Page 24 - arg52

วารสารวัฒนธรรมไทย 22
...เวลาครูอยู่บ้านถ้ าแต่งเพลงก็จะอยู่ ในห้องเขียนเพลงไป
อะไรไป เงียบ ๆ ตั้ งแต่แรก ๆ เลยเนี่ยครู ชอบเขียนแล้วก็ ขยำทิ้ง
เพราะกลัวว่ าตัวเองจะเอามาเขียนอีก เราก็จะเอามาเก็ บ ๆ แล้ วใส่
อัลบั้มไว้ให้ พอมีข่าวของครูก็ จะตัด ๆ แล้ วเก็บรวม ๆ ใส่แฟ้ มเอาไว้ให้
ดูตอนหลัง...
เห็นครูสุ นทรียามี สุ ขภาพที่แจ่มใสสดชื่ น จึงอดไม่ได้ที่จะ
ถามพี่ชื่นถึงการดูแลสุ ขภาพของครู พี่ชื่นบอกว่ า “แข็งแรงสุ ขภาพ
ดีมาก ตอนเย็น ๆ ก็จะเดิ นออกกำลังกาย เมื่ อสมั ยก่อนก็จะเล่น
แบดมินตัน เล่นจนอายุใกล้ จะ ๘๐ แล้วถึงเลิ ก เล่นตั้งแต่ไล่ตีลู กแบด
จนกระทั่งลูกแบดไม่ลอยมา ก็ ไม่ตี (หัวเราะ) และก็ไปตรวจสุขภาพ
อยู่เสมอ ก็อยากให้สุขภาพดี ๆ ไปเรื่อย ๆ ครูจะได้ มีแรงทำงานให้กั บ
สังคมอีกเยอะ ๆ เพราะครูก็ อายุเยอะแล้ว แต่ก็ยั งอยากทำงานให้กั บ
สังคม ทั้งในด้านดนตรี ทั้งในด้านช่วยเหลือสังคมค่ะ...”
ปัจจุบันครูสุนทรี ยายังคงแต่ งเพลงอยู่อย่างต่อเนื่อง เพียงแต่
ลดน้อยลง และส่วนใหญ่จะเป็ นเพลงของสถาบันต่าง ๆ ซึ่งในขณะนี้
ท่านก็กำลั งทำเพลงให้กั บสถาบันทรั พยากรมนุ ษย์ มหาวิ ทยาลัย
ธรรมศาสตร์ ร่วมกับ อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ อ.วิรั ช อยู่ถาวร และ
อ.จิรวุฒิ กาญจนะผลิน
ที่สำคัญ ท่านยั งเป็นหนึ่งในสี่ ของผู้ ประพันธ์คำร้ องเพลง
แม่แห่งแผ่ นดิ น ที่เรามั กจะได้ ยิ นก้ องกังวานอยู่ ทุกหนแห่ งเพื่ อ
เทิ ดพระเกียรติ สมเด็ จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชิ นี นาถ ในช่วง
เดื อนสิงหาคม อั นเป็ นเดื อนที่ ปวงชนชาวไทยถื อว่ าเป็นเดื อน
ของวันแม่ โดยผู้ประพั นธ์ได้อัญเชิญบทพระราชนิ พนธ์ของพระองค์ท่าน
มาเป็นวรรคขึ้นต้นในแต่ละท่อนของเพลงด้วย
นอกเหนือจากที่ ได้มอบความสุขแก่สังคมผ่านบทเพลงซึ่ งมี
คุณค่าทั้งในด้ านวรรณศิลป์และสุนทรียะตามปณิธานที่ครู ยึดมั่นว่า
“ศิลปะ สร้างขึ้นมาจากความบริสุ ทธิ์ของจิ ตใจ และความแจ่มใสของ
อารมณ์”แล้ ว ครูสุนทรี ยามี อีกสิ่ งหนึ่งที่ ยังเป็ นห่วงอยู่ บ้าง นั่นคื อ
“เป็นห่วงคนร้องและคนแต่งเนื้อร้อง เพราะรู้สึ กว่าจะร่อยหรอลงไป
ทุกที เราก็พยายามหาวิธีการต่าง ๆ นา ๆ เพื่ อจะให้ยื นยงคงอยู่นะฮะ
อย่างเช่น การจัดการประกวดร้ องเพลง พยายามหางานให้ ด้วย...
เพื่อจะให้ มีรุ่ นใหม่ เข้ ามา แต่ก็ รู้ สึ กยาก ไม่ ค่อยมี เพราะไปทาง
สมัยใหม่ หมด...ก็พยายามช่วยกั นหาทาง ไม่อยากให้ สู ญหายไป
เพราะมันเป็นวัฒนธรรมที่ สวยสดงดงามมากของเรา ภาษาเราก็
เพราะมาก มี วรรณยุกต์ มี เอก โท มี เสียงผั น มีอั กษรกล้ ำ โอ้ !
เพราะจริง ๆ เพราะฉะนั้น น่าเสียดาย ถ้าหากว่าจะเบาบางไป...”
สำหรับผู้ที่อยากจะแต่งเพลงนั้น ครู เน้นว่า “จุดสำคัญที่ต้อง
มีก่อนอื่นเลย คือ ความสนใจ ว่าเรามีมากน้อยแค่ ไหน เพราะว่ามั น
ไม่ได้อย่ างใจหรอก การที่จะทำงานออกไปให้ถู กใจคนเป็นร้อยเป็ นพัน
เหมือน ๆ กันเนี่ย มันไม่ใช่ง่าย ไม่ใช่ว่าจะสมปรารถนาไปซะทุกเพลง
เพราะฉะนั้น ต้ องอดทน แล้วก็มีความสนใจสู งมาก ไม่เป็นไร ถ้ ายัง
ไม่ดี สักวันหนึ่งมันก็ต้องดี อีกอย่าง ต้องอาศั ยอ่านมาก เพราะเรื่อง
ดี ๆ มักจะมีอะไรซ่ อนอยู่ให้เราคิดได้ เก็บเอามาใส่ ในเพลงได้ ลำพั ง
ฟังเพลงเฉย ๆ ไม่พอ อะไรที่เป็นประโยชน์ เป็นข้อคิด ข้อควรจำที่ดี
ต่อสั งคม ก็พยายามจะนำมาฝากไว้ในรู ปแบบของเพลง...”
กว่าจะสร้ างสรรค์ ผลงานจนถึงขั้นที่ เรียกว่ าประสบความ
สำเร็จได้ นั้น ย่อมต้องผ่านประสบการณ์ในหลากหลายรูปแบบที่ ล้วน
ต้องอาศัยการเรี ยนรู้ ต่อสู้ อดทนและพยายามอย่างสู งทั้ งสิ้น และ
ครูสุ นทรี ยา ณ เวียงกาญจน์ ในฐานะของ “ปราชญ์ของแผ่นดิน :
ศิลปินแห่งชาติ ” ก็เป็นหนึ่งในต้ นแบบอันดีงามในวิถี ทางดังกล่าว เพื่อ
ให้เยาวชนและผู้มีใจรั กในการประพันธ์คำร้องได้นำไปเป็นประสบการณ์
ของท่านไปเรี ยนรู้อย่างถ่ องแท้ อีกทั้งยั งอาจเป็นแรงบั นดาลใจ เพื่ อ
เติมเต็ มจิตวิญญาณของลูกศิษย์ให้เข้มแข็ง และพร้อมที่จะก้าวสู่ วิถีทาง
แห่งบทเพลงที่ตนเองได้เลือกต่อไป...