Page 8 - Culture3-2016
P. 8
è
ภาพความอดุ มสมบรู ณข์ องสยามในอดตี สะทอ้ นออกมาแจม่ ชดั จากบนั ทกึ เลา่ เรอื่ งราวในกรงุ สยาม (Description du Royaume
Thai ou Siam) ตพี มิ พ์ครงั้ แรกในกรงุ ปารสี ค.ศ. ๑๘๕๔ ซงึ่ ตรงกบั สมยั รชั กาลท่ี ๔ เปน็ สงิ่ ยนื ยนั ได้ว่าชาวไทยกนิ ขา้ ว กนิ ผกั กนิ ปลา
ที่หาได้อย่างง่ายดายในท้องทุ่ง สอดคล้องกับบันทึกอีกเล่มที่มีมาก่อนหน้านี้คือ จดหมายเหตุ ลา ลูแบร์ ราชอาณาจักรสยาม
(De la Loubre, : Du Royaume de Siam ค.ศ. ๑๖๙๑) สันนิษฐานว่าเริ่มเขียนราว พ.ศ. ๒๒๓๑ ซึ่งตรงกับปลายแผ่นดินสมเดจ็
พระนารายณ์แห่งกรงุ ศรอี ยุธยา ทีก่ ล่าวว่า
“สารบักบัข้าวของชาวสยามน้ันไม่สู้จะฟุ่มเฟือยนกัทีพ่วกเราบริโภคอาหารกันน้อยในฤดูร้อนกว่าในฤดหูนาวนน้ัชาวสยาม
ยงั บรโิ ภคอาหารน้อยกวา่ พวกเราลงไปเสยี อกี เนอื่ งด้วยมฤี ดรู ้อนตดิ ตอ่ กนั อย่ตู ลอดกาลนน่ั เอง อาหารหลกั ของเขาคอื ข้าวกบั ปลา
ท้องทะเลได้ให้หอยนางรมตัวเล็กๆ มีรสชาติดีมาก กุ้งทุกขนาด และปลาเน้ือดีอีกเป็นอันมากซึ่งพวกเราไม่ทราบว่าเป็นพันธุ์ไร
แม่นา้ ลาคลองก็อุดมสมบูรณ์ไปด้วยปลา ส่วนใหญ่เป็นปลาไหลตัวงามๆ แต่ชาวสยามไม่สู้จะนิยมบริโภคปลาสดกนั นัก”
(มองซิเออร์ เดอ ลาลูแบร์, จดหมายเหตุ ลา ลแู บร์ ราชอาณาจกั รสยาม, หน้า ๑๑๙)
๑
“กนิ ขา้ ว กนิ ปลา” เราใช้วลีน้ีแทนความหมายของการ
บันทึกสาคัญในอดีตล้วนกล่าวตรงกันว่าในแต่ละปีจะมี
รับประทานอาหาร ตอกย้าว่าข้าวปลาเป็นอาหารพื้นฐานของ
ฤดูน้าหลาก เกิดน้าท่วม ข้าวท่ีเป็นพืชทนน้าก็งอกงามได้ดี
คนไทยมาแตโ่ บราณกาล จากหลกั ฐานทางโบราณคดยี นื ยนั ไดว้ า่
ไมไ่ ดเ้ ปน็ เรอ่ื งแปลกเลย คนไทยรจู้ กั อยกู่ บั นา้ สรา้ งบา้ นใตถ้ นุ สงู
คนไทยกนิขา้วมานบัพนัปแีลว้อาจจะเปน็ขา้วตระกลูขา้วเหนยีว เมอื่นา้ท่วมกด็ีเสียอกีเพราะข้าวก็งอกงามปลาก็มากับนา้และ
หรอืข้าวไร่ก่อนท่ีจะมากนิข้าวเจ้าเช่นในปัจจบุนั น้ายงัพัดพาเอาดินตะกอนที่อุดมสมบูรณ์มาด้วย
6
