Page 55 - Culture1-2018
P. 55

ฮารีปาจั๊ก พิธีลอยเรือ

                         พิธีกรรมลอยเรือจะมีขึ้นปีละ ๒ ครั้ง
                    ในช่วงรอยต่อของฤดูกาล...
                         โมงยามแห่งการเปลี่ยนผ่านฤดูกาลนั้น

                    มักจะเป็นเวลาของการร่วมกันท�าบางอย่างของ
                    คนในชุมชน เพื่อบวงสรวงบูชา เสริมสร้าง
                    ก�าลังใจ รวมถึงสังสรรค์ร่วมกัน ก่อนชีวิตจะ
                    ด�าเนินต่อไป  ในช่วงขึ้น ๑๓ ค�่าถึงแรม ๑ ค�่า

                    ของเดือน ๖ ตามจันทรคติซึ่งมักจะตรงกับ
                    เดือนพฤษภาคม เป็นช่วงอิทธิพลของลมมรสุม  ๓
                    ตะวันตกเฉียงใต้หรือลมพลัด เป็นการเริ่มต้น
                    ฤดูฝนในท้องถิ่น ยามนี้ฝนฟ้าคลื่นลมในทะเล     ส่วนใหญ่แล้วการลอยเรือจะเริ่มขึ้นตั้งแต่วันขึ้น ๑๓ ค�่า แต่อาจ
                    ฝั่งอันดามันจะเริ่มแปรปรวน และเดือน ๑๑ ที่  จะเหลื่อมวันกันเล็กน้อยตามความจ�าเป็นของชุมชน แต่ไม่ไกลห่างไป
                    มักจะตรงกับเดือนตุลาคม เป็นช่วงเริ่มของลม  จากนี้ เพราะพิธีกรรมสัมพันธ์กับดวงจันทร์และระดับน�้าทะเล

                    มรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ หรือลมออก           โดยเฉพาะคืนค�่าที่มีการเล่นร�ามะนาและร่ายร�ารอบเรือไม้ระก�า
                    เป็นการเริ่มต้นของฤดูหนาว จึงเป็นเวลาที่กลุ่ม  หรือ “ปาจั๊ก” ขณะที่เดือนเต็มดวงสว่างไสวอาบไล้อยู่เหนือหัว งดงาม
                    ชนอูรักลาโว้ยก�าหนดขึ้นให้มีการประกอบ  และศักดิ์สิทธิ์เกินบรรยาย แม้ว่าทุกวันนี้จะมีแสงไฟและเสียงเพลง
                    พิธีกรรมลอยเรือ                        สมัยใหม่แผดดังเข้ามาแทรก  ทว่ารัศมีแห่งความขลังงามของดวงจันทร์
                                                           วันเพ็ญก็ยังแผ่โอบอุ้มคลุมพื้นที่รอบปาจั๊กไม่เสื่อมคลาย

                                                                พิธีลอยเรือมีอยู่ ๓ วัน ๒ คืน  ถ้าจะนับตั้งแต่วันแรกที่พวกผู้ชาย
                    ๑. เกำะลันตำที่มีประภำคำรสวยงำม เป็นสัญญลักษณ์   ขึ้นไปตัดไม้ระก�าในป่าบนควนเพื่อน�ามาประกอบเรือ โดยช่างฝีมือ
                      ส�ำคัญของหมู่เกำะ                    ของหมู่บ้านจะเป็นผู้น�าในการท�างาน พร้อมกับร้องร�าท�าเพลงดื่มกินกัน
                    ๒. ลันตำเต็มไปด้วยหำดสวยงำมสมนำมไข่มุกอันดำมัน  อย่างสนุกสนานตลอดค�่าคืน ช่วงสายของอีกวันพวกผู้หญิงจะน�าดอกไม้
                    ๓. กำหยูพำหะดั๊ก ๗ อัน เรียงรำยลดหลั่นตำมระดับ   และของตกแต่งอื่นๆ มาประดับเรือ ตกเย็นเมื่อปาจั๊กงดงามสมบูรณ์
                      ของผืนทรำย
                                                           ก็จะรวมตัวตั้งขบวนแห่กันอย่างครึกครื้น ไปยังสถานที่ประกอบพิธีกรรม
                                                           ใกล้ชายหาดที่ก�าหนดไว้ บริเวณนี้จะมีการสร้างเพิงพักส�าหรับคน
                                                           ในหมู่บ้านและรองรับพี่น้องอูรักลาโว้ยที่มาจากที่อื่น
                                                                ยามดวงจันทร์ค�่าคืนสาดส่อง โต๊ะหมอผู้น�าในพิธีกรรมพร้อมวง
                                                           ร�ามะนาก็เริ่มประกอบพิธีกรรม โดยการจุดเทียนบูชาและโปรยข้าวตอก
                                                           โต๊ะหมอจะเป็นผู้สื่อสารกับวิญญาณบรรพบุรุษ เป็นผู้เดียวที่สามารถ

                                                           ล่วงรู้ว่าบรรพบุรุษเดินทางมาจากกูนุงเยอรัยอันห่างไกลหรือยัง หากมา
                                                           แล้วก็จะส่งสัญญาณให้นักดนตรีบรรเลงร�ามะนาและร่ายร�ารอบปาจั๊ก
                                                                ถ้าใครได้มาร่วมงานลอยเรือก็จะทึ่งในเรี่ยวแรงของผู้เฒ่า
                                                           อูรักลาโว้ย ที่บรรเลงร�ามะนาและร่ายร�ากันตลอดคืน ขณะที่ลูกหลาน
                                                           พากันไปพักผ่อน ก่อนจะตื่นมารวมตัวกันอีกครั้งในยามค่อนคืน
                                                     ๒
      ภำพ: อดุล ตัณฑโกศัย                                  ขณะแสงจันทร์สาดส่องสว่างไสวราวกลางวัน และน�้าทะเลขึ้นสูงสุด

                                                                                                มกราคม - มีนาคม ๒๕๖๑  53
   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60