Page 49 - fab53

Basic HTML Version

๔๗
๑. ไหว้
พระขอพรอะไรดี
?
ขออย่
าให้
โลภจนหน้
ามื
ขออย่
าให้
โกรธจนทำ
�ร้
ายตั
วเอง
ขออย่
าให้
หลงจนไม่
รู้
ดี
รู้
ชั่
ขออย่
า ให้
ตายในสงครามระหว่
างคนไทย
ด้
วยกั
นเอง
๒. ท้
อแท้
กั
บปั
ญหามากมายทำ
�อย่
างไรดี
?
ปลาที่
ยั
งเป็
นอยู่
ล้
วนเรี
ยนรู้
ที่
จะว่
ายทวนน้ำ
ส่
วนปลาตาย มั
กไหลตามน้ำ
ปั
ญหาทำ
�ให้
คนธรรมดาท้
อ แต่
ทำ
�ให้
คนมี
ปั
ญญา
ลุ
กขึ้
นมาแก้
ไข
๓. โกรธ ! ถู
กเพื่
อนนิ
นทา ?
โบราณว่
าไม่
มี
ใครเตะหมาที่
ตายแล้
คุ
ณถู
กนิ
นทาแสดงว่
าคุ
ณยั
งมี
ความหมาย
คุ
ณเป็
นคนโชคดี
จู่
ๆ ก็
มี
กระจกวิ
เศษสะท้
อน
ความอั
ปลั
กษณ์
ให้
เห็
นความบกพร่
องของตั
วเอง
๔. โดนเพื่
อนร่
วมงานแย่
งซี
นทำ
�อย่
างไร ?
เขาแย่
งจากเราได้
เพี
ยงแค่
ซี
นและภาพลั
กษณ์
เท่
านั้
แต่
เขาไม่
สามารถแย่
งความรู้
และความสามารถ
ไปจากเราได้
๕. งานเยอะมากทำ
�อย่
างไรดี
?
รู้
ว่
างานเยอะต้
องรี
บทำ
อย่
าดองงานข้
ามปี
ข้
ามชาติ
เรี
ยงลำ
�ดั
บความสำ
�คั
ญของงาน
สำ
�คั
ญก่
อนให้
รี
บทำ
� สำ
�คั
ญน้
อยค่
อยทยอยทำ
๖. ทำ
�งานดี
มี
แต่
คนริ
ษยา จะรั
บมื
ออย่
างไร ?
โบราณว่
า ไม้
ใหญ่
ย่
อมเจอขวานคม
คนเด่
นต้
องมี
คนด่
า คนมี
ปั
ญญาจึ
งมี
คนลองดี
คนทำ
�งานดี
จึ
งมี
คนริ
ษยา
ปรากฏการณ์
เช่
นว่
านี้
เป็
นของธรรมดา
ทำ
�งานดี
จนมี
คนริ
ษยา ยั
งดี
กว่
าทำ
�งานไม่
ดี
จึ
งเป็
นได้
อย่
างดี
แค่
คนที่
คอยริ
ษยา
๗. ทำ
�งานแทบตาย เงิ
นไม่
พอใช้
ทำ
�อย่
างไรดี
?
หางานใหม่
ลดความต้
องการให้
น้
อยลง อยู่
กั
บความจริ
ให้
มาก
บริ
โภคปั
จจั
ยสี่
โดยมุ่
งประโยชน์
อย่
ามุ่
งประดั
ทำ
�บั
ญชี
รายรั
บ - รายจ่
าย รั
บมากกว่
าจ่
ายจึ
งนั
ว่
ายอด จ่
ายมากกว่
ารั
บนั
บว่
าแย่
๘. ถู
กนายด่
า อารมณ์
เสี
ย ?
คนที่
ด่
าคนอื่
น สะท้
อนว่
าระบบข้
างในกำ
�ลั
งพั
คนอารมณ์
เสี
ยเพราะถู
กด่
า แสดงว่
าระบบของ
ตั
วเองก็
พั
งตามไปด้
วย
๙. กลั
วลู
กมี
เซ็
กส์
ในวั
ยเรี
ยน ?
ไม่
อยากให้
เกิ
ด ต้
องเอาปั
ญญาใส่
ในมื
อลู
ให้
เงิ
นลู
กน้
อยๆ ให้
ความรู้
แก่
ลู
กมากๆ
ด่
าลู
กน้
อยๆ ให้
คำ
�สอนลู
กมากๆ
๑๐. ไถ่
ชี
วิ
ตโคได้
บุ
ญมากไหม ?
ถ้
าไถ่
แล้
วโคอยู่
รอด คุ
ณได้
บุ
แต่
หากไถ่
เพื่
อทำ
�ให้
วั
ดอยู่
รอด คุ
ณได้
บาป
แทนที่
จะไถ่
โคกระบื
คุ
ณควรไถ่
ตั
วเองให้
พ้
นจากความโลภ โกรธ
หลง ดี
กว่
"สั
พพทานั
ง ธั
มมะทานั
ง ชิ
นาติ
"
...การให้
ธรรมทาน ย่
อมชนะการให้
ทั้
งปวง.....
ว.วชิ
รเมธี