋ิวพยายามรักษาแบบฉบับบ้านละครอย่าง หากเราช่วยกันค้นคว้าศึกษาด้วยอีกแรงหน่ึง
เหนยี วแนน่ ทกุ ปจี ะจดั พธิ ไี หวค้ ร ู นำ� ศรี ษะฤๅษ ี และอปุ กรณ์ ก็อาจเป็นอีกวิธีท่ีจะช่วยป้าติ๋วให้รักษาและเพ่ิมพูน
ในการแสดงตา่ งๆ ออกมาเซน่ สรวงบชู า ระลกึ ถงึ พระคณุ ของ คลังความรู้จากอดีตของละครชาวบ้านไว้ให้คนในอนาคต
พ่อแม่และครูบาอาจารย ์ และเปน็ โอกาสในการรับและจับมือ
ใหผ้ ้มู าฝากตัวเป็นศิษย์ใหม่ ต่อไป
กรกฎาคม-กันยายน ๒๕๕๘ 91
