Page 41 - fab53

อะไรเกิดขึ้น แล้วทำ�ไมมาเป็นอย่างนี้ ได้ ศิลปะมันค่อยๆ
พั ฒนา วิวัฒนาการไปทีละนิ ด ถ้ามีพิพิ ธภัณฑ์อย่างนี้เรา
จะเข้าไปเดินดู ได้เลยแล้วเราก็จะเข้าใจแทบไม่ต้องอ่าน
เลย แต่บ้านเราไม่มี...
รวมถึงปั ญหาของตั วกลางที่เป็นนักวิจารณ์ที่จะ
เชื่ อมคนดูกับคนสร้าง ก็ยั งไม่ค่อยดี ส่วนใหญ่ ไม่ค่อย
กล้ าวิจารณ์เท่ าไหร่ ถ้าวิ จารณ์ก็มั กจะเขียนในแง่ดี คือ
บ้านเรายั งไม่มี วัฒนธรรมตรงนี้ วิจารณ์ตรงๆแบบฝรั่ง
ที่เป็นการติเพื่อก่ อไม่ได้มี เจตนาร้าย นักวิจารณ์ก็มีส่ วน
สำ �คัญที่จะอธิบายให้คนดูเห็ นคุณค่าของงาน และจริงๆ
ศิลปินก็ต้องการตรงนี้เหมือนกั น คือ บางที เราทำ�แล้ว
ไม่มีกระจกให้ดู ก็ ไม่รู้ว่าผลลัพธ์ มันดีหรือไม่ดีในสายตา
คนอื่ น ผมส่วนใหญ่ ใช้วิธีกลับไปถามอาจารย์ของผม
ศ.ชลูด นิ่มเสมอ คื ออย่างน้อยก็ มีคนที่เราเชื่อถือ สะท้อน
อะไรบางอย่ างให้เราฟัง ว่าดีไม่ดี อะไร ตรงไหน...”
สำ �หรับเยาวชนที่ กำ �ลังเดินอยู่ ในเส้ นทางแห่ง
ศิลปินท่ านแนะนำ�ว่ า “แม้ จะมี พรสวรรค์ ทางฝีมือ
แต่ หากไม่มีความรัก คงเดินทางสายนี้ลำ�บาก หรือ
ไม่ ได้ แต่ ถ้ าเป็นคนที่รั กและศรั ทธาในงานศิลปะ
แม้ ไม่ มีพรสวรรค์ ทางฝีมื อ สมั ยนี้ กลับทำ�งานได้
เพราะมีสื่ อสารพัดอย่าง เช่น ทำ� Video Art ภาพถ่าย
คอมพิ วเตอร์ ฯลฯ ทักษะฝีมื อแบบโบราณเลยไม่ค่อย
จำ�เป็น เพราะมั นมีสื่ อเปิดกว้ างให้เลือกเยอะมาก” ซึ่ง
ท่านก็ได้พิสู จน์คำ�กล่าวนี้ให้ปรากฏแล้วอย่างชัดเจน
ปัจจุบันนี้แม้ รศ.อิ ทธิพล ตั้งโฉลก จะมีภารกิจ
ในการสร้างสรรค์งานศิลปะและการสอนอยู่มากมาย
แล้ว ท่ านยั งเข้ าไปร่ วมในกิจกรรมสื บสานงานศิลป์
เพื่ อถ่ายทอดองค์ ความรู้ ให้แก่ ยุวศิ ลปินในฐานะศิลปิน
แห่งชาติด้วย
ตลอดระยะเวลาที่ ผานมาไดพิ สูจน แลวว่าท าน
ได ดําเนินหนาที่ที่พึงประพฤติปฏิบัติทั้งในด้าน “ศาสตร์”
และ “ศิ ลป์” ไดอยางสมบูรณ ด้วยยึดมั่ นในความรัก
และศรั ทธาที่มี ต่อ “ศิลปะ” อย่างบริสุทธิ์ ใจ ...และนี่จึง
เป็นต้นแบบที่ดีงามทั้งในด้านค่ านิยมและอุดมการณ์
เพื่อให้ศิษย์ได้ ยึดมั่นเป็นหลักสำ �คัญในการมุ่งดำ �เนิน
ไปสู่วิถีแห่ งศิลปิน...
๓๙