Page 18 - arg52

วารสารวัฒนธรรมไทย 16
ากแผนพัฒนาเศรษฐกิจและ
สั งคมแห่งชาติ ฉบั บที่ ๑๐
(พ.ศ. ๒๕๕๐-๒๕๕๔) ที่
รั ฐบาลมี นโยบายมุ่ งสร้ างความตระหนั ก
ผลักดั น ประสานความร่ วมมื อระหว่ าง
ประเทศหรือเครือข่ ายความร่วมมื อในการ
พั ฒนาและสร้ า งภาคี กา รพั ฒนา ร ะดั บ
นานาชาติ ตลอดจนส่งเสริ มปฏิ สั มพันธ์
ระหว่างประเทศทั้งชาติ พันธุ์ วัฒนธรรม และ
ภาษาโดยเฉพาะในประเทศแถบลุ่มแม่น้ำโขง
เพื่อสร้างความสมานฉันท์ การเพิ่ มมูลค่าทาง
เศรษฐกิจให้กั บประเทศ รวมทั้งการพัฒนา
ความสัมพันธ์กั บประเทศเพื่อนบ้ านในทุกมิ ติ
ภายใต้กรอบความร่วมมือต่าง ๆ นั้น
ส ำ นั ก ง า น ค ณ ะ ก ร ร ม ก า ร
วั ฒนธรรมแห่งชาติ (สวช.) กระทรวง
วัฒนธรรม ได้ เห็ นถึงความสำคั ญของการ
ดำเนินงานภายใต้แผนพัฒนาฯ ดังกล่าว จึงได้
ร่ วมกับศิ ลปินแห่ งชาติ และมหาวิ ทยาลัย
ขอนแก่น วิทยาเขตหนองคาย จั ดโครงการ
นิ ท ร ร ศ ก า ร วั ฒน ธ ร ร ม แห่ ง ส า ย น้ ำ
สานสัมพันธ์ ลุ่มน้ำโขงขึ้น ในระหว่ างวันที่
๒๒ มิถุนายน-๑ กรกฎาคม ๒๕๕๒ ที่ผ่านมา
โดยนางฉวีรั ตน์ เกษตรสุ นทร เลขาธิ การ
คณะกรรมการวัฒนธรรมแห่ งชาติ เป็ น
ประธานเปิดงาน ณ มหาวิทยาลัยขอนแก่น
วิทยาเขตหนองคาย ซึ่งการจัดงานในครั้งนี้ได้
รับความสนใจจากเด็กและเยาวชน นั กเรียน
นักศึกษา ทั้งในจังหวัดหนองคายและจังหวัด
ใกล้เคียงเข้าร่วมงานเป็นจำนวนมาก
นางฉวีรัตน์ เกษตรสุนทร เลขาธิ การ
สวช.ได้ กล่าวถึงการจั ดงานว่า “นับเป็นปีที่ ๔
วัฒนธรรมสัญจร
จ
ขุ นเอม...เรื่อง
ชายชุม...ภาพ
แล้ วที่ สวช. ได้ จัดงานนี้ ขึ้น และได้ มีการ
ขยายผลของโครงการให้ มีความหลากหลาย
มากยิ่งขึ้น โดยการนำศิ ลปินแห่งชาติ ศิ ลปิน
ท้องถิ่ นภาคอีสานของไทย และศิลปิ นชั้นนำ
จากประเทศสมาชิ กอนุภาคลุ่มน้ำโขง ได้แก่
ประเทศลาวและประเทศเวี ยดนามมาเข้า
ร่ วมปฏิบัติงานสร้างสรรค์ งานศิลป์ที่สะท้อน
ให้ เห็ นถึ งวิ ถี ชี วิ ตของคนในลุ่ มแม่ น้ ำโขง
พร้ อมทั้งถ่ายทอดให้แก่นั กเรียน นักศึ กษา
และผู้ที่ สนใจงานศิ ลปะให้ มีแรงบั นดาลใจ
สามารถสร้ า งสรรค์ ง านศิ ลป์ ตามที่ ตน
ต้องการได้ นอกจากนี้ยั งเป็นการเปิดพื้ นที่
ทางวัฒนธรรม ให้เห็ นถึงความสัมพั นธ์และ
การแลกเปลี่ ยนทางศิ ลปวั ฒนธรรมของ
ประเทศต่าง ๆ ในแถบลุ่ มแม่น้ำโขงที่ มีความ
ผู กพั นกั นมายาวนาน สำหรับผลงานของ
เด็ก ๆ ที่ เข้าร่ วมโครงการฯ สวช. จะนำไป
จั ดแสดงที่ส่ วนกลาง เพื่ อเป็นกำลั งใจและ
แรงบันดาลใจแก่เด็กและเยาวชน สร้างสรรค์
และพัฒนางานศิลป์ ได้ต่อไปในอนาคต”
สำหรั บกิจกรรมในโครงการฯ นี้
ประกอบด้วย การจัดนิทรรศการแสดงผลงาน
ศิ ลปกรรม จำนวนกว่ า ๕๐ ชิ้ น ภายใต้
แนวคิ ดวิ ถี วั ฒนธรรมแห่ งสายน้ำ โขง
ซึ่ งเป็นผลงานที่ศิลปินสร้างสรรค์ขึ้นใหม่จาก
การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างศิลปิ นแห่งชาติ
และศิ ลปิ นจากประ เทศสมาชิ กอนุ ภาค
ลุ่ มน้ำโขง การปฏิบัติงานศิลป์เพื่อแลกเปลี่ยน
ทั ศนะ รูปแบบการสร้ างสรรค์ งานศิ ลป์
ร่ วมกั นระหว่างศิ ลปิ นไทยและศิลปินจาก
ประเทศแถบลุ่ มน้ ำโขง ปิดท้ ายด้ วย การ
บรรยายและฝึ กอบรมเชิงปฏิ บั ติ การ
สร้างสรรค์ งานศิลป์ ให้แก่เด็กและเยาวชน
นั กเรียน นั กศึกษา และผู้ที่ สนใจงานศิลปะ
ได้ มีการปฏิ บัติวาดภาพจริง ตามที่ ตนเอง
ถนั ด
ศ.เกี ยรติ คุณ ประหยัด พงษ์ดำ
ศิลปินแห่งชาติ สาขาทัศนศิลป์ (ภาพพิมพ์ )
พุทธศักราช ๒๕๔๑ ได้กล่าวถึ งการจัดงาน
ครั้งนี้ว่ า “การจัดงานนี้ถื อเป็นการจุดประกาย
เห็นได้ จากเด็ก ๆ ต่ างจังหวั ดที่ มีหั วด้าน
ศิ ลปะแต่ถู กมองข้ าม เด็ กที่ นี่จะตื่ นเต้ น
นิทรรศการวัฒนธรรมแห่งสายน้ำสานสั มพันธ์ลุ่ มน้ำโขง
กั นมากที่จะได้พบปะกับศิลปินแห่งชาติและ
ศิลปินต่างชาติ ทำให้ เขารู้ว่าศิ ลปะที่ แท้จริง
คืออะไร ที่สำคั ญทำให้เขารู้ ว่าศิลปะทำให้
จิ ตใจอ่อนโยน มี ความอ่ อนน้ อมถ่อมตน
ถ้ าเรามีตรงนี้ทุกอย่างก็ ดีหมด ส่วนแนวโน้ม
วงการศิ ลปะของไทยนั้ น คงต้องค่ อยเป็ น
ค่อยไป เพราะว่ าเด็ก ๆ ยั งไม่ เข้าใจคำว่า
ศิลปะดี พอ เราต้ องคอยให้ กำลั งใจเขา
ทั้งนักเรียนและครู ไม่ทอดทิ้งเขา...”
ดร.ถวัลย์ ดัชนี ศิลปิ นแห่งชาติ
สาขาทัศนศิลป์ (จิตรกรรม) พุทธศั กราช
๒๕๔๔ “เรามี เวลาของการจั ดกิจกรรม
ที่น้อยมาก แต่ก่ อนเราแค่ศิลปินสั ญจร ต่อมา
เราได้ ขยายเป็นศิ ลปิ นลุ่ มน้ ำโขง โดย
เชิญประเทศที่ มีความผู กพันกั บลุ่ มน้ ำโขง
มาแลกเปลี่ ยนแนวคิดด้านศิลปะ รวมถึงด้าน
วั ฒนธรรมด้วย จะเห็นได้ว่ าทางเขาก็ตื่นเต้น
ที่จะได้มาร่วมงานกับศิลปินแห่ งชาติของไทย
ส่วนทางเราเองก็ เช่นกัน ถึงแม้ จะมีเวลาน้อย
แต่ เราทุกคนก็พยายามถ่ ายทอดความรู้ ให้
แก่ เด็ก ๆ ที่มีความสนใจให้มากที่สุด...”
รศ.อิ ทธิ พล ตั้งโฉลก ศิ ลปิ น
แห่ งชาติ สาขาทัศนศิ ลป์ (จิ ตรกรรม)
พุทธศักราช ๒๕๕๑ “โครงการฯ นี้ ดี และ
เป็นประโยชน์อย่างมาก เพราะว่าทำให้เด็กที่มี
ความสนใจและรักในงานด้ านศิลปะอยู่แล้ว
เกิดแรงบั นดาลใจได้สร้างสรรค์ ผลงานของ
ตนเอง สำหรั บการพั ฒนาวงการศิ ลปะใน
บ้านเรานั้น เนื่องจากเรามีหอศิลป์พิพิธภัณฑ์
จึงทำให้วงการศิลปะของเราไม่ ค่อยพั ฒนา
เท่ าที่ควร ทำให้เด็ ก ๆ ที่สนใจงานศิ ลปะ
ทั้งเด็ กในเมื องเองและเด็กนอกเมื อง ไม่ได้
เห็นตั วอย่ างผลงานที่ ดี ๆ ของศิลปิ นที่มี
ชื่อเสียง จึ งอยากจะฝากกระทรวงวัฒนธรรม
ที่มีบทบาทหน้าที่ส่งเสริ มงานด้านศิ ลปะและ
วั ฒนธรรม ให้มีการดำเนินงานส่งเสริมงาน
ด้านศิ ลปะอย่ างจริงจั ง โดยเฉพาะการจัด
พื้นที่ สำหรับเด็กหรื อศิลปิ นรุ่นใหม่ให้มีพื้ นที่
ได้ แสดงผลงาน เพราะศิลปะและวัฒนธรรม
ถื อเป็ นเรื่องของการพั ฒนาทางจิ ตใจและ
สมองของมนุษย์ ถ้าหากภาครัฐคิดจะพัฒนา
วงการศิ ลปะอย่างจริงจังแล้ว ผมเชื่อว่าวงการ