Page 8 - วารสารวัฒนธรรม กรกฎาคม - กันยายน ๒๕๕๖

6
เรื่องรามเกียรติ์ได้ ถูกสร้างสรรค์ ในรูปแบบต่างๆ
ไม่ ว่ าจะเป็ นนิทาน วรรณคดี ภาพยนตร์ การ์ ตู น และ
การแสดงต่างๆ เป็นต้ น โดยเฉพาะการแสดงเก่าแก่ของไทย
ที่นำ�เอาเรื่ องรามเกียรติ์มานำ�เสนอเป็นรูปแบบการแสดง
ที่ เรี ยกว่ า “โขน” ซึ่ งพระมหากษั ตริ ย์ แต่ ละรั ชกาล
ทร ง สนั บสนุ นส่ ง เ ส ริ มมาตั้ ง แต่ สมั ยอยุ ธยา จนถึ ง
กรุ งรัตนโกสินทร์ ดั งปรากฏบทละครเรื่องรามเกี ยรติ์ บท
พระราชนิ พนธ์ ในรัชกาลที่ ๑ รั ชกาลที่ ๒ รั ชกาลที่ ๔
รัชกาลที่ ๖ ซึ่ งส่งผลต่อวิธีการแสดงและรูปแบบการแสดง
มาจนถึงปัจจุบันพระมหากษัตริย์แต่ละรัชกาลย่อมมีนักแสดงโขน
ในพระอุปภัมถ์ จนเปลี่ยนแปลงการปกครองในปี พ.ศ.๒๔๗๕
โขนละครหลวงจึงถูกโอนย้ายมาอยู่ในการดู แลของรัฐบาล
และให้ มีการเรียนการสอนโขน ตามรูปแบบการศึกษาในระบบ
ดังปรากฏในวิทยาลัยนาฏศิลป สถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์
สังคมปัจจุบั นที่เป็ นสังคมออนไลน์ และสังคม
เทคโนโลยี ได้ผลักดั นเยาวชนคนรุ่นใหม่ทั้งหลายให้หันหลัง
จากการแสดงอั นเก่ าแก่และเป็ นเอกลั กษณ์ของไทย
อย่างการแสดงโขนจนน่าเป็นห่วง ซึ่ งแม้ว่าเราจะมีโรงละคร
แห่งชาติที่มีการแสดงโขนตลอดปี หรือแม้แต่ศาลาเฉลิมกรุง
ที่ ส่งเสริมการแสดงโขนมาหลายปี แต่เด็กรุ่ นใหม่ไม่รู้ จัก
แม้โรงละครแห่ งชาติ เมื่อพูดถึงการแสดงโขนหรือชวนไปดู โขน
ดูเหมือนมันช่างจะน่าเบื่อ ขี้เกียจไป เสียเวลา ไปห้างสรรพสินค้า
ดี กว่าที่ เดียวครบวงจรทั้งโรงหนั ง ร้านอาหาร ที่ช็ อปปิ้ง
ดี กว่าต้องทนไปนั่งดูโขน
แต่ช่วงเวลา ๕ ปีที่ผ่านมา เกิดมีกระแสใหม่ของ
การแสดงโขน เพราะปรากฏการที่คนรุ่นใหม่แห่แหนไปดูโขน
ที่ ศูนย์ วัฒนธรรมแห่ งประเทศไทย จนบัตรเต็ มทุ กรอบ
ต้ องเพิ่มรอบทุกครั้งเมื่อแสดง ซึ่งการแสดงโขนดังกล่าว คือ
โขนพระราชทานในสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ
ที่ ดำ �เนิ นการจัดการแสดงโดยมู ลนิ ธิส่งเสริ มศิ ลปาชีพฯ
ปรากฏการณ์กระแสการตื่นเต้นกับการไปชมการแสดงศิลปะ
แบบไทยๆ ไม่ เคยปรากฏมาก่อนอย่างนี้เลยเป็นสิบๆ ปี