Page 35 - sep52

วารสารวัฒนธรรมไทย 33
เส้นทางเดินข้ามสมุ ทรโบราณที่ อาศัยแม่น้ำนั้นปรากฏว่า
ตามเส้นทางเดิ นนั้นมี การสร้ างเทวสถานไว้ บนเขาพร้อมกับ
ตั้งชุ มชน เช่ น เขาพระนารายณ์ เขาศรี วิชั ย เขาคา เป็นต้ น
สิ่งที่ ค้ นพบอี กก็คื อแหล่ งโบราณคดี ลูกปั ดในพื้นที่ภู เขาทอง
ควนลูกปัด ควนพุนพิ น แหลมโพธิ์ เป็ นต้น ได้มีการขุดค้นลูกปัดกัน
ซื้อขายกั นมามากกว่า ๒๐ ปี และพบว่ามีลูกปั ดสวยงาม ลูกปั ด
ทำด้วยทองคำ อั นเป็นลูกปั ดของชาวตะวันตก ที่ พ่อค้ านำมา
แลกเปลี่ยนกับสิ นค้ าพื้ นเมืองทั้ งสิ้น สำหรับเส้ นทางนั้นก็ คง
ประมาณว่า เรือเล็ กเข้ าปากน้ำตะกั่ วป่า ตรงเขาพระเหนอ
ล่องตามแม่ น้ำมา ๓๐ กิโลเมตรถึงเขาพระนารายณ์ มีคลองเหล
กับคลองรมณีย์มาจบกั น ไปตามคลองรมณีย์ไปทางบ้ านท่าหัน
ก็ขึ้นบกเดิ นเท้าข้ามเขาสกลงไปที่บ้านสก มีท่ าเรืออยู่ แล้งล่องตาม
แม่น้ ำสกต่อ หากแล่นเรือต่อไปก็ถึงแม่น้ำพุ่ มดวง ซึ่งมีควนพุนพิน
ที่มีแม่น้ ำตาปีไหลมาพบกั น เส้นทางแม่น้ ำตาปีนี้ ผ่านเขาศรี วิชั ย
และสามารถออกทะเลไปทางอ่าวบ้านดอนได้ ส่วนเรือที่เข้ ามา
ทางชายฝั่งทะเลตะวันออกนั้นก็เข้าท่าแหลมโพธิ์ ด้านอ่าวไทย
ได้เลย นับเป็นเมืองท่าใหญ่เหมือนบ้านทุ่งตึกฝั่ งทะเลอันดามัน
บริ เวณใกล้ กับแหลมโพธิ์ นั้ นเป็ นพื้ นที่ เมื องไชยา
เป็นเมืองใหญ่ ของอาณาจักรศรีวิชัยหรืออาณาจั กรนมัชญาปาหิ ต
ของชวา หากจะถือว่ าแหลมโพธิ์เป็นท่าเรือก็ ได้ไม่ว่ากัน
เส้นทางข้ ามประเทศจากอันดามันมาอ่าวไทยในสมั ย
โบราณนั้น เป็นเส้นทางที่พ่อค้าใช้หลี กเลี่ยงการนำเรือสินค้าไป
ในโจรสลัดปล้ นในช่องแคบมะละกา จึงทำให้เส้นทางนี้กลายเป็น
เส้นทางประวั ติ ศาสตร์จากการเรี ยนรู้ เรื่องกระแสลมมรสุ ม
และการค้นหาทำเลเมืองท่ากับเส้ นทางน้ำข้ามประเทศ...อย่างนี้
จะถือว่ าคนโบราณไม่มีภู มิปัญญาหลบหนีภัยจากทะเลได้อย่างไร…
บทเรียนวั นนี้มนุ ษย์กำลั งวิ่ งหาภัยจากทะเล. .ดั งตั วอย่ างภัย
ที่เกิ ดขึ้ นจากเหตุการณ์ คลื่นสึ นามิ แหลมตะลุมพุ ก พายุเกย์ ...
เพราะมนุ ษย์ ในสังคมขาดการมองรู้ ดู ออกทางวั ฒนธรรม
ลืมภูมิ ปั ญญาโบราณจนนึกไม่ ได้ว่าบทบาทของวัฒนธรรมนั้ น
ได้สอนลูกหลานมาก่อนแล้ว
เทวสถานเขาพระเหนอ
ลูกปัดพุนพิน