Page 31 - sep52

วารสารวัฒนธรรมไทย 29 ั
การทำบุญใส่ บาตรวันเกิด
ชาวพุทธส่วนมากนิยมทำบุญด้วยการใส่บาตรประจำวัน
เกิดทุ กสัปดาห์ เช่น คนเกิ ดวันอาทิ ตย์ ก็ นิยมใส่ บาตรวันอาทิ ตย์
เป็นต้ น บ้างก็นิยมทำบุ ญด้วยการใส่ บาตรเมื่อถึ งวันเกิดทุ กรอบปี
บ้าง
การทำบุญใส่บาตรประจำวั นเกิดนี้ นิ ยมใส่บาตรพระ
เท่าอายุ หรือเกินกว่ าอายุ ๑ รูป เช่น คนอายุ ๒๕ ปี ก็นิ ยมใส่
บาตรพระ ๒๕ รูปบ้าง ๒๖ รู ปบ้าง เป็นต้น การทำบุญใส่บาตร
ประจำวันเกิ ดนี้ เพื่ อเป็นการสร้ างสมอบรมบุญวาสนาบารมี
อันจะเป็นปุ พเพกตปุญญตาดั งกล่าวแล้ ว ยั งมี ความมุ่งหมาย
เพื่อเป็ นการเพิ่มเติ มบุญกุ ศลอั นเป็ นเครื่องหล่ อเลี้ยงชี วิตให้
เจริญรุ่งเรื องยิ่งขึ้น เปรียบเสมือนการเติ มน้ำมันเชื้อเพลิงให้แก่
ดวงประทีป เพื่ อให้ ดวงประที ปไม่ดั บและให้ ลุกโพลงขึ้ น มี
แสงสว่างไสวสืบต่อไปได้นานฉันใด การทำบุญใส่บาตรประจำวัน
เกิดนี้ ก็เพื่อเพิ่ มเติมบุญกุศล คือ น้ ำมันหล่อเลี้ยงชี วิต เพื่อให้ชี วิต
ของตนไม่ดับลงและให้ ชีวิตเจริญรุ่งเรืองสืบไปได้นานฉันนั้น
ของทุกเดือน วันทั้ง ๔ นี้ ถือกันว่าเป็นกำหนดประชุ ม
ฟังธรรมโดยปกติ และนิยมเป็นวันรั กษาปกติอุโบสถ สำหรับ
ฆราวาสผู้ต้องการอบรมกุศลอี กด้วย
วันธรรมสวนะนี้ ชาวบ้ านก็จะละเว้ นการประพฤติกิ จ
ที่เป็นบาปต่าง ๆ การสมาทานศี ลในวันนี้ เช่น รั บศี ล ๕ หรือ
ศีล ๘ ซึ่งเรียกว่า อุโบสถศีล พระสงฆ์ จะได้แสดงพระธรรมเทศนา
หรือธรรมสากั จฉา หรื อสนทนาธรรมกั น ซึ่ งนับว่าเกิ ดเป็น
ประโยชน์แก่ ผู้ฟังเป็ นอย่างยิ่ง โดยจะได้รั บอานิสงส์ แห่งการ
ฟังธรรม ๕ ประการ คื อ
๑. ผู้ฟังธรรมย่อมได้ฟังสิ่งที่ยังไม่ เคยฟัง
๒. สิ่งใดได้เคยฟังแล้ ว แต่ไม่เข้าใจชัด ย่อมเข้าใจสิ่งนั้นชัด
๓. บรรเทาความสงสัยเสียได้
๔. ทำความเห็นให้ถูกต้อง
๕. จิตของผู้ฟังย่อมผ่องใส
การปฏิบัติศาสนกิจในชี วิตประจำวั นจึงนำมาซึ่งความสงบ
การมีสมาธิ และเป็นการสร้างบุญกุศลให้เกิ ดขึ้นกับตนเอง ตลอดจน
สามารถแผ่ เมตตาให้ กับบรรดาสรรพสั ตว์ทั้ งหลายได้ อี ก
ทางหนึ่งด้วย และเมื่อได้ปฏิบัติจนเป็นกิจวัตรประจำวันแล้วความสุข
ในชีวิตจะเกิดขึ้นกับผู้ที่ ปฏิบั ติชอบนั้น
ข้อมูลจาก...คู่มือประชาชน “เรื่องการปฏิบั ติกิจกรรมทางพระพุทธศาสนา สำหรับครัวเรือน” กรมการศาสนา
การเข้าวัดวันธรรมสวนะ
พุทธศาสนิกชนสามารถปฏิบัติศาสนกิ จในวันธรรมสวนะ
คือ วั นกำหนดประชุ มฟังธรรมของพุ ทธบริษั ทที่ เรียกเป็ นคำ
สามัญโดยทั่วไปว่า “วันพระ” เป็ นประเพณีนิยมของพุทธบริษัท
ที่ ได้ปฏิบั ติ สื บเนื่องกั นมาแล้วแต่ ครั้งพุ ทธกาล โดยถื อว่ า
การฟังธรรมตามกาลที่ กำนดเป็นประจำไว้ย่ อมก่อให้เกิดสติปั ญญา
และสิริมงคลแก่ผู้ฟังอย่างน้อยได้รับธรรมสวนานิสงส์อยู่แล้ว
วันกำหนดฟั งธรรมนี้พระพุ ทธเจ้ าทรงบั ญญั ติ ไว้ใน
เดือนหนึ่ง ๆ ทั้งข้างขึ้นและข้ างแรมรวม ๔ วัน ได้แก่
๑. วันขึ้น ๘ ค่ำ
๒. วันขึ้น ๑๕ ค่ำ
๓. วันแรม ๘ ค่ำ
๔. วันแรม ๑๔ หรือ ๑๕ ค่ำ (หากตรงกั บเดือนขาด
เป็นแรม ๑๔ ค่ำ)