Page 30 - may53

Basic HTML Version

๒๘
๒๕๑๗ ความตอนหนึ่
งที่
ว่
“…การช่
วยเหลื
อสนั
บสนุ
นประชาชนในการ
ประกอบอาชี
พและตั้
งตั
วให้
มี
ความพอกิ
นพอใช้
ก่
อนอื่
เป็
นเป็
นพื้
นฐานนั้
น เป็
นสิ่
งสำ
�คั
ญอย่
างยิ่
งยวด เพราะผู้
ที่
มี
อาชี
พและฐานะเพี
ยงพอที่
จะพึ่
งตนเอง ย่
อมสามารถ
สร้
างความเจริ
ญก้
าวหน้
าระดั
บที่
สู
งขึ้
นต่
อไปได้
โดย
แน่
นอน...”
ใช้
ทรั
พยากรที่
มี
อยู่
เดิ
พระบรมราโชบายที่
สำ
�คั
ญยิ่
งประการหนึ่
ของการพั
ฒนาอย่
างยั่
งยื
นคื
อการที่
พระบาทสมเด็
พระเจ้
าอยู่
หั
ว ทรงเน้
นย้ำ
�เรื่
องการใช้
ทรั
พยากรที่
มี
อยู่
เดิ
มให้
ได้
ประโยชน์
มากที่
สุ
ด และสอดคล้
องกั
เทคโนโลยี
ใหม่
ๆ ที่
จะนำ
�มาเผยแพร่
โดยให้
สั
มพั
นธ์
กั
สั
งคมวิ
ทยาแต่
ละท้
องถิ่
นที่
ชาวบ้
านรั
บได้
และสามารถ
นำ
�ไปปฏิ
บั
ติ
ได้
ผลจริ
ง ดั
งพระราชดำ
�รั
สพระราชทานแก่
คณะกรรมการพิ
เศษเพื่
อประสานงานโครงการอั
นเนื่
อง
มาจากพระราชดำ
�ริ
(กปร.) ร่
วมกั
บสำ
�นั
กราชเลขาธิ
การ
เนื่
องในโอกาสมหามงคลเฉลิ
มพระชนพรรษา ๕ รอบ
วั
นที่
๕ ธั
นวาคม พุ
ทธศั
กราช ๒๕๓๐ ความตอนหนึ่
งว่
“การพั
ฒนาจะต้
องเป็
นไปตามภู
มิ
ประเทศ
ทางภู
มิ
ศาสตร์
และภู
มิ
ประเทศทางสั
งคมศาสตร์
ใน
สั
งคมวิ
ทยา ภู
มิ
ประเทศตามสั
งคมวิ
ทยาคื
อ นิ
สั
ยใจคอ
ของคนเราจะไปบั
งคั
บให้
คนคิ
ดอย่
างอื่
นไม่
ได้
เราต้
อง
แนะนำ
� เราเข้
าไป ไปช่
วยโดยที่
ดั
ดเขาให้
เข้
ากั
บเราไม่
ได้
แต่
ถ้
าเราเข้
าไปแล้
ว เราเข้
าไปดู
ว่
าเขาต้
องการอะไรจริ
งๆ
แล้
วถ้
าอธิ
บายให้
เขาเข้
าใจหลั
กการของการเข้
าไป การ
พั
ฒนานี้
ก็
จะเกิ
ดประโยชน์
อย่
างยิ่
ง…”
การที่
ทรงใช้
ประโยชน์
จากของที่
มี
อยู่
เป็
นพระ
อุ
ปนิ
สั
ยที่
เกิ
ดขึ้
นตั้
งแต่
ยั
งทรงพระเยาว์
ขณะที่
ประทั
อยู่
ในประเทศสวิ
ตเซอร์
แลนด์
พระราชดำ
�ริ
อี
กประการ
หนึ่
งที่
พระบาทสมเด็
จพระเจ้
าอยู่
หั
วพระราชทานไว้
อย่
าง
ชั
ดเจนเกี่
ยวกั
บการพั
ฒนาชนบทคื
อ การดำ
�เนิ
นโครงการ
จะประสบความสำ
�เร็
จได้
ก็
ต่
อเมื่
อผู้
ที่
จะได้
รั
บความ
ช่
วยเหลื
อมี
ความศรั
ทธาและร่
วมมื
ออย่
างเต็
มที่
ซึ่
งเมื่
เป็
นดั
งนี้
แล้
วก็
จะร่
วมกั
นสนั
บสนุ
นให้
โครงการดำ
�เนิ
ต่
อไปจนเสร็
รากฐานของการพั
ฒนาประเทศอย่
างสมดุ
ล มี
คุ
ณภาพ และยั่
งยื
น ตามหลั
กการประหยั
ด อดออม
แบบเศรษฐกิ
จพอเพี
ยงจะเกิ
ดขึ้
นได้
จากการมี
รากฐานที่
มั่
นคง ด้
วยการสำ
�นึ
กอยู่
เสมอถึ
งประเพณี
วั
ฒนธรรมและ
ทรั
พยากรที่
มี
อยู่
เดิ
ม พระราชดำ
�รั
สของพระบาทสมเด็
พระเจ้
าอยู่
หั
วที่
ได้
พระราชทานไว้
อี
กองค์
หนึ่
งมี
หลั
กที่
สำ
�คั
ญยิ่
งคื
“…เศรษฐกิ
จพอเพี
ยงเป็
นเสมื
อนรากฐานของชี
วิ
รากฐานความมั่
นคงของแผ่
นดิ
น เปรี
ยบเสมื
อนเสาเข็
มที่
ถู
กตอกรองรั
บบ้
านเรื
อนตั
วอาคารไว้
นั้
นเอง สิ่
งก่
อสร้
าง
จะมั่
นคงได้
ก็
อยู่
ที่
เสาเข็
ม แต่
คนส่
วนมากมองไม่
เห็
เสาเข็
มและลื
มเสาเข็
มเสี
ยด้
วยซ้ำ
�...”
พระบาทสมเด็
จพระเจ้
าอยู่
หั
วทรงปฏิ
บั
ติ
พระราช
กรณี
ยกิ
จเพื่
อประโยชน์
สุ
ขของประชาชนด้
วยการทรงรั
บฟั
ความต้
องการของชุ
มชนและชาวบ้
านแต่
ละคนเป็
นที่
ตั้
อย่
างไรก็
ตามแม้
แต่
ละคนต่
างก็
มี
ปั
ญหาและความ
ต้
องการเพื่
อให้
ตนเองและครอบครั
วได้
ประโยชน์
มาก
ที่
สุ
ด แต่
พระบาทสมเด็
จพระเจ้
าอยู่
หั
วก็
ได้
พระราชทาน
พระราชดำ
�รั
สเพื่
อเตื
อนสติ
เรื่
องการเสี
ยสละและความ
สามั
คคี
ว่
าแท้
ที่
จริ
งแล้
วประชาชนจะได้
รั
บฟั
งทั้
งสอง
อย่
างคื
อทั้
งแก่
ตนเองและแก่
สั
งคม เพราะการเสี
ยสละ
เพื่
อส่
วนรวมหมายถึ
งการเสี
ยสละเท่
าที่
จะทำ
�ได้
โดย
ตนเองอยู่
รอด เพื่
อให้
สั
งคมอยู่
รอด ดั
งพระราชดำ
�รั
พระราชทานแก่
คณะบุ
คคลที่
เข้
าเฝ้
าฯ ถวายพระพร
ชั
ยมงคลในโอกาสวั
นเฉลิ
มพระชนมพรรษา ณ ศาลาดุ
สิ
ดาลั
ย สวนจิ
ตรลดา เมื่
อวั
นที่
๔ ธั
นวาคม พุ
ทธศั
กราช