Page 45 - mar53

๔๓
ขับร้องเพลงนี้มาก”
ความไพเราะในเพลงของท่ าน ไม่เพียงได้ รับ
ความนิ ยมแต่ในประเทศไทยเท่านั้น ท่านเล่าว่ า “ดิฉัน
เคยไปเวียงจันทน์ ไปดูหนัง พอหนังเลิก เขาก็ยืน ดิฉัน
ก็ นึกว่ าจะเปิดเพลงสรรเสริญ เขากลับเปิดเพลงดิ ฉัน
(หั วเราะ) เพลงอาลัยลา ที่ร้องว่า ...ดึกแล้วคุ ณขา
หมดเวลาขอลาก่อน...”
นอกจากพรสวรรค์ ในด้านการขับร้องแล้ว ท่าน
ก็ ยังได้ รับเชิ ญให้ไปร่ วมแสดงละครเวทีที่ต้องใช้ความ
สามารถทั้งการขับร้องและการแสดงร่ วมกันด้ วย ท่าน
เล่ าว่า เมื่ อมีการนำ�เรื่ อง “จุ ฬาตรีคูณ” มาดัดแปลง
ทำ�เป็นละคร สำ�หรับเล่นบนเวทีศาลาเฉลิมไทย โดยมี
ครูแก้วเป็นทั้ งผู้เขียนบท และกำ�กั บการแสดง เพื่อหา
ทุนสร้างพระราชานุสาวรีย์ รัชกาลที่ ๖ ณ บริเวณลาน
หน้ าสวนลุมพินี ดิฉันก็ยินดีมากที่ ได้รับบทเป็นดาราราย
เพราะนามสกุ ล โมรากุล เป็นนามสกุลพระราชทาน จาก
รัชกาลที่ ๖ พอซ้อมใหญ่ ในเรื่อง เจ้าหญิงต้องจุมพิต
พราหมณ์แก่ที่ปิดตาข้างนึงซึ่งแสดงโดยคุณ ส.อาสนจินดา
เขาบอก ให้ เจ้าหญิงจุ มพิ ต เกล้ ากระหม่อมจะหาย
ระหว่ างซ้อมคุณ ส. เขาก็ ลืมตาจ้ องดิฉั น เราก็เด็ ก
ในวัง ก็อายซิ เอ๊ะ! ทำ�ยังไง ครูก็ ไม่มาสอนว่ าจะจูบยังไง
คิดไป คิดมา ดิฉันเลยถาม แล้วคุณบอดข้างไหนหล่ะ ก็
ลื มตามองดิฉั นอย่างนี้ ดิฉันทำ�ไม่ถูก (หัวเราะ) ครูแก้ว
ก็บอก เออ! ลืม ไม่ ได้สอนมัณฑนา เบี่ ยงตัวซิ อย่างนี้
ข้างหลั งก็ไม่เห็ น แล้วก็รัวกลอง รี่ไฟ ก็เอาตาบอดออก
กลายเป็นพระเอก เอ้อ! ก็ ไม่บอก (หั วเราะ)...เรื่องนี้เล่น
อยู่ ๒๑ วัน มี คนเข้าชมแน่น เก็บเงินได้เป็นล้าน แล้ว
ก็สร้างพระราชานุสาวรีย์ ได้สำ�เร็จตามวัตถุประสงค์ พอ
จบจาก จุฬาตรีคูณ อี กปีเดียวดิฉั นก็แต่งงาน พ.ศ.๒๔๙๔
เดือนพฤศจิกายน”
เมื่อแต่งงานแล้ วท่านก็ลาออกจากวงดนตรี กรม
ประชาสัมพั นธ์ ในขณะโด่งดั งอย่างเต็มที่และมี อายุ
เพียง ๒๙ ปีเท่านั้น แต่ท่านก็ ได้ฝากผลงานและความ
สามารถไว้ในความทรงจำ �ของผู้ฟั งอย่ างมิเสื่ อมคลาย
หลายคนอาจเข้าใจว่ าท่านได้อำ�ลาวงการไปโดยไม่ กลับ
มาร้องอีกเลย เรื่องนี้ท่านเล่าว่า “ความจริงไม่ได้ไปไหน
ก็ยังทำ�งานด้านนี้อยู่เสมอ เป็ นนักพากย์ภาพยนตร์ ขับ
ร้องเพลงในงานราชการพิเศษและงานการกุศลและยั ง
ได้บันทึ กแผ่นเสี ยงเพลงพระราชนิพนธ์และเพลงส่ วน
ตัวจนถึงปี พ.ศ.๒๕๑๕ และก็ ทำ�หน้าที่ เป็นวิ ทยากร
ในงานสัมมนาวิชาการดนตรีในมหาวิ ทยาลัย ร่ วมให้
ข้อมูลประวัติศาสตร์ดนตรี เพื่อการอนุรักษ์ สืบสานเรื่อง
เพลงดนตรีกับการเมืองไทย ดนตรีกั บการละครและ
ภาพยนตร์ อย่างที่มหาวิทยาลัยมหิ ดล ก็มาเชิญให้ไปพูด
ให้นักศึกษาระดับปริญญาโท ปริญญาเอกฟั ง เขามาเก็บ
ข้อมูลไปสอบปริญญาเอก... คุณจารุลินทร์ มุ สิกะพงษ์
ศาสตราจารย์นายแพทย์ พูนพิศ อมาตยกุล ก็ยั งไปมา
หาสู่กันเสมอ...
...แล้วถ้าหากเป็ นงานการกุศลดิฉันจะช่ วยเสมอ
ดิฉันเข้าเฝ้าสมเด็จพระเทพฯ ๒ หน ทำ�งานเพื่อถวาย
เงิน อย่ างมู ลนิธิ ราชสุดา เด็ กพิการนี่ ดิ ฉันก็ ถวาย
๒๐๐,๐๐๐ บาท พระองค์ท่านยังรั บสั่งกับหมอพู นพิศ ว่า
“มัณฑนารู้ มั้ ยว่า สตางค์ ของเขาทำ�ประโยชน์ ให้ กั บ
นักศึกษามากมาย แจ้งดอกผลให้รู้ หรือเปล่า?” ซึ่งความ
จริงทางมูลนิธิก็มีหนั งสือมาแจ้งทุก ๖ เดือน
และเมื่อครั้งจั ด “๗๒ ปี มัณฑนา” เมื่ อปี
๒๕๓๘ ก็ได้มอบเงินเพื่อตั้งเป็นกองทุนมัณฑนา โมรากุล