Page 106 - Culture1-2018
P. 106
ต�านาน เจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยว เล่าว่า เจ้าแม่เกิดในตระกูล แต่จนแล้วจนรอดพี่ชายก็ไม่ยอมกลับ ในที่สุด ด้วยความโกรธ
“ลิ้ม” มีชื่อว่า “กอเหนี่ยว” อยู่ในมณฑลฮกเกี้ยน เป็นน้องสาว และน้อยใจ ลิ้มกอเหนี่ยว จึงเอ่ยปากสาบแช่ง
ของ “ลิ้มเต้าเคียน” หรือ “ลิ้มโต๊ะเคี่ยม” ทั้งสองร่วมเรียนรู้ศิลปะ “แม้พี่ชายจะมีความสามารถในการก่อสร้างเพียงใด ขอ
วิทยาการต่างๆ จนแตกฉาน ฝ่ายพี่ชายเมื่อโตขึ้นก็ได้เข้ารับ อย่าให้สร้างมัสยิดแห่งนี้ส�าเร็จ” สาบแช่งดังนั้นแล้วลิ้มกอเหนี่ยว
ราชการ สร้างผลงานได้รับแต่งตั้งเป็นนายทหารคุมกองเรือ จึงผูกคอตายที่ใต้ต้นมะม่วงหิมพานต์ ที่ข้างมัสยิดนั้นเอง
แต่ต่อมาเกิดมีปัญหาบางประการ ลิ่มโต๊ะเคี่ยมกลับต้องหนีออก ลิ้มโต๊ะเคี่ยม ด้วยความเสียใจจัดการศพตามประเพณี
ไปใช้ชีวิตเร่ร่อนในทะเล เดินทางไปไปยังเกาะต่างๆ ล่องลงมา แล้วจึงสร้างฮวงซุ้ยของ ลิ้มกอเหนี่ยวขึ้น ณ ที่ใกล้ๆ นั้น
ทางทะเลใต้ จนกระทั่งได้มาตั้งรกรากและได้ภรรยาอยู่ที่ อย่างสมเกียรติ แล้วจึงท�าการก่อสร้างมัสยิดต่อไปจนเกือบเสร็จ
เมืองปัตตานี ซึ่ง ณ ที่นี้ ลิ่มโต๊ะเคี่ยม ได้เปลี่ยนศาสนาเป็น อยู่ในขั้นก่อสร้างโดมหลังคา
อิสลาม และมีฐานะดีขึ้น วันหนึ่งเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน ฟ้าผ่าลงมายังโดมที่ก�าลัง
ฝ่าย ลิ้มกอเหนี่ยว ผู้เป็นน้องสาว เมื่อเห็นว่าพี่ชายขาด สร้างจนเสียหายหมดทั้งๆ ที่ไม่มีวี่แววพายุฝนแต่อย่างใด
การติดต่อ ไม่ได้ส่งข่าวคราวนานจนมารดาวัยชราล้มป่วย ด้วย จากคราวนั้น ไม่ว่าลิ้มโต๊ะเคี่ยมจะพยายามก่อสร้าง
ความกตัญญูจึงอาสาออกเดินทางไปตามพี่ชายให้กลับบ้าน มัสยิดขึ้นใหม่ครั้งไร ก็มีเหตุให้ต้องหักพังลงมาทุกครั้ง ท�าให้
ก่อนเดินทางได้กล่าวค�าสัตย์สาบานว่า “หากตามพี่ชายกลับมา ลิ้มโต๊ะเคี่ยมเกิดความท้อใจ เลิกล้มการก่อสร้างมัสยิด เพราะคิด
บ้านไม่ได้ ก็จะไม่ขอมีชีวิตอยู่อีกต่อไป” ว่าค�าสาบแช่งของน้องสาวมีความศักดิ์สิทธิ์
แล้วลิ้มกอเหนี่ยว กับญาติก็น�าเรือออกทะเลเป็นเวลา เล่ากันว่า ลิ้มกอเหนี่ยว ได้ส�าแดงความศักดิ์สิทธิ์ให้เป็นที่
หลายเดือน กระทั่งได้ข่าวว่าลิ่มโต๊ะเคี่ยมไปอยู่ที่เมืองปัตตานีจึง ประจักษ์แก่ชาวเรือและผู้สัญจรไปมาในแถบนั้นเสมอ จนเป็นที่
ติดตามไปถึงเมือง จอดเรือทอดสมอไว้ แล้วลิ้มกอเหนี่ยวจึงขึ้น เลืองลือไปทั่ว เป็นเหตุให้ประชาชนที่เลื่อมใสศรัทธาได้น�ากิ่งต้น
ฝั่งไปเจรจากับพี่ชาย หากแต่ ลิ้มโต๊ะเคี่ยม ยังกลับไม่ได้ด้วย มะม่วงหิมพานต์ที่นางใช้ผูกคอตายมาแกะสลักเป็นรูปบูชาไว้
ได้รับมอบหมายจากเจ้าเมืองปัตตานีให้สร้างมัสยิด และยังสร้าง สักการะและสร้างศาลให้เป็นที่ประดิษฐานรูปบูชา พร้อมกับ
ไม่เสร็จ (หมายถึง มัสยิดกรือเซะ) ลิ้มกอเหนี่ยว จึงพ�านักรออยู่ ขนานนามว่า “ศาลเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยว”
ในปัตตานีก่อน และเฝ้าอ้อนวอนให้พี่ชายกลับไปเยี่ยมบ้าน
104
