Page 41 - june52

วารสารวัฒนธรรมไทย 39
มีอะไรบ้างในพระราชบัญญัตินี้ ?
เจตนารมณ์สำคัญของกฎหมายที่ ควรทราบไว้ เป็น
ประการแรก ปรากฏอยู่ ที่หมายเหตุท้ ายพระราชบัญญั ติ
ซึ่งระบุข้ อความ (ที่ผมขออนุ ญาตจัดวรรคตอนใหม่ให้ ง่าย
ต่อการอ่านมากขึ้น) ดั งต่อไปนี้
“เหตุผลในการประกาศใช้พระราชบัญญัติ ฉบับนี้คือ
โดยที่พระราชบั ญญั ติ ภาพยนตร์ พุ ทธศั กราช
๒๔๗๓ ได้บังคั บใช้มาเป็นเวลานาน บทบัญญัติ บางประการ
จึงไม่เหมาะสมกับสถานการณ์ ในปัจจุ บัน ซึ่ งเทคโนโลยีได้มี
การพัฒนาไปอย่างรวดเร็ว
ประกอบกับการตรวจพิจารณาภาพยนตร์ในปัจจุบัน
อยู่ในความรับผิดชอบของหลายองค์ กร และมีความซ้ำซ้ อน
กับพระราชบั ญญั ติ ควบคุมกิ จการเทปและวัสดุ โทรทัศน์
พ.ศ. ๒๕๓๐
ดังนั้น เพื่อปรั บปรุงบทบัญญัติตามกฎหมายว่าด้วย
ภาพยนตร์และกฎหมายว่ าด้ วยการควบคุมกิ จการเทป
และวัสดุโทรทัศน์ให้สอดคล้องกับสถานการณ์ในปัจจุบัน
รวมทั้งปรับปรุงระบบการตรวจพิจารณาภาพยนตร์
ให้อยู่ในความรับผิดชอบขององค์กรเดียวเพื่ อลดความซ้ำซ้อน
ของการตรวจพิจารณา
ประกอบกับกิจการภาพยนตร์ในปั จจุบัน มีบทบาท
สำคัญต่อการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมของประเทศ จำเป็น
ต้องได้รับการส่ งเสริมอย่างเป็นรูปธรรม
จึงจำเป็นต้ องตราพระราชบัญญัติ นี้”
เมื่อรู้ เหตุ ผลหรื อที่มาของพระราชบัญญั ติ นี้ แล้ว
สิ่งที่ควรรู้ต่ อไปก็คือ สาระในพระราชบัญญัติ ซึ่งปรากฏอยู่ใน
หมวดที่๑ ของพระราชบัญญัติว่า กฎหมายฉบั บนี้กำหนดให้
มี “คณะกรรมการภาพยนตร์ และวี ดิทั ศน์ แห่ งชาติ ”
ขึ้นหนึ่งคณะ
นี่คือ“กรรมการหนั ง”ชุดที่หนึ่ง
กรรมการหนัง ชุดนี้เรียกได้ ว่าเป็น คณะกรรมการ
ชุดใหญ่เพราะมี นายกรั ฐมนตรี เป็นประธานกรรมการ
และมีรัฐมนตรี อีก ๒ กระทรวง เป็ นรองประธาน จากนั้ น
มีปลัดสำนักนายกรัฐมนตรี และปลัดกระทรวงอีก ๖ กระทรวง
ผู้ บัญชาการตำรวจแห่งชาติเลขาธิการคณะกรรมการ
คุ้ มครองผู้บริ โภค เลขาธิ การคณะกรรมการส่งเสริ มการ
ลงทุน ผู้แทนกระทรวงกลาโหม ผู้ แทนกระทรวงเทคโนโลยีœ
และผู้ทรงคุณวุฒิที่รัฐมนตรีแต่ งตั้งอีก ๑๑ คน ซึ่งมีที่มาจาก
ทั้งภาครัฐและเอกชน รวมทั้งชุดเป็นคนใหญ่คนโตเกือบ ๓๐
คน เป็นคณะกรรมการชุดนี้
ผมเป็นหนึ่ งใน “กรรมการผู้ทรงคุณวุฒิ”ที่ได้รับ
การแต่งตั้งโดยรัฐมนตรีในฐานะที่เคยร่วมคิด ร่วมทำ ร่ วมรู้
ร่วมเห็นในความพยายามที่จะปรับปรุงกฎหมายหนั งนี้มาก่อน
เมื่อ ๒๐ ปีที่แล้ว ซึ่งโชคดีที่ยังมีผู้ใหญ่รู้ประวัติและเห็นผลงาน
ผมจึงได้รับการเสนอชื่อ และผ่านการพิจารณา
มี “กรรมการหนัง”ชุดใหญ่นี้แล้ว พระราชบั ญญัติ
ฉบับนี้ ยังห่วงใยว่าการส่ งเสริมและกำกับดูแลอุ ตสาหกรรม
หนังของประเทศไทยยั งไม่ แน่นหนาพอ พระราชบัญญั ติ นี้
จึงกำหนดให้มีกรรมการอีกสองชุ ด เรียกว่ า “กรรมการ
พิจารณาภาพยนตร์ และวี ดิ ทั ศน์”ซึ่งรั ฐมนตรี แต่งตั้ ง
ตามข้อเสนอของคณะกรรมการหนั งชุดใหญ่ให้ มาร่ วมกัน
ทำงาน