Page 111 - CultureMag2015-3
P. 111
มนั ตา่ งกนั จอเลก็ ๆ จะไดค้ วามเปน็ สว่ นตวั นงั่ ดอู ยู่ ขึ้น บางคนเป็นเด็กมีความกดดันมาเยอะ แม่ก็พามา จาก
เบื่อแล้ว อยากเข้าห้องน�้ำหรือไปท�ำอะไรก่อนก็หยุดไว้ มัน เดิมที่ไม่พูดก็เริ่มกล้าพูด ตรงน้ีถ้าส�ำเร็จ เราก็จะดูว่ามีหนัง
ไม่มีความต่อเนื่อง ตอนนี้มันน่าเบ่ือก็กดเร่งข้ามไป ดูหนัง สกั กี่เร่ืองทจี่ ะใชบ้ ำ� บัดผูป้ ่วยได้
ชั่วโมงครึ่งดูแค่ ๒๐ นาทีก็จบแล้ว สบายใจ ไม่เชยแล้ว แต ่
คุณพลาดอะไรไปเยอะ โดยเฉพาะถ้าได้ข้ึนจอใหญ่ หลายคน ในอนาคต รูปแบบของภาพยนตรจ์ ะเปลย่ี นไปไหม
ท่ีเคยดูจอเล็กๆ แล้วได้มาดูท่ีนี่แล้วเห็นอะไรมากขึ้นโดย เมื่อก่อนภาพยนตร์จะต้องมีทุน เป็นเทคโนโลยีที่
เฉพาะการดูกับคนอ่ืน พอหนังสะเทือนใจ บางทีได้ยินเสียง
คนขา้ งๆ ถอนหายใจ เสยี งสะอน้ื หรอื ในหนงั มนั เรา้ ใจท�ำให้ ปกปิด ต้องมีโรงถ่าย ห้องแล็บ กล้องแพงหมด มีเฉพาะบาง
เกดิ แรงอะไรบางอยา่ ง รสู้ กึ เหน็ อกเหน็ ใจเพอื่ นมนษุ ยด์ ว้ ยกนั กลุ่มท่ีท�ำได้ แต่ทุกวันน้ีการสร้างหนังเหมือนเขียนหนังสือ
ตอนจบแบบโศกนาฏกรรม กล้องเหมือนดินสอแท่งหน่ึง ทุกคนเป็นเจ้าของหนังได้
สามารถบอกเล่าด้วยภาพเคลื่อนไหว (โทรศัพท์) มือถือ
คนรนุ่ ใหมท่ โ่ี ตมากบั คอมพวิ เตอรห์ รอื โทรศพั ทม์ อื ถอื จะยงั ถ่ายหนังขึ้น Youtube ดูได้ท่ัวโลก ปัญหาคือหนังในระบบ
เชอ่ื มโยงอะไรกบั ภาพยนตรไ์ ดห้ รอื ไม่ อุตสาหกรรมก็ยังคงมีอยู่ มีผู้เข้าแข่งขันมากขึ้น สังเกตได้
วา่ หนงั ไทยสรา้ งมาปลี ะ ๔๐–๕๐ เรอ่ื ง เปน็ หนงั อนิ ดเ้ี กนิ ครง่ึ
ถึงต้องให้โอกาสเขาได้เรียนรู้ ทำ� ไมในสวีเดนถึงอยู่ เพราะบรษิ ทั ใหญๆ่ จะเรมิ่ ไมผ่ ลติ อะไรสะเปะสะปะ ทำ� อะไร
ในหลกั สตู รภาคบงั คบั เพราะตอ้ งการใหเ้ ดก็ ไดร้ บั การปลกู ฝงั ต้องได ้ ๑๐๐ ลา้ น อนิ ดี้ลงทุนต่�ำ แต่โอกาสฉายมันน้อยกว่า
ตั้งแต่เด็ก การดูศิลปะต้องสั่งสมความจัดเจน เหมือนกับฟัง เพราะโรงหนงั ถกู ควบคมุ เปน็ ระบบผกู ขาดอย ู่ ถา้ รฐั จะชว่ ยให้
เพลงคลาสสกิ อยๆู่ ไปฟงั เลยอาจจะไมช่ นื่ ชอบ อาจจะปฏเิ สธ ภาพยนตรเ์ ปน็ ประโยชนส์ งู สดุ กบั ประชาชนตอ้ งมที างเลอื กใหเ้ ขา
ไปเลย มันต้องค่อยๆ เริ่มสั่งสม เหมือนอาหารนะ เด็กๆ ต้องให้ทุกชุมชนมีโรงหนังของตนเอง ไม่ให้มีการผูกขาด ผม
เรากินของเผ็ดไม่ได้ กินมะระไม่ได้ จนแก่พอสมควร ถึงรู้ว่า คิดว่าถ้ามีการส่งเสริม ทุกจังหวัดจะสามารถผลิตหนังของ
มันอร่อยและมันมีประโยชน์ แล้วเด็กสมัยนี้เกิดมาทุกอย่าง ตนเองได้ แล้วมีการแลกเปล่ียน ต่อไปนราธิวาสมาท�ำหนัง
จอเล็กหมดแล้ว ส่วนใหญ่ไม่เคยดูหนังท่ีโรง เด็กตัวเล็กๆ เดอื นต่อไป แม่ฮ่องสอนก็ไดด้ ู
จะร้อง ตกใจ เพราะมืด จอใหญ่ เสียงดัง อาจต้องแนะน�ำ
ตอ้ งปลอบกอ่ น สว่ นเดก็ โตเขามาดเู ปน็ กลมุ่ จะเฮฮาเปน็ พเิ ศษ ถ้าอย่างน้นั “ภาษาหนงั ” จะเปลยี่ นไปจากเดิมหรอื ไม่
เราก็ต้องอบรม ต้องสอนเรื่องมารยาทการอยู่ร่วมกัน ให้เขา มันไม่เปลี่ยนหรอกครับ เหมือนภาษาพูดของคน
เรยี นรู้เร่ืองน้ีไปดว้ ย
เปลี่ยนไหม อาจจะมีศัพท์แสลงแล้วหายไปถ้าไม่บันทึกไว้
ทราบวา่ ทหี่ อภาพยนตรศ์ าลายามโี ครงการภาพยนตรบ์ ำ� บดั อาจจะมวี ธิ ถี า่ ยมมุ กลอ้ งบา้ ๆ บอๆ ซง่ึ คนทำ� คดิ วา่ ใหม ่ แตถ่ า้
อยากให้เลา่ รายละเอยี ด ศึกษาประวัติศาสตร์ มันเคยท�ำมาหมดแล้ว อย่างหนังถ่าย
แนวต้ังมันก็เป็นไปได้ แต่ว่ามันถูกจริตไหม เหมือนคนส่วน
มคี รบั ทพ่ี เิ ศษคอื ผปู้ ว่ ยจติ เวช กำ� ลงั ทำ� เปน็ เชงิ ทดลอง ใหญ่ในโลกอ่านหนังสือจากซ้ายไปขวา ยกเว้นบางประเทศ
ภาพยนตร์บ�ำบัด ตอนนี้ท�ำได้อยู่ ๑๐ ครั้ง มาคร่ึงทางแล้ว ขวาไปซ้าย ธรรมชาติคนดูหนัง เวลาคนกวาดตาผมคิดว่าคน
มีแบบสอบถามมีการประเมินผลต่างๆ ที่ผมลงไปพูดคุยเอง ชินกับภาพแนวนอน พอมีแนวต้ังมันอาจขัดธรรมชาติ แต่ถ้า
มีคู่หนึ่งเป็นมะเร็งทั้งสามีภรรยา แล้วหดหู่ ซึมเศร้า บางที ทำ� แตแ่ นวตง้ั เดยี๋ วมนั กก็ ลายเปน็ ปรกตจิ นชนิ เหมอื นสำ� เนยี ง
สมาธิไม่ดี เกิดความว้าวุ่น มาดูหนังครั้งแรกๆ ไม่ค่อยแสดง พดู จากเพย้ี นกลายเปน็ ถกู กไ็ ด ้ อยา่ งคำ� วา่ ภาพยนตร ์ ตน้ ฉบบั
ความคดิ เหน็ หลงั ๆ เรมิ่ ผอ่ นคลายกบั หนงั ไดใ้ หค้ ตใิ หข้ อ้ คดิ เดิมคือ ต เต่า การันต์ (ภาพยนต์) ไม่มี ร เรือ แล้วพอมีคน
เห็นเริ่มแบ่งปันให้คนอื่น เขาบอกว่ามาที่นี่ ส่ิงแรกที่เขาได้รับ
คอื สมาธ ิ ตอนดหู นงั ตอ้ งทำ� สมาธ ิ ดจู นจบแลว้ ทำ� ใหม้ สี มาธิ เขยี นผดิ อย่คู นหนึ่ง กเ็ ขยี นตามแลว้ เลยกลายเปน็ ถูกไป
ตุลาคม-ธันวาคม ๒๕๕๘ 109
