Page 24 - july53

๒๒
เข้าในใจ) ปลุกใจ (เร้ าใจให้ กล้าหาญหรือกระตื อรือร้ น)
ภาคภูมิใจ (กระหยิ่ มใจ รู้สึกว่ามีเกียรติยศ) พอใจ (สมใจ
ชอบใจ) พร้อมใจ (ร่วมใจ มี น้ำ�ใจเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน)
มั่นใจ (แน่ใจ เชื่อ) ยับยั้งชั่งใจ (คิดทบทวนดูผลดี ผลเสียให้
รอบคอบ ก่อนที่จะทำ�อะไรลงไป) ย่ามใจ (เหิม ทะยาน ได้ ใจ)
ยั่วยวนใจ (ทำ�ให้อีกฝ่ายหนึ่งกำ�เริบรัก เเละเกิ ดความใคร่)
ย้อมใจ (ชุ บใจ ทำ�ให้ ใจชุ่มชื่น ปลุกใจให้กล้า) เย็นใจ (สบายใจ
ไม่ยุ่งใจ ไม่ร้อนใจ ไม่คิดอะไร) ไว้ใจ (เชื่อใจ) สนใจ (เอาใจใส่)
สมใจ (เป็นไปดังที่ คิดไว้) สังหรณ์ ใจ (รู้สึกคล้ายมีอะไรมา
ดลใจ ทำ�ให้รู้ว่าจะมีเหตุเกิดขึ้น) สุขใจ (ความสบายใจ) เอาใจ
(ตามใจ ปลอบใจ ประนีประนอม) ถือใจ (มั่ นใจ สำ�คัญใจ)
ขวัญใจ (มิ่งขวัญประจำ�หัวใจ หญิงที่รัก) จับใจ (ติดใจ เป็นที่
พอใจ) เอาอกเอาใจ (ปฏิบัติให้ถูกใจ) หนักใจ (ตัดใจ ห้ามใจ
ไม่ให้คิดในเหตุที่เกิ ดขึ้น)
คำ�ที่แสดงอารมณ์ความรู้ สึกนึกคิด และการกระทำ �
ในทางที่ดี ที่กล่าวมาแล้วนี้ เราจะสังเกตได้จากหลายลักษณะ
เช่น สีหน้ า ถ้อยคำ� สำ�เนียงที่พูด และลั กษณะกิริยาท่าทาง
อื่นๆ ตัวอย่างเช่ น คำ�ว่ า “ใจกว้าง” “ใจดี” “ใจเดียว”
“ใจบุญ” “ใจเย็น” ผู้ ที่คบค้ าสมาคมกับบุคคลที่ มีลักษณะ
ดั งกล่ าว ย่ อมรู้ ดี ว่ าบุคคลนั้ นมี ความเอื้ อเฟื้อเผื่ อแผ่
ไม่โกรธง่าย มีความเมตตากรุ ณา จิตใจหนักแน่ นไม่ฉุนเฉียว
ฯลฯ ซึ่งคำ�ในกลุ่มนี้หากมีการปฏิบั ติกันมากในสั งคมย่อม
ทำ�ให้เกิดความเจริญก้าวหน้า มีความสงบสุข
๒. คำ�ที่มีคำ �ว่า “ใจ” ที่แสดงอารมณ์ความรู้สึก
นึกคิด และการกระทำ�ที่ ไม่ดี หมายถึง การกระทำ�หรื อ
พฤติกรรมที่เป็ นไปในทางเสื่อมเสียไม่ สงบสุขขาดความ
เมตตากรุณา ไม่ เอื้อเฟื้ อเผื่อแผ่ เห็นแก่ตั ว คิดแต่ในทาง
ชั่วร้าย ไม่ซื่อสัตย์สุจริต หรือแสดงผลในทางไม่ดีไม่งามแก่
ตนเองและผู้อื่น คำ�ในกลุ่ มนี้ ได้แก่
ใจขุ่ น ( ใจไม่ ผ่ องใส) ใจแข็ ง ( ไม่ ยอมง่ ายๆ
ขาดความสงสาร) ใจแคบ (ไม่คิ ด
เ อื้ อ เฟื้ อ เ ผื่ อแผ่ ใ คร ) ใ จง่ าย
(เชื่อง่าย) ใจจืด (ไม่เอื้อเฟื้อแก่ใคร)
ใ จ เ ฉื่ อ ย ( อ า ร มณ์ เ ฉื่ อ ย ช า
ไม่กระตือรือร้น) ใจดำ� (เห็นแก่ตั ว
ขาดความกรุณา) ใจต่ำ� (ใจทราม
คิดในทางชั่ ว) ใจแตก (ประพฤติ
ไปตามที่ตนนิ ยมผิดหรือนอกโอวาท
จนเคยตั ว หลงสนุกในทางชั่ว) ใจทมิฬ (ใจดุ ร้าย ใจร้ ายกาจ)
ใจน้ อย (โกรธง่าย) ใจบาป (ใจฝักใฝ่ในทางชั่วร้าย) ใจเบา
(ไม่ยั้งคิ ด เชื่อง่าย) ใจปลาซิว (ไม่อดทน ใจเสาะ) ใจแป้ว
(ใจห่อเหี่ยว) ใจฝ่อ (ตกใจ) ใจมาร (ใจดุร้าย ใจอำ�มหิ ต)
ใจไม่ ดี (ใจเสียเพราะกลั วหรื อวิตกกั งวล) ใจไม้ ไส้ ระกำ�
(เพิกเฉยดูดาย ไม่ มีเมตตากรุณาและเอื้อเฟื้ อเผื่อแผ่ใคร)
ใจร้อน (ใจไม่หนั กแน่น ฉุนเฉียวง่าย ใจรีบร้อนอยากให้ เสร็จ
เร็ ว ๆ) ใจร้าย (ดุ ร้ายไม่ ปรานี) ใจเร็ว (ตกลงใจอย่างรวดเร็ว
โดยไม่พิจารณาให้รอบคอบ) ใจลอย (เผลอตัว เคลิบเคลิ้ม)
ใจเสาะ (ใจขี้กลัวหรือร้องไห้ง่าย ใจอ่อนแอ) ใจเสีย (ใจไม่ดี
เพราะกลัวหรือวิตกกังวล หมดกำ�ลั งใจ) ใจหาย (อาการที่ตกใจ
เสียวใจขึ้นทั นที) ใจหายใจคว่ำ� (ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตั ว) ใจหิน
(ใจโหดเหี้ยม ใจที่แข็ งมากไม่ยอมโอนอ่อน) ใจเหี่ ยวแห้ง
(มีใจไม่สดชื่น) ใจอ่อน (ยอมง่าย สงสารง่าย) อ่อนใจ (เหนื่อยใจ
จิ ตใจเพลียระอา เบื่ อ) กังวลใจ (ห่วงใย มี ใจพะวงอยู่ )
กินใจ (แคลงใจ) จนใจ (ไม่มีทางคิด) ตกใจ (สะดุ้งขึ้นโดย
ไม่รู้ตัวเมื่อได้ยินเสียงดัง ๆ หรือมีใครมาถู กต้องตัว ใจหาย)
ข้องใจ (ติดใจสงสัย) ขัดใจ (ทำ�ไม่ถูกใจ) ไข้ ใจ (ความระทมใจ
เนื่ องจากผิ ดหวังในความรั ก) ขุ่นใจ (หมองใจ ไม่พอใจ
ขัดเคืองกัน) เจ็บใจ (แค้ น ช้ำ�ใจ) ช้ำ �ใจ (เจ็บใจ ระทมใจ)
ตรอมใจ (มี ความทุกข์ มีความระทมในใจ) ท้อใจ (ใจไม่สู้)
นอกใจ (ประพฤติ ไม่ซื่อตรงต่ อกัน เอาใจออกห่าง คิดคด
ต่ อกัน) น้อยใจ (คิดแค้นใจที่เขาไม่ยกย่องให้เสมอคนอื่น
รู้สึกแค้ นใจที่ไม่ได้รับความพอใจ) เปล่าเปลี่ยวใจ (อ้างว้าง
ว้ าเหว่) ผิ ดใจ (หมางใจกัน) เพลียใจ (ท้อแท้หมดกำ�ลังใจ)
ร้อนใจ (กระวนกระวายใจ) เศร้าใจ (มีความรู้สึกสลดหดหู่ใจ)
สลดใจ (รู้ สึกเศร้าใจแกมสังเวช รู้สึกหดหู่ใจ) เสียใจ (ไม่
สบายใจ เพราะมี เรื่องไม่สมประสงค์) หนักใจ (วิตก ลำ�บากใจ
ตั ดสินใจไม่ถูก) หลายใจ (ชอบของหลายอย่าง) แหนงใจ (มี
ความแคลงใจ ระแวงในใจ) นอนใจ (วางใจ ไม่ รีบร้อน) ตัดใจ
(ตั ดอาลัย ตัดขาด) ตายใจ (วางใจ เชื่ออย่างไม่ต้องสงสัย)