Page 39 - june52

วารสารวัฒนธรรมไทย 37
สาร–นàารŸâ
คนที่เพิ่งเกิดมาในโลกนี้ เพียงหนึ่งปีจะเข้าใจหรื อ
จะทำอะไรให้โลกนี้ ได้ แค่ไหน กฎหมายที่เพิ่งจะใช้ได้ นาน
เพียงหนึ่ งขวบปีนั้น ก็ คงจะอยู่ในสภาพเช่ นเดียวกัน
คณะกรรมการพิจารณาภาพยนตร์และวีดิ ทัศน์ชุดนี้
เกิดขึ้นตามพระราชบั ญญัติ ดังกล่าว คณะกรรมการœ ต้ อง
ปฏิบัติตามและต้ องใช้กฎหมายฉบับนี้ซึ่งก็ไม่น่าจะแตกต่ าง
กั บการใช้ ประโยชน์ กั บคนที่ เกิ ดมาในโลกเพียงหนึ่ งปี
เช่นเดียวกั นอีกคือ คณะกรรมการœ ยังบอกไม่ได้ว่ าระหว่าง
ความน่ารั ก (ที่ อุ ตส่ าห์มี กฎหมายฉบับนี้ ) กั บความมี
ประโยชน์(ที่ จะใช้กฎหมายนี้แก่ทุกฝ่ ายที่เกี่ยวข้ องในสังคม)
ประเด็นไหนจะมีน้ำหนักมากกว่ากัน
การทำงานอย่างนี้จะน่าสนุกหรือเปล่า ก็ คงจะต้อง
อาศัย “เวลา”เพื่อติ ดตามกันต่อไป
çπ—ËߥŸÀπ—ßé
‡ªìπß“π πÿ °®√‘ßÀ√◊Õ?
ครก็ตามที่ คิดว่ า หน้าที่ การงานในการ
“นั่งดูหนั ง” เป็ นงานของคนที่ โชคดีหรือ
เป็นงานที่น่ าสนุก ใครคนนั้ น คื อ คนที่ยั ง
ไม่เข้ าใจภาระหน้าที่ของ “คณะกรรมการหนั ง” ซึ่งควร
จะรับฟังเรื่องราวเหล่ านี้ไว้เป็นอย่างยิ่ง
...ถ้าคุณคิดว่า หนัง เป็นสิ่งที่น่าสนใจ
“คณะกรรมการหนัง”ที่ กล่าวนี้มี ชื่ออย่างเป็ น
ทางการว่ า “คณะกรรมการพิ จารณาภาพยนตร์ และ
วีดิทัศน์”ซึ่งตั้งขึ้ นตามกฎหมายที่มีชื่อว่า “พระราชบัญญัติ
ภาพยนตร์และวี ดิทั ศน์พ.ศ. ๒ııÒ”ที่ มี ผลบังคั บใช้
หลังจากวันที่ประกาศในราชกิจจานุเบกษา เมื่อวันที่๔ มีนาคม
๒๕๕๑ นับมาถึ งวั นนี้กฎหมายฉบั บนี้ ก็ เพิ่ งมี อายุ ผ่ าน
หนึ่งขวบปี
็ ี่ ิ ่ ้ ี่
ั่ ู ั ็ ี่ ี ื
็ ี่ ่ ุ ั้ ื ี่ ั
่ ้ ้ ี่ ั ึ่ „
สมบั ติ ¿ู่กา≠จน์...เรื่อง