Page 21 - Culture3-2016
P. 21
บันเทิงศิลป์
ฉมาร์ กีปรีชา เรื่อง
กองบรรณาธิการ ภาพ
ถ้า
ผ่านไปแถบอีสานใต้บ่อยๆ หรือ
รู้จักคนที่มาจากจังหวัดสุรินทร์ บุรีรัมย์ และ
ศรสี ะเกษ ซงึ่ มพี นื้ ทตี่ ดิ กบั ประเทศกมั พชู าจะ
ไมแ่ ปลกใจวา่ พวกเขาเชยี่ วชาญภาษาเขมรอนั
เปน็ ภาษาถนิ่ ทเี่ วลาเจอคนบา้ นเดยี วกนั จะตอ้ ง
คยุ แขมรใ์ หห้ ายคดิ ถงึ บา้ น เพราะวฒั นธรรมขอม
อนัเกา่แกไ่ดผ้สมกลมกลนืและยงัคงอยใู่นวถิี
ชวี ติ จากบรรพบรุ ษุ สบื ตอ่ ถงึ ลกู หลานในวนั นี้
ดงั เชน่ กนั ตรมึ ศลิ ปวฒั นธรรมดา้ นดนตรที ดี่ งั
กงั วานอยใู่ นทกุ กจิ กรรมประเพณขี องคนไทย
เชอื้สายเขมรทนี่ี่
กนั ตรมึ คอื อะไร ความหมายรวมๆ คอื
วัฒนธรรมดนตรีหรือการละเล่น การขับร้อง
พื้นบ้านของชาวไทยเชื้อสายเขมร แต่โดย
เจาะจงแล้วกันตรึมมี ๒ ความหมาย ความ
หมายแรก คอื กลอง (สกว็ ลหรอื สโกร)์ ซงึ่ ใช้
ตีบรรเลงคู่กับการเจรียง (ร้อง) ความหมาย
ที่สอง คือ วงดนตรี ที่มีเครื่องดนตรีหลัก
ประกอบดว้ ยกลองกนั ตรมึ ซอ(ตรวั )และปอ่ี อ้
เสียงตีกลองจะดัง “โจ๊ะกันตรึม ตรึม” จึง
สนั นษิ ฐานวา่ นา เสยี งนนั้ มาตงั้ เปน็ ชอื่ วงดนตรี
เรยี กวา่ “กนั ตรมึ ”
ท่วงทานองและท่วงท่าราเคลื่อนไหวอันสนุกสนาน นาพา
วงกันตรึมออกบรรเลงและเป็นที่นิยมชมชอบไปในทุกพื้นที่
ของภาคอีสานตอนใต้ นับตั้งแต่การแสดงกลางลานวัด
กลางลานบ้าน ไปจนถึงเวทีการแสดงใหญ่น้อยทั้งในระดับ
ภูมิภาคและระดับประเทศ
19
กรกฎาคม-กนั ยายน ๒๕๕๙
