Page 92 - CultureMag2015-3
P. 92

บริเวณเชลียง (ศรีสัชนาลัย) และเมืองสุโขทัย  ต่อมามีผู้ผลิต                        เม่ือกิจการด�ำเนินไปด้วยดี ประเสริฐ มโหธร ก็เปิด
และเรียกเครื่องปั้นดินเผาในภาคเหนือบางแหล่งว่าเคร่ือง                       กิจการเต็มรูปแบบ จ้างแรงงานในละแวกบ้านมาหัดปั้นหัด
สังคโลกเช่นกัน ส่วนชาวต่างชาติมักนิยมเรียกเคร่ืองสังคโลก                    เขียนลาย สร้างรายได้เป็นกอบเป็นก�ำ และน่ันคือท่ีมา
ตามคำ� ในภาษาฝรงั่ เศสวา่  “เซลาดอน” (celadon)                              ของ “กลุ่มสังคโลกดินเผาบ้านเกาะน้อย” ที่มีผลิตภัณฑ์ได ้
                                                                            รับคัดเลือกให้เป็น ๑ ต�ำบล ๑ ผลิตภัณฑ์ ในปี ๒๕๔๖ และ
      หลกั ฐานทางประวตั ศิ าสตรบ์ นั ทกึ วา่  ในเขตศรสี ชั นาลยั            ผลิตภณั ฑ์โอทอปห้าดาวในปี ๒๕๕๒
หรอื ทเี่ ดมิ เรยี กวา่ เมอื งเชลยี ง มกี ารผลติ เครอ่ื งสงั คโลกในราว
พทุ ธศตวรรษท ่ี ๑๙–๒๒ หลงั จากทรี่ ะยะแรกแหลง่ เตาเผาอยู่                         	 “แต่ละขั้นตอนมีรายละเอียดและใช้เวลา อย่าง
ทส่ี โุ ขทยั   วา่ เฉพาะเตาทเุ รยี งสมยั กอ่ นทพี่ บในเขตตำ� บลปา่ ยาง      	 ดนิ เหนยี วน ่ี ไดม้ าจากทอ้ งนาแถวน ้ี เขาขดุ บอ่  หนอง บงึ
และต�ำบลเกาะน้อยก็มีนับร้อยๆ เตา เครื่องสังคโลกเหล่าน้ี
เป็นสินค้าส่งออก จึงไปพบตามเมืองโบราณทั้งในเกาะชวา                          	 ให้รถขุดลงไปหลายสิบเมตร บางทีเขาก็มาบอก หรือเรา
สุมาตรา มะละกา ฟิลิปปินส์ และญ่ีปุ่น  การผลิตเครื่อง 
สังคโลกในเขตสุโขทัยค่อยๆ เส่ือมไปในช่วงสมัยอยุธยา                           	 รู้เองเราก็ไปขอมา  ให้ค่ารถเขาขนมาให้ ค่าดินไม่เสีย
ตอนต้น และคงยุติลงอย่างสิ้นเชิงราวช่วงสงครามเสียกรุง
ศรีอยธุ ยาครัง้ ท่ ี ๑                                                      	 เพราะเขาต้องขุดท้ิงอยู่แล้ว แต่บางช่วงท่ีออร์เดอร์เยอะ

ประเสริฐแอนติค                                                              	 เราก็ต้องส่ังดินจากเชียงใหม่ ได้ดินมาแล้วต้องเอามา

                                                                            	 ใส่ตุ่ม ใส่น�้ำลงไปแล้วก็กวน ปิดตุ่มไว้หลายวัน แล้วต้อง

                                                                            	 จ้างคนมานวดดิน นวดให้นิ่มเหมือนนวดแป้งทำ� ขนมจีน

                                                                            	 นนั่ แหละ ทเี่ หน็ ดนิ ในกระบะวางอยนู่ น่ั  กต็ อ้ งพักไว้กอ่ น

                                                                            	 ไมใ่ ชจ่ ะเอามาปั้นได้ทันที”
                                                                                  		

      วันน้ีด้วยวัยท่ีมากข้ึน ประเสริฐ มโหธร ไม่ได้ผลิต                     ความสขุ ทีแ่ ทจ้ ริง
สังคโลกเองมาราว ๘ ปีแล้ว แต่ก็ยังควบคุมการผลิตอยู่บ้าง 
หน้าท่ีส�ำคัญคือการต้อนรับผู้มาเยือนและบอกเล่าถึงสินค้า                           หากจะคิดค�ำนวณราคาสินค้าในโลกธุรกิจแล้ว เครื่อง
ณ ร้านจ�ำหน่ายสินค้าหน้าบ้านพักอาศัย ส่วนโรงงานขนาด                         สังคโลกในวันน้ีก็ยังไม่สูงเกินเอื้อม จานขนาดกลางท่ีร้าน 
ย่อมท่ีเป็นอุตสาหกรรมครัวเรือนนั้นคือโรงเรือนช้ันเดียวอยู ่                 ประเสริฐแอนติคผลิตและจ�ำหน่ายอยู่ที่ราว ๗๐๐–๑,๕๐๐
ถัดไป มี รณชัย มโหธร ลูกชายคนที่ ๓ เป็นผู้ควบคุมดูแล                        บาท  พระพทุ ธรปู  เทวรปู  ตกุ๊ ตาชา้ งมา้ ขนาดสงู ราว ๕–๖ นว้ิ
ซึ่งเปิดให้ผู้มาเยือนเย่ียมชมและทดลองผลิตเครื่องปั้นดินเผา                  ตกราว ๔๐๐–๕๐๐ บาท ชุดกาแฟ ๑๕๐ บาท สว่ นตุก๊ ตาดิน
ไดด้ ว้ ยตนเอง ประเสริฐเล่าย้อนกลับไปวา่                                    เผาตวั ขนาดมือกำ� ไดม้ สี นนราคาเพยี ง ๑๐ บาท  

      	 “พอเถา้ แกท่ มี่ าสง่ั จานมารบั ของไป ผมกค็ ดิ เปดิ รา้ น                 ในทรรศนะของ ประเสรฐิ  มโหธร เครอื่ งสงั คโลกทผ่ี ลติ
                                                                            ขึ้นใหม่ในปัจจุบันน้ันเป็นทั้งหัตถศิลป์และสินค้า หรืออาจจะ
	 ก่อนจะมีศูนย์ศึกษา-อนุรักษ์เตาสังคโลก ของกรมศิลป์                         เรียกได้ว่าเป็นพาณิชยศิลป์ เพราะหากท�ำตามแต่ใจตัวเอง 
                                                                            โดยไมส่ นใจตลาดหรอื ความตอ้ งการของลกู คา้  กค็ งอยไู่ มร่ อด
	 มาตั้งตรงข้ามบ้าน  ผมมีลูกชายสามคน คนกลางเสียไป
                                                                                  	 “เขาเอาตัวอย่างมาให้ดูกันบ่อยๆ หนังสือบ้าง
	 แลว้  ทเี่ หลอื ทแี รกเขากไ็ มส่ นใจ ชอบทำ� นามากกวา่  ตอ้ ง              	 รปู ภาพกม็  ี  ชว่ ง ๘ ปกี อ่ นขายดมี าก คนมาเทยี่ วกนั มาก
                                                                            	 ไม่ขาดสาย ท้ังไทยทั้งต่างประเทศ  อย่างพระคเณศน่ี
	 คุยกันอยู่นานกว่ารณชัยจะยอมท�ำ แรกๆ เราก็ลองผิด                           	 พวกญปี่ นุ่ ชอบมาก แตเ่ ปน็ แบบใหมท่ เี่ พงิ่ ท�ำไมถ่ งึ  ๑๐ ปี
                                                                            	 สว่ นใหญข่ องในรา้ นเลยี นจากของเดมิ ทผี่ มเคยเหน็ ในเตา
	 ลองถูกกัน ท�ำแบบต่างๆ มากข้ึน พวกตุ๊กตาช้างม้า                            	 โบราณท้ังน้ัน  บางคนเคยซ้ือของบางชิ้นไป แล้วจะกลับ

	 ตะเกียง โถ แจกัน ฯลฯ ผมเคยเห็นวางตั้งอยู่ในเตา

	 โบราณทง้ั นน้ั   ในเตาเขาไมไ่ ดเ้ ผาพวกจานชามอยา่ งเดยี ว

	 นะ มสี ารพดั  พนื้ เตาจะเอยี งๆ แบบเทลาด มที รายแมน่ ำ้�

	 อยทู่ พ่ี นื้  เหมอื นจะใชท้ รายเทปเู ปน็ พนื้ หรอื เปลา่ เรากไ็ มร่ ”ู้

90 วัฒนธ รม
   87   88   89   90   91   92   93   94   95   96   97