Page 50 - apr53

Basic HTML Version

๔๘
ภาษาแห่
งศิ
ลปิ
นอื่
น ตั
วอย่
างในเรื่
องนี้
จะหาดู
ได้
เสมอ
ในภาพยนตร์
เรื่
องต่
างๆ เช่
น ในหนั
งเรื่
องหนึ่
งจะปราก
ฎภาพผู้
หญิ
งหลายคนกำ
�ลั
งนั่
งซุ
บซิ
บนิ
นทาคนอื่
นกั
นอยู่
จากนั้
นภาพผู้
หญิ
งหลายคนนั้
นก็
จะละลายออกไปเป็
ภาพแม่
ไก่
หลายตั
ว แสดงให้
เห็
นด้
วยการเปรี
ยบเที
ยบ
ว่
า เสี
ยงนิ
นทาของผู้
หญิ
งนั้
นก็
เหมื
อนกั
บเสี
ยงไก่
ร้
องหา
สาระอะไรมิ
ได้
หรื
อมิ
ฉะนั้
น เราก็
ได้
เคยเห็
นภาพกำ
�ปั้
ซึ่
งทุ
บลงไปบนแผนที่
ของประเทศเล็
กๆ ประเทศหนึ่
คนดู
ก็
เข้
าใจจากภาพนี้
ว่
าข้
าศึ
กได้
รุ
กรานเข้
าไปยึ
ดเอา
ประเทศนั้
นไว้
ด้
วยกำ
�ลั
งทหาร หรื
อในภาพยนตร์
สงคราม
อี
กเรื่
องหนึ่
ง ผู้
ดู
ได้
แลเห็
นผู้
หญิ
งสาวชาวฝรั่
งเศสคนหนึ่
นำ
�เอากาแฟใส่
กาออกมาเลี้
ยงทหารอเมริ
กั
น ในตอนต่
ไป คนดู
จะได้
แลเห็
นภาพหมู่
บ้
านนั้
นถู
กระเบิ
ดทำ
�ลาย
ฉากต่
อไปเป็
นฉากภายในครั
ว ซึ่
งถู
กระเบิ
ดด้
วย กาแฟ
ซึ่
งผู้
หญิ
งฝรั่
งเศสคนนั้
นถื
ออยู่
เมื่
อสั
กครู่
นี้
ตกลงมาแตก
อยู่
บนพื้
นห้
อง คนดู
ก็
เข้
าใจว่
า หญิ
งสาวชาวฝรั่
งเศสคน
นั้
นได้
ถู
กระเบิ
ดตายเสี
ยแล้
ภาษาที่
ไม่
มี
คำ
�พู
ด แต่
แสดงด้
วยภาพนี้
เป็
นภาษา
ใหม่
แต่
ก็
เป็
นภาษาที่
มี
พลั
งอำ
�นาจมากเช่
นเดี
ยวกั
บภาษา
ที่
ใช้
คำ
�พู
ในปั
จจุ
บั
นนี้
ปรากฏว่
าเด็
กและคนหนุ่
มสาวสนใจ
ภาษาภาพนี้
มากยิ่
งขึ้
นทุ
กวั
น จนสามารถกล่
าวได้
ว่
าใน
สั
ปดาห์
หนึ่
ง เด็
กๆ และคนหนุ่
มสาวใช้
เวลาหลายชั่
วโมง
ในการดู
หรื
อฟั
งภาษานี้
....
ข้
อความเหล่
านี้
อาจารย์
มรว.คึ
กฤทธิ์
ปราโมช
เขี
ยนไว้
ตั้
งแต่
เมื่
อปี
พ.ศ. 2508 นั
บจากที่
เขี
ยนมาจนถึ
วั
นนี้
เวลาผ่
านมาแล้
ว 45 ปี
ระยะเวลาที่
ผ่
านมานี้
เทคโนโลยี
ด้
านภาพยนตร์
และโทรทั
ศน์
ได้
ก้
าวหน้
าผ่
าน
เลยยุ
คนั้
นมามากมายเหลื
อคณานั
บแล้
ว แต่
ความรู้
ความเข้
าใจในเรื่
องเหล่
านี้
ของคนไทยไม่
ได้
พั
ฒนา
ตามเทคโนโลยี
ไปด้
วย ขณะที่
ข้
อเท็
จจริ
ง ที่
ผู้
เขี
ยน
ตั้
งข้
อสั
งเกตไว้
เมื่
อ 45 ปี
ที่
แล้
ว ก็
ยั
งอยู่
และยั
งจะมี
มากขึ้
นเรื่
อยๆ ตามเทคโนโลยี
ใหม่
ๆ ที่
คิ
ดค้
นกั
นขึ้
นมา
ทุ
กวั
น เราเดิ
นตามเทคโนโลยี
ใหม่
ๆ ได้
ง่
ายขึ้
น ด้
วยผล
ของการโฆษณาชวนเชื่
อและด้
วยกำ
�ลั
งทรั
พย์
ที่
เรามี
แต่
เราไม่
เคยใช้
เงิ
นเพื่
อการพั
ฒนาปั
ญญาของเรากั
นมากนั
เพราะแค่
เรื่
องภาษาหนั
งนี้
ผมเชื่
อว่
าหลายคนก็
มองข้
าม
ความสำ
�คั
ญไปโดยไม่
มี
ใครใส่
ใจนั
กว่
าจะเรี
ยนรู้
ให้
เข้
าใจ
ให้
มากขึ้
น เพื่
ออะไร? เรื่
องราวที่
ผมกล่
าวมานี้
เป็
นแค่
บทนำ
� ของการเรี
ยนรู้
เพื่
อความรู้
ความเข้
าใจในหนั
ที่
ผมจะพยายามรวบรวมความคิ
ดต่
าง ๆ มานำ
�เสนอ
เพื่
อการเรี
ยน-รู้
-เรื่
อง-หนั
ง กั
นเป็
นประจำ
�ต่
อไปผู้
สนใจ
ขอเชิ
ญติ
ดตามอ่
านต่
อได้
ในตอนหน้
าครั