Basic HTML Version
๒๕
ภู
มิ
ปั
ญญาไทย
ผั
งลำ
�ดั
บขั้
นเศรษฐกิ
จพอเพี
ยงและทฤษฎี
ใหม่
สู่
การพั
ฒนาเศรษฐกิ
จชุ
มชน
พ ร ะ บ า ท
สมเด็
จพระเจ้
าอยู่
หั
ว
พระราชทานพระราชดำ
�ริ
“ ท ฤ ษ ฎี
ใ ห ม่
” เ พื่
อ
เ ป็
นแนวทา ง ใ นก า ร
บริ
หารจั
ดการที่
ดิ
นเพื่
อ
การเกษตร เป็
นการ
แก้
ปั
ญหาการขาดแคลน
น้ำ
�ทำ
�การเกษตร ซึ่
ง
เป็
นปั
ญหาซ้ำ
�ซากของ
เกษตรกรไทยด้
วยหลั
กการที่
ว่
า “...แบ่
งที่
ดิ
นเป็
นสามส่
วน
ส่
วนหนึ่
งเป็
นที่
สำ
�หรั
บปลู
กข้
าว อี
กส่
วนสำ
�หรั
บปลู
กพื
ช
ไร่
พื
ชสวน และก็
มี
ที่
สำ
�หรั
บขุ
ดสระน้ำ
�...” “ทฤษฎี
ใหม่
...
เป็
นวิ
ธี
การอย่
างหนึ่
งที่
จะทำ
�ให้
ประชาชนมี
กิ
นแบบตาม
อั
ตภาพคื
อ อาจไม่
รวยมากแต่
ก็
พอมี
กิ
น ไม่
อดอยาก...”
หลั
กคิ
ดเศรษฐกิ
จพอเพี
ยง
หลั
กคิ
ดทฤษฎี
ใหม่
การพั
ฒนาเศรษฐกิ
จชุ
มชน
เป้
าหมาย
อุ้
มชู
ให้
มี
พอเพี
ยงกั
บตั
วเอง
ตามอั
ตภาพ
ทฤษฎี
ใหม่
ขั้
นที่
๑
จั
ดการพื้
นที่
อยู่
อาศั
ยและทำ
�กิ
น
สร้
างผลผลิ
ตหรื
อผลิ
ตภั
ณฑ์
เพื่
อการพึ่
งตนเอง
ในระดั
บครอบครั
ว
- พึ่
งตนเองได้
มี
ความพอเพี
ยงพอสมควรใน
หมู่
บ้
านชุ
มชน ผลิ
ตผลหรื
อ
ผลิ
ตภั
ณฑ์
ที่
ผลิ
ตได้
มากกว่
า
ความต้
องการที่
ควรขาย ในที่
ไม่
ห่
างไกล เพื่
อไม่
ต้
องเสี
ยค่
า
ขนส่
งมากนั
ก
ทฤษฎี
ใหม่
ขั้
นที่
๒ ร่
วมมื
ออย่
าง
รอบด้
านภายในชุ
มชน
สร้
างผลผลิ
ตหรื
อผลิ
ตภั
ณฑ์
เพื่
อพอเพี
ยงกั
บ
ความต้
องการระดั
บชุ
มชน
- พอมี
พอเพี
ยง
- พึ่
งพาอาศั
ยกั
น
- ชุ
มชนเป็
นอิ
สระ
ขยายตั
วสู่
เศรษฐกิ
จเพื่
อการ
แลกเปลี่
ยนหรื
อการค้
า
ทฤษฎี
ใหม่
ขั้
นที่
๓
ระดมทรั
พยากรและร่
วมมื
อกั
บ
ภายนอกชุ
มชน
พั
ฒนาผลผลิ
ตเพื่
อ
ตอบสนองสั
งคมภายนอก
ชุ
มชนเป็
นระดั
บก้
าวหน้
า
- ก้
าวหน้
า
- พึ่
งพิ
งอิ
งกั
นกั
บโลกภายนอก
ข้
อมู
ลจากหนั
งสื
อพิ
มพ์
มติ
ชนรายวั
น ฉบั
บวั
นที่
๑๕ ตุ
ลาคม ๒๕๔๙ โดยวิ
ชิ
ต นั
นทสุ
วรรณ สำ
�นั
กอำ
�นวยการคณะกรรมการผู้
นำ
�ชุ
มชนแห่
งชาติ
(สภาผู้
นำ
�ชุ
มชนแห่
งชาติ
)
ทรงวิ
เคราะห์
แนวคิ
ดทฤษฎี
การบริ
หารจั
ดการที่
ดิ
นและ
แหล่
งน้ำ
�เพื่
อการเกษตรและทรงให้
ทดลองที่
วั
ดมงคล
ชั
ยพั
ฒนา ตำ
�บลห้
วยบง อำ
�เภอเมื
อง จั
งหวั
ดสระบุ
รี
เป็
นแห่
งแรก