Page 48 - CultureMag2015-1
P. 48
ลลี า >
หัว ไหล ่ ศอก เข่า
สิง่ ทตี่ ราตรึงผู้ชมและมีส่วนช่วยให้ตะกร้อลอดห่วงได้ ข้างเทา้ หลงั เทา้ โคง้ หลงั
รับความนยิ มย่อมไม่พ้น “ลีลา” ทา้ ทายความสามารถ กระโดดไขว ้ พับเพียบ--
สารพัดอาวุธของ
แมอ้ งคป์ ระกอบในการเลน่ แสนจะเรยี บงา่ ย น่นั คอื ทีม ตะกรอ้ ลอดหว่ ง
ผู้เล่นหกถึงเจ็ดคนยืนในสนามทีเ่ ขียนพืน้ เป็นวงกลมรัศมี
๒ เมตร กึ่งกลางวงแขวนห่วงโลหะสามเส้าสูงจากพืน้ สนาม
๕.๗๐ เมตร ผเู้ ลน่ ในทีมเตะตะกรอ้ สง่ กนั ไปมา มงุ่ ใหต้ ะกรอ้
ลอดเข้าห่วง แต่ลูกเล่นลีลาเตะของนักตะกร้อนั้นเปี่ยมด้วย
ทักษะนา่ อัศจรรย ์ พวกเขาสามารถออกอาวธุ ท้งั เทา้ แขง้ เขา่
ไหล่ ศอก ศีรษะ ทงั้ ท่าเตะด้านหน้า ด้านข้าง ด้านหลัง มีทั้ง
ยืนเตะ กระโดดเตะ ไขว้ขาเตะ และเตะให้ลอดบ่วงมือไป
ลอดเขา้ หว่ งชยั ดว้ ย รวมกนั ท้ังสน้ิ ๓๒ ทา่ แตล่ ะทา่ มชี อ่ื เรยี ก
อันน่าดึงดูด เช่น พระรามบ่วงมือ (โค้งหลังใส่บ่วง) ขึ้นม้า
(กระโดดไขว้) พับเพียบ มะนาวตัด เป็นต้น (วงการตะกร้อ
เรียกท่าต่างๆ ในการเล่นว่า “ลูก”) นับเป็นวิธกี ารเล่นที่
สรา้ งสรรค์ สวยงาม และวิจติ รพสิ ดาร
นักตะกร้อจะได้คะแนนตามความยากง่ายของท่าท ี่
เตะลูกลอดเข้าห่วง โดยจ�ากัดให้ผู้เล่นสามารถเล่นได้ท่าละ
สามครั้ง เมือ่ หมดเวลา ๔๐ นาท ี หรือลูกตกพืน้ ครบก�าหนด
จะน�าคะแนนของทกุ คนทกุ ท่าในทมี ทเี่ ตะลอดเข้าห่วงมารวม
กันเป็นคะแนนของทมี น้ัน ทีมทที่ �าคะแนนได้มากท่สี ดุ จะเปน็
ผู้ชนะ
นักตะกร้อชัน้ ครูจึงเลือกจะเล่นท่ายากเพือ่ ท�าคะแนน
สูงใหท้ ีม อาท ิ
ลกู เขา่ ไขวห้ รอื ไขวห้ นา้ ดว้ ยเขา่ (กติกาเดมิ ๔๐ คะแนน)
ลกู พบั หลังบ่วงมือ (กติกาเดิม ๓๐ คะแนน)
ทา่ มะนาวตดั หรอื ตดั ไขว้ (กตกิ าเดิม ๒๕ คะแนน)
ชาวต่างชาติทเี่ คยเดินทางเข้ามาหรือเคยอาศัยอยู่ใน
ประเทศไทยเมือ่ ๓๐-๔๐ ปีก่อน จดจ�าภาพชีวิตในกรุงเทพฯ
ซ่งึ มคี นเตะตะกรอ้ วง ตะกรอ้ ลอดหว่ ง ณ ทอ้ งสนามหลวงหรอื
สวนสาธารณะใหญ่ๆ ได้เป็นอย่างดี และหลายคนจดบันทกึ
ความทรงจา� นนั้ เอาไว้
46 วฒั นธ รม
