Page 90 - Culture1-2018
P. 90
เรือกอและ ไม่ได้เป็นเพียงแค่เรือหาปลา
แต่ทว่าเป็นภูมิปัญญาจากบรรพบุรุษของ
ชาวจังหวัดสงขลา ปัตตานี และนราธิวาส
ด้วยรูปลักษณ์อันปราดเปรียวแคล่วคล่อง
ลวดลายที่สวยงาม สีสันสดใส เรือนี้มีลักษณะ
คล้ายตัวปลา มันจะเรียว ชูหัวกับหางขึ้น
สามารถฝ่าคลื่นลมทะเลได้เป็นอย่างดี จึงมี
สมญานาม “นางฟ้าทะเลใต้” กลายเป็น
วัฒนธรรมการคมนาคมของคนแถบชายฝั่งมา
ตั้งแต่ครั้งโบราณ มีไว้ใช้เป็นพาหนะเดินทางและ
ประกอบสัมมาอาชีพด้วยการท�าประมงชายฝั่ง
เรื่องราวของ “เรือกอและ” เกิดขึ้นใน
ประเทศไทยตั้งแต่เมื่อใด หลักฐานไม่ชัดเจน
มีเพียงข้อสันนิษฐานว่าอาจมีมาตั้งแต่สมัย
สุโขทัย น�าเข้ามาพร้อมกับการเผยแผ่ศาสนา
อิสลาม และการตั้งรกรากของชาวมุสลิม
บริเวณพื้นที่ภาคใต้ตอนล่างของประเทศไทย
สั่งสมเป็นภูมิปัญญาวิชาการต่อเรือเพื่อ
ประกอบสัมมาอาชีพ โดยมีแหล่งต่อเรือที่นับ
ได้ว่าเคยยิ่งใหญ่อยู่ที่บ้านปะเสยะวอ อ�าเภอ
สายบุรี จังหวัดปัตตานี ซึ่งในปัจจุบันยังคงมี
การต่อเรือล�าโตเพื่อใช้ในการประมงจริง และ
ท�าเรือกอและจ�าลองเป็นของที่ระลึกเพื่อ
การจ�าหน่ายสร้างรายได้เสริม
เรือกอและ เป็นเรือประมงที่ใช้ในแถบ
ภาคใต้ตอนล่างของประเทศไทย ต่อด้วยไม้
กระดาน โดยท�าส่วนหัวและส่วนท้ายสูงขึ้นจาก
ล�าเรือ หรืออีกแบบจะเป็นแบบหัวสั้นและท้ายตัด
นิยมทาสีพื้นตลอดล�าเรือ แล้วเขียนลวดลาย
ด้วยสีสันที่สดใส เกื้อหนุนให้เป็นเอกลักษณ์
เฉพาะตัวของเรือกอและ ซึ่งก่อเกิดจากการผสม
ผสานศิลปะลายไทย ลายมลายู และลายชวา
เข้าไว้ด้วยกันได้อย่างกลมกลืนสวยงาม ด้วย
ฝีมือและจินตนาการของจิตรกรพื้นบ้านที่มีภาพ
สิ่งแวดล้อมรอบตัว อันได้แก่ ภูมิประเทศ
ภูมิอากาศ สังคมความเป็นอยู่ เป็นพื้นฐาน
88
