Page 19 - arg52

วารสารวัฒนธรรมไทย 17
ศิลปะบ้านเราจะต้ องมี ศิลปินที่ ทั้ งเก่งและ
ที่มีพรสวรรค์ อยู่แล้วให้สามารถสร้ างสรรค์
ผลงานที่มีคุณค่าออกมาได้อย่างมากมาย”
ศ.เดชา วราชุน ศิลปินแห่ งชาติ
สาขาทัศนศิลป์ (ภาพพิมพ์ และสื่ อผสม)
พุทธศั กราช ๒๕๕๐ “การจั ดงานครั้งนี้
มีประโยชน์ มาก แต่ ยั งมี ปัญหาอยู่ ที่ ว่ า
วงการศิลปะบ้านเรา ครูที่ จบทางด้านศิ ลปะ
มีค่อนข้ างน้อย ส่ วนใหญ่จะเป็นครูทางด้าน
นาฏศิลป์ และดนตรี ทำให้ งานศิลปะที่เด็กเรียนมา
มีแนวทางเหมือนกันหมด แล้วที่ ผ่านมาเด็กก็
เข้ามาหาเรายาก ดังนั้น เมื่ อมีการจัดงานนี้
เราก็เข้าไปหาเด็กแทน แต่ปัญหาคือ เวลามี
ค่อนข้ างจำกั ด และเด็กไม่ได้ถู กกล่อมเกลา
มาก่อน แต่ดีที่งานนี้ เด็กจะได้ประสบการณ์
ที่ทำให้เค้ามี ความคิดริ เริ่มสร้างสรรค์ ดังนั้น
คนที่จะเป็ นศิลปินได้ นั้น จะต้ องมีแนวทาง
ของตัวเองที่ชัดเจนไม่ เหมือนใครและที่ สำคัญ
มีศิลปิ นแห่ งชาติและศิลปิ นจากต่างประเทศ
มา Work Shop ครูสอนศิลปะต้ องมาฟังด้วย
เพื่อจะได้รู้ ว่าการสอนศิลปะควรสอนอย่ างไร
เพราะงานศิลปะมีทั้งความจริงและนามธรรม
ถ้างานศิลปะมี รูปทรงอย่างเดียว ก็คือช่ างต้อง
มีความคิดใส่ เข้าไปด้วย จึงจะเป็นงานศิลปะ”
ดร.กมล ทัศนาญชลี ศิ ลปิน
แห่งชาติ สาขาทั ศนศิลป์ (จิตรกรรมและ
สื่อผสม) พุ ทธศักราช ๒๕๔๐ บอกว่ า
“คนที่จะสร้ างสรรค์งานศิลปะได้ ดีนั้น ต้องมี
พื้นฐานที่ ดีก่ อน และต้ องมีเอกลั กษณ์เป็ น
ของตัวเอง เช่ น ปิกั สโซ ตอนเด็ กจะวาดรูป
แบบผู้ใหญ่ แต่พอโตแล้ วก็จะวาดรูปแบบเด็ก ๆ
คือ ต้องทำให้ถู กให้เป็ นถูกก่ อน แล้ วค่ อย
ทำถูกให้เป็ นผิด สุดท้ายผิดก็จะกลายเป็ นถูกเอง
เพราะงานศิลปะต้ องใช้จิตใจและความรู้สึ กใส่
เข้าไป”
สำหรับศิลปิ นจากประเทศแถบลุ่ม
น้ ำโขงนั้น นายเมย์ จันดาวงศ์ ศิลปินจาก
ประเทศลาว ให้ ความเห็ นว่า “ยิ นดีมากที่มี
การจัดงานฯ นี้ ขึ้น เพราะเป็นครั้ งแรกที่ได้ มา
ร่ วมงานกับศิลปินแห่งชาติ ของไทย ถือเป็น
การแลกเปลี่ยนเรี ยนรู้ด้านศิลปะระหว่ างกัน
นอกจากนี้ ยังส่งเสริมให้เด็ก ๆ รุ่นลู กรุ่นหลาน
ที่เป็นอนาคตของชาติให้รู้ จักรักงานศิ ลปะด้วย
ส ำ ห รั บ ว ง ก า ร ศิ ลป ะ ข อ ง ป ร ะ เ ทศล า ว
ในปั จจุบันนี้ ถือว่ ามีการพัฒนาไปมากกว่ า
แต่ก่ อน เห็นได้ จากที่เวี ยงจันทร์จะมี Gallary
เพิ่มขึ้ นจากแต่ก่ อน แล้ วคนลาวที่ไปพำนัก
อยู่ในต่างประเทศ เมื่อกลั บมาประเทศลาว
ก็ จะขนซื้ องานศิลปะของศิ ลปิ นลาวกลั บ
ไปเยอะมาก ทำให้ งานศิ ลปะของลาวได้ไป
เผยแพร่ ในต่ างประเทศ แสดงให้เห็ นว่า
คนลาวให้ ความสำคัญกับงานศิลปะมากขึ้น”
นายเหวี่ยน เหวียน ฮวาง ศิลปิน
จัดวางชาวเวี ยดนาม ที่สร้างสรรค์งานศิลปะ
จากการนำเอาวั สดุ อุ ปกรณ์ มาจัดวางตาม
พื้ นที่ต่าง ๆ กล่าวว่า “ยินดีมากที่ สวช. ให้
โอกาสมาร่ วมงานนิทรรศการฯ ทำให้ รู้ จัก
ศิลปินหลายประเทศในสาขาต่าง ๆ ได้ เรียนรู้
แลกเปลี่ยนวัฒนธรรมร่ วมกัน ปัจจุบันวงการ
ศิลปะของเวียดนามมีการพัฒนาขึ้น เนื่องจาก
ศิ ลปินมี โอกาสนำผลงานของตนไปแสดง
ในต่ างประเทศ ศิ ลปิ นก็จะนำความรู้ และ
ปร ะ สบก า รณ์ ที่ ไ ด้ พบ เ ห็ น ใ นต่ า ง แดน
มาปรั บปรุ งและพั ฒนาวงการศิลปะของ
เวี ยดนามต่อไป สำหรั บตัวผมเองก็เช่ นกัน
จะนำความรู้ และประสบการณ์ จากงาน
นิทรรศการฯ มาเป็ นแนวทางในการพัฒนา
งานศิลปะของเวียดนามต่อไป”
นายเพชรอินทร์ แววศรี นักศึ กษา
ชั้นปีที่ ๔ มหาวิทยาลัยขอนแก่น วิ ทยาเขต
หนองคาย ที่เข้ าร่ วมงานนิ ทรรศการฯ
ได้ แสดงความคิ ด เห็นถึ งการจั ดงานว่ า
“ดี ใจมากที่ได้มีโอกาสเรียนรู้ งานศิลปะจาก
ศิลปินแห่ งชาติอย่างใกล้ชิด และได้เห็ นงานศิลปะ
ของประเทศเพื่ อนบ้ านว่าเค้ ามีการพั ฒนา
ไปแค่ ไหน และมีแนวคิ ดในการสร้างสรรค์
ผลงานอย่ างไร สำหรับตั วผมแล้ว มีความ
สนใจและชื่นชอบในงานศิ ลปะอยู่แล้ว เพราะ
ง านศิ ลปะทำ ให้ ผมมี สมาธิ และจิ ตใ จที่
เยือกเย็นขึ้น ในอนาคตผมตั้งใจไว้ว่ าจะจัดตั้ง
ชมรมศิลปะขึ้น เพื่อเป็นพื้ นที่สำหรั บน้อง ๆ
ที่ สนใจงานด้ านศิลปะได้ มาแลกเปลี่ ยน
ถ่ ายทอดความรู้ และประสบการณ์ร่ วมกั น
จะได้ มีแนวทางในการสร้างสรรค์งานศิลปะ
ต่อไป”
สำนั กงานคณะกรรมการวัฒนธรรม
แห่ งชาติ มุ่งหวังว่าการจั ดโครงการนิทรรศการ
วั ฒนธรรมแห่งสายน้ำ สานสัมพันธ์ลุ่ มน้ำโขง
จะเป็ นพื้นที่ ให้ แก่เด็ ก เยาวชน นั กเรี ยน
นักศึกษา ได้แลกเปลี่ยนความรู้ด้านศิลปะกับ
ศิลปิ นทั้งไทยและต่างประเทศ เพื่อสามารถ
สร้างสรรค์งานศิลป์ ที่ตนเองถนัดได้ นอกจาก
กา รแลก เ ปลี่ ยน เ รี ยนรู้ เ รื่องศิ ลปะแล้ ว
โครงการฯ ดังกล่าว ยังเป็นจุ ดเชื่ อมโยงให้
เด็ก เยาวชน และผู้คนในพื้ นที่ ที่มีชายแดน
ติดกัน โดยมีแม่น้ำโขงเป็นตัวเชื่อม ได้กระชับ
ความสั มพั นธ์ที่ แนบแน่น พร้ อมทั้ งสร้ าง
ความเข้ าใจกับความหลากหลายของวิถีชี วิต
สั งคมวัฒนธรรม เพื่ อการสืบทอดและรักษา
วัฒนธรรมอั นดี อันเป็นมรดกร่ วมของภูมิภาค
ลุ่มน้ำโขงให้คงอยู่อย่างยั่งยืนต่อไป