Page 25 - may53

Basic HTML Version

๒๓
วั
ดพระธาตุ
ดอยสุ
เทพตั้
งอยู่
ทางทิ
ศตะวั
นตกของเมื
อง
เชี
ยงใหม่
ผู้
ที่
เดิ
นทางมาสั
กการะที่
วั
ดแห่
งนี้
สามารถ
มองเห็
นทิ
วทั
ศน์
เมื
องเชี
ยงใหม่
ได้
อย่
างชั
ดเจน นั
กท่
อง
เที่
ยวสามารถเดิ
นขึ้
นบั
นไดนาคไป ๓๐๐ ขั้
น เพื่
อไปยั
วั
ดหรื
อใช้
บริ
การรถรางขึ้
น-ลงดอยสุ
เทพได้
ระหว่
างเวลา
๐๕.๓๐ – ๑๙.๓๐ น.
สำ
�หรั
บประ เพณี
การ เดิ
นขึ้
นดอยสุ
เทพนั้
คนเฒ่
าคนแก่
ได้
ถ่
ายทอดให้
ฟั
งว่
า คงจะมี
การเริ่
มกั
ตั้
งแต่
เหตุ
การณ์
ปาฏิ
หาริ
ย์
ที่
องค์
พระบรมสารี
ริ
กธาตุ
วั
ดสวนดอกแยกออกเป็
น ๒ องค์
ทำ
�ให้
พระเจ้
ากื
อนา
กษั
ตริ
ย์
ผู้
ครองราชย์
สมั
ยนั้
นคิ
ดหาสถานที่
ที่
จะสร้
างวั
ดขึ้
เพื่
อประดิ
ษฐานพระบรมสารี
ริ
กธาตุ
อี
กองค์
หนึ่
ง จึ
งทรง
ทำ
�การเสี่
ยงทายในวั
นวิ
สาขบู
ชา วั
นเพ็
ญเดื
อน ๖ ของปี
นั้
ทรงอธิ
ษฐานเสี่
ยงช้
างมงคล ถ้
าช้
างไปหยุ
ด ณ จุ
ดใด ก็
จะ
ใช้
สถานที่
นั้
น เป็
นที่
สร้
างวั
ดเพื่
อบรรจุ
พระบรมสารี
ริ
กธาตุ
ช้
างเสี่
ยงทายเริ่
มเดิ
นออกจากวั
ดสวนดอก บ่
ายหน้
าขึ้
นสู่
ดอยสุ
เทพไปจนถึ
งยอดชั้
นที่
๑ ชื่
อดอยหมากขนุ
น หรื
ดอยช้
างนู
น และขึ้
นต่
อไปถึ
งยอดชั้
นที่
๒ชื่
อดอยสนามยอด
หรื
อดอยสามยอด ระหว่
างทางช้
างเกิ
ดสั่
นและหยุ
ดพั
ช่
วงหนึ่
ง พระเจ้
ากื
อนาจึ
งโปรดให้
สร้
างวั
ดขึ้
น ณ จุ
ดที่
ช้
างพั
ก ปั
จจุ
บั
นคื
อวั
ดผาลาดเมื่
อช้
างหายเหนื่
อยก็
ลุ
เดิ
นต่
อมุ่
งหน้
าไปจนถึ
งชั้
นที่
๓ ชื่
อว่
า ดอยสุ
เทพ ซึ่
งขณะ
นั้
นมี
ฤาษี
วาสุ
เทพนั่
งบำ
�เพ็
ญเพี
ยรอยู่
ในถ้ำ
� ช้
างก็
ไปหยุ
และตายที่
นั่
น พระเจ้
ากื
อนาจึ
งทรงให้
สร้
างวั
ดพระธาตุ
ดอยสุ
เทพขึ้
นตรงจุ
ดนั้
น และเป็
นที่
ประดิ
ษฐานพระบรม
สารี
ริ
กธาตุ
เจดี
ย์
และในปั
จจุ
บั
นมี
การปั้
นรู
ปช้
างอยู่
ใน
บริ
เวณดั
งกล่
าวด้
วย
จากจุ
ดที่
ช้
างเดิ
นจากวั
ดสวนดอกไปเรื่
อยๆ
ทำ
�ให้
เกิ
ดเส้
นทางที่
เรี
ยกว่
า ด่
านช้
าง ภายหลั
งจากที่
สร้
างวั
ดพระธาตุ
ดอยสุ
เทพ
เสร็
จแล้
ว พระเจ้
ากื
อนาก็
ทรงใช้
เส้
นทางดั
งกล่
าวนี้
เดิ
นขึ้
นไปนมั
สการพระธาตุ
ดอยสุ
เทพ จนกลายมาเป็
ประเพณี
เดิ
นขึ้
นนมั
สการ
พระธาตุ
ดอยสุ
เทพสื
บต่
อมา
ด้
วยเชื่
อว่
าจะทำ
�บุ
ญให้
ได้
กุ
ศลแรงจะต้
องเดิ
นขึ้
นไป
ทำ
�บุ
ญที่
วั
ป ร ะ เ พณี
เ ดิ
น ขึ้
นมั
สการพระธาตุ
ดอยสุ
เทพ
เ ป็
น สิ่
ง ที่
ดี
ง า ม เ ป็
เ อ ก ลั
ก ษณ์
พิ
เ ศ ษ ข อ ง
ชาวล้
านนา ต่
อมาจุ
ดเปลี่
ยนแปลงของประเพณี
เกิ
ดขึ้
นเมื่
อปี
๒๔๗๗ เมื่
อพระครู
บาศรี
วิ
ชั
ยร่
วมกั
ชาวล้
านนาสร้
างถนนขึ้
นดอยสุ
เทพ เพราะเส้
นทางเดิ
ที่
ใช้
เดิ
นขึ้
นดอยระยะทางประมาณ ๔ กิ
โลเมตร
ลั
กษณะ เ ป็
นทา ง เ ดิ
น เ ท้
าทั้
งสู
งชั
นและคั
บแคบ
ดั
งนั้
น เมื่
อเดิ
นทางไปถึ
งก็
จะต้
องพั
กแรมอยู่
นมั
สการ
อบรมสมโภชเป็
นเวลาหลายวั
นถึ
งจะเดิ
นทางกลั
บบ้
าน
เส้
นทางที่
ครู
บาศรี
วิ
ชั
ยสร้
างขึ้
นนั้
น ชื่
อ ถนนศรี
วิ
ชั