๔๑
ล่
วงหน้
า” กั
ณฑ์
หลอน คื
อกั
ณฑ์
เทศน์
พิ
เศษนอกเหนื
อจาก
กั
ณฑ์
เทศน์
ใน “บุ
นผะเหวด” ซึ่
งมี
เพี
ยง ๑๓ กั
ณฑ์
และ
แต่
ละกั
ณฑ์
จะมี
เจ้
าภาพเป็
นเจ้
าของกั
ณฑ์
นั้
นๆ อยู่
แล้
ว
กั
ณฑ์
หลอน จึ
งเป็
นกั
ณฑ์
เทศน์
ที่
ไม่
ได้
จองไว้
ก่
อน แต่
จะเป็
น
กั
ณฑ์
เทศน์
ที่
ชาวบ้
านแต่
ละคุ้
มร่
วมกั
นจั
ดขึ้
นในวั
นที่
มี
การ
เทศน์
ผะเหวดนั่
นเอง โดยผู้
มี
ศรั
ทธาจะตั้
งกั
ณฑ์
หลอนไว้
ที่
บ้
านของตนแล้
วบอกกล่
าวพี่
น้
องที่
มี
บ้
านเรื
อนอยู่
ในคุ้
มนั้
นๆ
จั
ดหาปั
จจั
ยไทยทานต่
างๆ เท่
าที
มี
จิ
ตศรั
ทธาหาได้
ซึ่
งส่
วนมาก
จะใช้
กระบุ
งหรื
อกระจาดไม้
ไผ่
หรื
ออาจจะเป็
นถั
งน้ำ
�พลาสติ
ก
ใส่
ข้
าวสารลงไปประมาณครึ่
งถั
ง แล้
วหาต้
นกล้
วยขนาดสู
ง
ประมาณ ๑ เมตร ตั้
งไว้
กลางกระบุ
ง กระจาด หรื
อถั
งน้ำ
�นั้
น
แล้
วนำ
�เงิ
นชนิ
ดต่
างๆ เช่
นใบละ ๒๐ , ๕๐ , ๑๐๐ , ๕๐๐ หรื
อ
๑,๐๐๐ บาท คี
บด้
วยไม้
ไผ่
แล้
วนำ
�ไปเสี
ยบไว้
ที่
ลำ
�ต้
นของ
ต้
นกล้
วย ส่
วนที่
โคนต้
นกล้
วยนั้
นนอกจากข้
าวสารแล้
วอาจจะ
นำ
�ปั
จจั
ยอื่
นๆ เช่
น ธู
ปเที
ยน ผงซั
กฟอก มะพร้
าวอ่
อน กล้
วยสุ
ก
ยาสามั
ญประจำ
�บ้
าน ฯลฯ ใส่
ไว้
เป็
นเครื่
องไทยทาน
เมื่
อได้
เวลานั
ดหมาย คณะผู้
มี
ศรั
ทธาจะพากั
นแห่
กั
ณฑ์
หลอนจากที่
ตั้
งโดยมี
กลองยาว แคน ฉิ่
ง ฉาบ ฯลฯ นำ
�ขบวน
ผู้
มี
ศรั
ทธาบางคนก็
จะพากั
นฟ้
อนรำ
�ไปตามจั
งหวะเสี
ยงกลอง
อย่
างสนุ
กสนานพอถึ
งวั
ดจะแห่
รอบศาลาโรงธรรมโดยเวี
ยน
ขวา ๓ รอบ แล้
วนำ
�กั
ณฑ์
หลอนขึ้
นบนศาลาถวายแด่
ภิ
กษุ
รู
ป
ที่
กำ
�ลั
งเทศน์
อยู่
ขณะนั้
น กั
ณฑ์
หลอน สามารถนำ
�ไปทอดได้
ตลอดทั้
งวั
นขณะที่
มี
การเทศน์
มหาชาติ
ซึ่
งอาจจะถึ
งมื
ดค่ำ
�
ก็
ได้
และอาจจะมี
กั
ณฑ์
หลอนจากหมู่
บ้
านอื่
นแห่
มาสมทบอี
ก
ก็
ได้
โดยไม่
จำ
�กั
ดจำ
�นวน ถื
อเป็
นการสร้
างความสามั
คคี
ของ
คนระหว่
างหมู่
บ้
าน ที่
อยู่
ในละแวกเดี
ยวกั
น
กั
ณฑ์
จอบ เจ้
าศรั
ทธาทำ
�กั
ณฑ์
จอบจะไปดู
ที่
วั
ดก่
อน
หากพระองค์
ใดที่
เป็
นที่
คุ้
ยเคยและเป็
นที่
เคารพของเจ้
าภาพ
กั
ณฑ์
จอบนั้
น ก็
จะแห่
กั
ณฑ์
นั้
นเข้
าวั
ดให้
ตรงกั
บเวลาที่
พระภิ
กษุ
สงฆ์
องค์
ที่
ตนชอบพอและเคารพนั้
นกำ
�ลั
งเทศน์
กิ
ริ
ยาเช่
นนี้
เรี
ยกว่
า กั
ณฑ์
จอบ
ภาพจาก ประตู
สู่
อี
สาน.com
จั
งหวั
ดร้
อยเอ็
ด กำ
�หนดให้
งานประเพณี
บุ
ญผะเหวด เป็
น
ประเพณี
ประจำ
�จั
งหวั
ดร้
อยเอ็
ด โดยเริ่
มดำ
�เนิ
นการมาตั้
งแต่
ปี
๒๕๓๔ จนถึ
งปั
จจุ
บั
น รวมเป็
นปี
ที่
๒๐ งานประเพณี
บุ
ญผะเหวด จึ
งเป็
นงานประเพณี
ที่
ยิ่
งใหญ่
ที่
บ่
งบอกถึ
งความ
เชื่
อและความศรั
ทธาที่
ชาวร้
อยเอ็
ดมี
ต่
อพระพุ
ทธศาสนา โดย
ถื
อเอาวั
นศุ
กร์
เสาร์
อาทิ
ตย์
แรกของเดื
อนมี
นาคม เป็
นวั
น
จั
ดงาน ในปี
นี้
ตรงกั
บวั
นที่
๕ – ๖ มี
นาคม ๒๕๕๓ โดยได้
เรี
ยนเชิ
ญปลั
ดกระทรวงวั
ฒนธรรม นายวี
ระ โรจน์
พจนรั
ตน์
เป็
นประธานในการเปิ
ดงาน และมี
ประชาชนร่
วมทำ
�บุ
ญจาก
กั
ณฑ์
จอบ กั
ณฑ์
หลอน จำ
�นวน ๒ ล้
านบาทเศษ
บุ
ญผะเหวด หรื
องานบุ
ญมหาชาติ
คื
องานมหากุ
ศล
ให้
รำ
�ลึ
กถึ
งการบำ
�เพ็
ญบุ
ญ คื
อ ความดี
ที่
ยิ่
งใหญ่
อั
นมี
การ
สละความเห็
นแก่
ตั
วเพื่
อผลคื
อ ประโยชน์
สุ
ขอั
นไพศาลของ
มวลชนมนุ
ษย์
ชาติ
เป็
นสำ
�คั
ญ ดั
งนั้
น บรรพชนชาวไทยอี
สาน
แต่
โบราณ จึ
งถื
อเป็
นเทศกาลที่
ประชาชนทั้
งหลายพึ
งสนใจ
ร่
วมกระทำ
�บำ
�เพ็
ญ และได้
อนุ
รั
กษ์
สื
บทอดเป็
นวั
ฒนธรรม
สื
บมา จนถึ
งอนุ
ชนรุ่
นหลั
งที่
ควรเห็
นคุ
ณค่
าและอนุ
รั
กษ์
เป็
น
วั
ฒนธรรมสื
บไป นอกจากนี้
ยั
งเป็
นการสั
งสรรค์
ระหว่
าง
ญาติ
พี่
น้
องจากแดนไกลสมกั
บคำ
�กล่
าวที่
ว่
า "กิ
นข้
าวปุ้
น
เอาบุ
ญผะเหวด ฟั
งเทศน์
มหาชาติ
"