Page 10 - arg52

วารสารวัฒนธรรมไทย
…ดี จริ ง ๆ ที่ ปี นี้ มี วั นหยุ ดยาวต่ อเนื่ องกัน
หลายวัน เป็นช่วงเวลาที่ทำให้ ผมได้มีโอกาส
กลับไปเยี่ยมคุณพ่อ คุ ณแม่ที่ บ้านต่างจังหวัด
จากที่ เคยได้ยิ นแต่เสี ยงจากการพูดคุ ยโทรศัพท์คราวนี้
ผมจะได้สั มผัสกับไออุ่ นที่ผมเคยได้รับอยู่บ่อย ๆ เมื่อสมัย
ที่ยั งเป็นเด็ก ท่ านทั้งสองมักสวมกอดผมเสมอ ๆ ทั้งเวลา
ที่ ร้องไห้ เพราะเจ็ บตั วจากการเล่ นสนุก เวลาที่ งอแง
ไม่ยอมอาบน้ำ หรือเวลาที่แกล้ งทำเป็นหลับเพื่ อให้อุ้มขึ้น
เตี ยงนอนอยู่ บ่ อย ๆ แม้ วั นนี้ผมจะผ่ านช่ วงเวลา
แห่งความเยาว์วัยมานานแล้ว แต่ก็ไม่เคยลื มความทรงจำ
ที่แสนงดงาม นึ กถึงเมื่อไหร่ก็มีความสุขทุ กครั้ง
๑
งามอย่างไทย
เพลงกล่อมเด็ก
บทเพลงแห่งความรัก
ทอง ไพศาล...เรื่อง
สองข้างทางบ้านสวนเต็ มไปด้วยผลเงาะ มั งคุด
ที่ แข่งกั นออกลู กเต็ มต้ นไปหมด ผมสาวเท้ าเข้ าบ้าน
ด้วยความรู้สึ กที่ตื่นเต้น เดินไปตามกลิ่นอาหารที่โชยมา
เตะจมูก สะตอผัดกะปิ ของโปรดของเรานี่นา และภาพที่
เห็นอยู่ เบื้ องหน้าของผมในตอนนี้ ก็คือ แม่ ยั งคงเป็น
หญิงสาวที่ทะมัดทะแมง ทำกับข้าวด้วยความคล่องแคล่ ว
หยิ บโน่ นใส่นี่ ลงไปในกะทะ โดยไม่ ต้ องชั่งตวงวั ดให้
เสียเวลาแต่อาหารของแม่ล้ วนอร่อยทุกจาน ไม่เว้นแม้แต่
ไข่ เจียวอาหารที่ทำง่ าย ๆ ไม่มี ส่วนผสมอะไรให้ ยุ่งยาก
แต่ทำให้พ่อกับผมและน้ องต้ องขอเติมข้ าวสวยร้อน ๆ
อยู่เสมอ