Page 107 - นิตยสารวัฒนธรรม ปีที่ ๕๒ ฉบับที่ ๑ มกราคม-มีนาคม ๒๕๕๖

๑๐๕
มกราคม-มีนาคม ๒๕๕๖
ขอเริ่มที่ อาเพลิน ซึ่งไดใหความเห็นวา “ลู กทุง”คือ
สวน อาเจนภพ ไดกลาวถึง “ลูกทุง” วา
ภาษา เนื้อรอง เพลงลูกทุ งที่มีสัมผั ส มีลูกเอื้อน ซึ่งเปนเอกลักษณ ของลูกทุง ปจจุบันนี้อาเพลิน
มองวาเปลี่ ยนไปอยางไรคะ
ในมุมมองของอาเจนภพคิดวาภาษา เนื้อรอง ทํานอง ซึ่งเปนเอกลักษณของลูกทุง
ปจจุบันมี การเปลี่ยนไปหรือไม คะ
“ในความเห็นของผมลู กทุงคื อความเป นไทย ซึ่งสื บทอดมาจากบรรพบุรุ ษของเราโดยแท
คือสมัยกอนทุ กคนก็นาจะเปนลูกทุง แทบจะทุกชนชั้นวรรณะ ลูกทุงนาจะเปนจุ ดศูนยรวม ของคําวาเปนไทย
ดวยซ้ํ าไป เพราะไมวาจะเปนนักรบที่เกงกาจ หรือเปนวีรบุรุษที่เราเคยรู จักชื่อ รูจักนาม จากประวัติศาสตร
ก็มีรากฐานมาจากลูกทุงทั้งนั้น”
“การสัมผัส การเอื้อน หรือวาอะไรที่เปนความงดงามของลูกทุงอาไมอยากให หายไป อยางเชน
การแต งเพลง มีสัมผัสใน สัมผัสนอก อันนี้กวีโบราณเขาถืออยางมากนะ เพราะฉะนั้นที่ออกมารองเร็วๆ
แลวก็ หากลอนไปไมมี ก็พยายามทําใหมันเขากับจังหวะ จะสัมผัสอะไรก็ไมมี เราก็จะไมรูวาฉันทลักษณจริงๆ
งดงามที่ สุดแลวก็ จะเปนเสน หของบทเพลงและเป นความสามารถของผูแต งอันนี้ อามองว าสํ าคัญ
สําหรับนักรองถาได เพลงดีๆ ก็น าจะรองใหมันชัดถอยชัดคํา ซึ่งจะรองอยางไรก็แลวแต ขอความชัดเจน
ของภาษาไทยเราใหคงไว”
“นิยามของเพลงลูกทุงของผม คือลมหายใจของคนไทยทั้งแผนดิน ผมวาแค เนี๊ยะตรงที่สุดแลว
เพียงพอแลว ไม ตองไปอธิบายอะไรใหมากความ ในทางวิชาการอาจมีคําอธิบายอะไรอี กมากมาย แตผม
ขออนุญาตใชคําวา เพลงลูกทุงคือ ลมหายใจของคนไทยทั้งแผนดินครับ”
“เราจะมองเห็นวา ที่จริงในเรื่องของการเขียนคําร อง ในเรื่องของการสรางทํานอง ในเรื่องของ
การเรี ยบเรียงดนตรี หรือวิธีการรอง มีการเปลี่ยนแปลงมาโดยตลอด เพลงยุ คสมัยแรกที่ ยังไมมีคําวาลูกทุง
ลูกกรุง ก็รองแบบหนึ่ง แตงแบบหนึ่ง แตพอหลังป ๐๗ ที่เกิดคําวาเพลงลูกทุง ก็มี การเปลี่ยนแปลงครับ
ป จจุบั นที่เห็นอยางนี้ อยาเพิ่งไปตกใจ อยาเพิ่งไปตื่นเต น อยาเพิ่งไปตอตาน ที่ จริงก็ คือการเปลี่ ยนแปลง
อยางหนึ่ งของศิลปะ ถาเราไปอานปรัชญาของมโหรสพไทยโดยสมเด็จพระยาดํารงราชานุภาพ มหรสพทุกอยาง