Page 7 - july53

๕
พระเจ้าอยู่หัวทรงใส่พระราชหฤทัยในเรื่องภาษาไทยอั นเป็น
วั ฒนธรรมของชาติเป็ นอย่างยิ่ ง ดังนั้น ในปี พุทธศั กราช
๒๕๔๒ อันเนื่องในอภิ ลักขิตมงคลสมัยเฉลิมพระชนมพรรษา
๖ รอบ รัฐบาลได้ประกาศให้วันที่ ๒๙ กรกฎาคม ของทุกปี
เป็น วันภาษาไทยแห่งชาติ เพื่อเฉลิมพระเกียรติพระบาท
สมเด็จพระเจ้ าอยู่หัว ผู้ทรงเป็ นปราชญ์และทรงพระปรีชา
สามารถรอบรู้ ในเรื่องภาษาไทยอย่ างลึกซึ้ง
นั บแต่บั ดนั้นมา องค์กรภาครัฐและเอกชนรวมทั้ ง
ประชาชนชาวไทยทั้งมวลจึงได้ร่วมกันเฉลิมฉลองวาระพิเศษ
นี้ เพื่อร่ วมกันปลุ กจิ ตสำ�นึกให้ คนไทยทั้งชาติ ตระหนักถึ ง
คุณค่าและความสำ�คัญของภาษาไทย ร่วมมือกันทำ �นุบำ�รุง
รักษา อนุรักษ์ และส่งเสริมการใช้ ภาษาไทยให้ดำ�รงคงอยู่
อย่างบริสุทธิ์ รวมทั้งติดตามดูแลแก้ไขการเปลี่ยนแปลงของ
ภาษาไทยมิให้ผั นแปรไปทางเสื่อมทรามลง เพื่อดำ�เนิ นตาม
รอยเบื้องพระยุคลบาทพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ผู้ ทรง
บำ�เพ็ญพระราชกรณีกิจในการทำ�นุบำ�รุงภาษาไทยดังปรากฏ
ในพระราชดำ�รัส พระบรมราโชวาท และพระราชนิ พนธ์
ต่าง ๆ อยู่ เสมอ
การเปลี่ยนแปลงของภาษาไทยเกิ ดขึ้นแทบทุกวั น
เพราะภาษาเป็นสิ่ งมีชีวิต ภาษาดำ �รงอยู่อย่างแนบแน่ นกับ
วิถีชีวิ ตของมนุษย์และบริบทแวดล้อม เมื่อคนไทยรั บภาษา
วัฒนธรรม และวิ ทยาการแผนใหม่มาจากต่างประเทศ จึง
เกิดเสียง รูปประโยค และคำ�ใหม่ ขึ้นในภาษาไทย นอกจากนี้
ภาษาไทยยั งเปลี่ยนแปลงไปเพราะความไม่รู้ของผู้ ใช้ภาษา
และความคึกคะนองในการใช้ภาษาอีกด้วย
ย้อนกลั บไปสู่อดี ตเมื่อ ๑๐๔ ปีที่แล้ว จะเห็นได้ ว่า
ภาษาไทยมี การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ จนพระบาทสมเด็ จ
พระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หั วทรงพระราชวิตกกั งวลอย่างยิ่ง
ที่ ภาษาไทย “เลวทราม” ลง ทั้ง
ภาษาพูดและภาษาเขี ยน มีการ
สร้างคำ �ใหม่ เช่น รับ แทน กิน
ฃ้าว ใช้คำ�ตัดสั้น เช่น ขีด, ไม้ขีด
แทน ไม้ขีดไฟ รวมทั้งมีภาษาเกิด
ใหม่ ซึ่ งยืมมาจากภาษาตะวั นตก
เช่น ฟอม มาจาก ยูนิฟอร์ม เบอร์
มาจาก นั มเบอร์ ทั้ งนี้เพราะเป็น
ช่ วงที่ สยามกำ�ลั งเปลี่ ยนแปลง
ไปสู่ความทันสมั ย จึงรับอิ ทธิพล
ทางวั ฒนธรรมและเทคโนโลยี
เข้ ามามากมาย ความผิดเพี้ ยน
ของภาษาไทยเช่นนี้ ทำ�ให้พระบาท
สมเด็ จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
มีพระราชดำ�ริที่จะแก้ ไข
เป็ นการเร่งด่วน โดย
การจั ดตั้งสมาคมแห่ง
หนึ่งขึ้นเพื่ อดำ �เนินการ
ในเรื่องนี้๑
ใ น ก า ร เ ส ด็ จ
พระราชดำ�เนิ นประพาส
ยุโรปครั้งที่ ๒ เพื่อพัก
รักษาพระวรกาย ขณะ
ที่ พระบาทสมเด็จพระ
จุ ลจอมเกล้าเจ้ าอยู่หั ว
ประทับอยู่ ที่ เมืองฮอม
เบิค ประเทศเยอรมนี พระองค์มีพระราชหัตถเลขา ลงวันที่ ๒๖
สิงหาคม ร.ศ. ๑๒๖ (พ.ศ. ๒๔๕๐) ถึงสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ
เจ้าฟ้ามหาวชิราวุ ธ สยามมกุฎราชกุมาร ว่ าพระองค์ทรง
หวาดหวั่นที่ภาษาไทยเสื่อมเสี ยด้วยความมักง่ ายของผู้ ใช้
จึงมี พระราชดำ�ริเห็นควรจั ดตั้ งสมาคมขึ้นเพื่อกวดขันดูแล
แก้ ไขปัญหานี้ ทรงตั้งสมเด็จฯเจ้าฟ้ามหาวชิ ราวุธ สยาม
มกุฎราชกุ มาร เป็นอุปนายกพร้อมทั้ งพระราชทานรายชื่ อ
ผู้ ที่จะเป็ นกรรมการ ได้แก่ “กรมหลวงวชิ รญาณวโรรส
กรมหลวงเทวะวงษ์วโรประการ กรมหลวงดำ �รงราชานุภาพ
กรมขุนสมมต เจ้าฟ้ากรมหลวงนริศรานุวัติวงษ์ เปนต้ น”
และพระศรีสุนทรโวหาร เป็นเลขานุการ พร้อมกับพระราช
หัตถเลขาฉบับนี้ พระบาทสมเด็ จพระจุลจอมเกล้าเจ้ าอยู่หัว
ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทาน “คำ�ชักชวน” เป็น
เอกสารแนบเพื่อชี้ แจงมูลเหตุปั ญหา และความพยายาม
แก้ไขโดยวิธีอื่นก่อนหน้านี้ เช่ น ประกาศในราชกิจจานุเษกษา
และแต่งตำ�ราเรี ยน ซึ่งไม่ได้ผล และทรงชี้แจงจุดประสงค์