Page 32 - Jan53

ประเพณีการเห่ เรือและพระราชพิ ธี กระบวน
พยุหยาตราชลมารค นับเป็นมรดกวั ฒนธรรมอันล้ำ�ค่า
ของชาติไทย และหากจะกล่าวเลยไปถึงการเป็นสมบั ติ
วัฒนธรรมของโลกด้ วย ก็คงไม่ เกินความจริ ง เพราะ
องค์ประกอบของกระบวนพยุหยาตราทางชลมารคนั้น
หลากหลายด้วยศิลปะต่างแขนง ได้แก่ สถาปัตยกรรม
ในการออกแบบรูปทรงลำ�เรืออันสง่ างาม ภูมิฐาน และ
ได้ ประโยชน์ ใช้สอยอย่ างสมบูรณ์ จิตรกรรม ในการ
ออกแบบลวดลายและสี สั นอันวิ จิตรงดงาม มีท่วงท่า
ประณี ตอ่อนช้อย ประติมากรรม ในการแกะสลักให้เกิด
ความตื้ นลึก มีแสงเงา นอกจากนี้ยั งมีศิลปะในท่วงท่ า
การพายเรื ออย่ างพร้อมเพรียง สง่างาม และศิลปะใน
การประพั นธ์ โดยเฉพาะ “การร้องบทเห่ ” ที่มี ถ้อยคำ�
และท่ วงทำ�นองอันไพเราะก้องกังวาน
และนี่ จึงเป็นเหตุ ผลนำ�เรามาเยื อน พลเรื อตรี
มงคล แสงสว่าง ศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง
(คี ตศิลป์) ปีพุทธศั กราช ๒๕๔๓ ณ ตำ�บลศาลายา
จังหวั ดนครปฐม เพื่อเรียนรู้ ถึงความวิ ริยะ อุ ตสาหะ
พร้ อมนำ �ประสบการณ์ ที่ท่านได้ สั มผัสมาพั ฒนาการ
ปฏิ บัติหน้าที่ในตำ�แหน่งพนักงานเห่ เรือ จนถือเป็นแบบ
อย่ างการเห่เรือที่สำ�คัญยิ่งของชาติมาจนถึงปัจจุบัน
ครูมงคล ปัจจุบันอายุ ๖๙ ปี ท่านรอรับเราอยู่ที่
หน้ าบ้านทาวน์เฮ้าส์ ๒ ชั้น ซึ่งทาสีฟ้ า สีประจำ�ของทหาร
เรือ ด้วยใบหน้าที่สดชื่ น และน้ำ�เสียงที่แจ่มใสกังวาลอัน
เป็ นเอกลักษณ์ จนเราอดไม่ได้ที่เอ่ยทักว่าครูดูแข็งแรง
และไม่ เปลี่ยนแปลงไปเลย
เมื่ อได้ มาเยือนครู ถึ งบ้านเช่นนี้ แล้ว นั บเป็น
โอกาสดี ที่เราจะได้ฟั งครู เล่าถึงเรื่ องราวต่ างๆ และ
เคล็ ดลับ การเห่เรืออันเป็ นเอกลักษณ์เฉพาะของครู ที่
ตราตรึ งใจผู้ชมผู้ฟั งมาจนถึงปัจจุบัน ท่านเล่าถึงที่มาว่า...
“ประมาณปี ๒๕๑๑ พนักงานเห่ เรือเดิ ม คื อ
คุ ณครู (พั นจ่าเอกเขียว ศุขภู มิ) ท่านเกษียณอายุ
ราชการ ทางกรมการขนส่ งทหารเรือในขณะนั้น ก็เห็น
เยาวนิ ศ เต็งไตรรัตน์...เรื่ อง
ชุ มศักดิ์ หรั่งฉายา...ภาพ
๓๐
สืบสานงานศิลป์...