Page 103 - CultureMag2015-1
P. 103
ท้งั น้จี ะกลา่ วถงึ เรอ่ื งถน่ิ ฐานเปน็ ลา� ดบั แรก และอธบิ าย “บา้ น” และในระดบั ท่ใี หญโ่ ตซบั ซอ้ นมากขน้ึ ท่ีเรยี กวา่ “เมอื ง”
ผ่านลักษณะการตั้งถิน่ ฐานของชาว “ไทด�า” เนื่องจากยังคง ลักษณะร่วมกันของผู้คนในวัฒนธรรมข้าว (rice
เป็นกลุ่มคนทมี่ ีวิถีวัฒนธรรมทีเ่ ชือ่ มโยงกับอดีตโดยยังเห็นได้
ประจักษ์ กล่าวคือ ชาวไทด�าตัง้ ถิ่นฐานอยู่ในแอ่งทีร่ าบ culture) ซึง่ แบ่งการปลูกข้าวได้เป็นสองรูปแบบ คือ “การ
ระหว่างหุบเขาในภาคตะวันตกเฉียงเหนือของเวียดนาม เพาะปลูกข้าวนา” และ “การเพาะปลูกข้าวไร่” แต่กลุ่มคนไท
อาชีพหลักคือการท�านาปลูกข้าวและมีระบบการชลประทาน จะท�านานา้� ตมท่จี ะท�านาท่ีมกี ระทงนาสา� หรบั ขงั น้า� และพน้ื ท่ี
จัดการน�้าทีช่ าญฉลาดทีเ่ รียกว่า “เหมือง” “ฝาย” “ไหล” และ ในอดุ มคตขิ องการตง้ั ถน่ิ ฐานบา้ นชอ่ งคอื มที ่ีราบมากเพยี งพอ
“ลิน” และสร้างระบบการปกครองในระดับชุมชนทเี่ รียกว่า ส�าหรับเพาะปลูกข้าวเลี้ยงดูคนในชุมชน เพราะฉะนั้นกลุ่ม
คนไทจะเลือกทา� เลทตี่ ัง้ ของชุมชนหมู่บ้านในทีร่ าบริมแม่น�า้
มกราคม-มีนาคม ๒๕๕๘ 101
