๓๐
การเปิ
ดศรี
จนาศะออกได้
ทำ
�ให้
อารยธรรมขอมสามารถ
เดิ
นทางไปสู่
ลุ่
มน้ำ
�เจ้
าพระยา โดยผ่
านเข้
าไปทางเมื
องศรี
เทพ
จนสุ
ดปลายทางที่
กาญจนบุ
รี
และเส้
นทางประวั
ติ
ศาสตร์
สายนี้
นั้
นคงมี
ความสำ
�คั
ญ
มาก การก่
อร่
างขึ้
นของชุ
มชนขอมพนมรุ้
งและเมื
องต่ำ
�จึ
ง
พลอยมี
ความสำ
�คั
ญเพราะเป็
นเมื
องต้
นทาง ดั
งนั้
นผู้
ครอง
เมื
องวนั
มรุ
งปุ
ระ จึ
งต้
องมี
ศั
กดิ์
ศรี
สู
งส่
ง เป็
นถึ
งพระญาติ
วงศ์
ใกล้
ชิ
ดกั
บกษั
ตริ
ย์
แห่
งเมื
องพระนคร ราชาขอมพระองค์
หนึ่
ง
ซึ่
งปรากฏชื่
อชั
ดในศิ
ลาจารึ
กว่
า หิ
รั
ณยวรมั
น นั้
นเป็
นญาติ
ผู้
ใหญ่
ของพระเจ้
าสุ
ริ
ยะวรมั
นที่
๒ ผู้
ทรงสร้
างประสาทนครวั
ด
นั้
นที
เดี
ยว
และการสร้
างปราสาทพนมรุ้
ง และปราสาทเมื
องต่ำ
�
นั้
น จึ
งไม่
ธรรมดา ฝี
มื
อการก่
อสร้
างอั
นประณี
ตและสวยงาม
นั้
นชี้
ชั
ดว่
าไม่
ใช่
ฝี
มื
อช่
างท้
องถิ่
น แต่
เป็
นฝี
มื
อช่
างหลวงระดั
บ
เดี
ยวกั
บการสร้
างปราสาทต่
างๆ
ที่
ศู
นย์
กลางแห่
งอาณาจั
กร และวั
นนี้
เมื่
อพนมรุ้
งและ
เมื
องต่ำ
�ได้
รั
บการบู
รณะแล้
วเสร็
จเรี
ยบร้
อย เราจึ
งมี
โอกาสได้
เห็
นฝี
มื
อช่
างอั
นงดงามของช่
างหลวงแห่
งเมื
องพระนครนั้
นที่
เมื
องต่ำ
�และพนมรุ้
งที่
นี่
เมื
องพิ
มาย
เมื
องพิ
มาย นั
บเป็
นเมื
องใหญ่
ที่
มี
ผั
งเมื
องสมบู
รณ์
เข้
มแข็
ง หากกรุ
งศรี
อยุ
ธยา กล้
าแกร่
งเพราะมี
แม่
น้
ำ
�เจ้
าพระยา
แม่
น้ำ
�ป่
าสั
ก และแม่
น้ำ
�ลพบุ
รี
เป็
นปราการธรรมชาติ
คอย
ป้
องกั
นเมื
อง และเป็
นเส้
นทางคมนาคมสำ
�คั
ญติ
ดต่
อกั
บเมื
อง
ต่
างๆโดยรอบ เมื
องพิ
มายก็
มี
ลำ
�จั
กราช และมี
แม่
น้ำ
�มู
ลเป็
น
ลำ
�น้ำ
�ธรรมชาติ
คอยปกบ้
านป้
องเมื
องไว้
และเป็
นเส้
นทาง
คมนาคมเชื่
อมต่
อกั
บเมื
องอื่
นๆใกล้
เคี
ยงไม่
ต่
างกั
น
เมื
องพิ
มายยั
งมี
ดี
กว่
าอยุ
ธยาด้
วย ตรงที่
ว่
า เมื
อง
อยุ
ธยานั้
นทำ
�ได้
ก็
แต่
นาข้
าว แต่
เมื
องพิ
มายนั้
น สามารถทำ
�ได้
ทั้
งนาข้
าวและนาเกลื
อในพื้
นที่
ติ
ดๆกั
น นั
บเป็
นเมื
องแห่
งหนุ่
ม
นาข้
าวสาวนาเกลื
อได้
อย่
างแท้
จริ
งเลยที
เดี
ยว
จาการสำ
�รวจหลากหลายทางโบราณคดี
ทั้
งในเมื
อง
พิ
มายและเมื
องต่
างๆ ใกล้
เคี
ยงข้
อสรุ
ปของนั
กวิ
ชาการทั้
ง
หลายทางโบราณคดี
ก็
ออกมาในแนวเดี
ยวกั
นว่
า เมื
องพิ
มาย
นั้
นน่
าจะเป็
นเมื
องร่
วมสมั
ยกั
บเมื
องหนองหาน ในจั
งหวั
ด
สกลนครโน้
น ซึ่
งนั่
นก็
หมายถึ
งอายุ
ของเมื
องที่
ต้
องมากกว่
า
๒๕๐๐ ปี
ขึ้
นไป อี
กทั้
งเป็
นเมื
องที่
ใหญ่
และมี
ความสำ
�คั
ญทาง
เศรษฐกิ
จและการคมนาคมติ
ดต่
อกั
นระหว่
างลุ่
มแม่
น้ำ
�มู
ลนี้
กั
บลุ่
มแม่
น้ำ
�อื่
นๆ โดยรอบ
และด้
วยความที่
เป็
นเมื
องสำ
�คั
ญอี
กเมื
องหนึ่
งนอก
แนวพนมดงรั
ก เมื่
อขอมโบราณสามารถเข้
ามามี
อิ
ทธิ
พล
เหนื
อเมื
องนี้
ได้
ไม่
ว่
าจะด้
วยวิ
ธี
การใดใดก็
ตาม ขอมจึ
งต้
อง
ให้
ความสำ
�คั
ญกั
บเมื
องนี้
เป็
นอั
นมาก อาจจะด้
วยการส่
ง
ญาติ
วงศ์
ใกล้
ชิ
ดออกมาเป็
นเจ้
าผู้
ครองเมื
อง การสร้
างศาสน-
สถานใหญ่
ประจำ
�เมื
องคื
อปราสาทหิ
นพิ
มาย จึ
งต้
องประสาน
ประโยชน์
เอาใจทั้
งคนที่
เป็
นเจ้
าของเมื
องมาก่
อน และพวก
ขอมเจ้
าเมื
องในยุ
คนั้
น
และเพราะเหตุ
ดั
งกล่
าวมานั้
น ปราสาทหิ
นพิ
มาย
จึ
งได้
รั
บการก่
อสร้
างขึ้
นอย่
างประณี
ตด้
วยฝี
มื
อช่
างหลวง
นั
กโบราณคดี
อี
กหลายท่
านยั
งตี
ความด้
วยว่
า ด้
วยความที่
ปราสาทหิ
นพิ
มายสร้
างขึ้
นก่
อนปราสาทนครวั
ด ดั
งนั้
น รู
ปแบบ
ด้
านนอกของ
ปราสาทพนมรุ้
ง
บรรณาลั
ย
ปราสาทเมื
องต่ำ
�