Page 29 - apr53

Basic HTML Version

โดยเฉพาะคนล้
านนามี
ความเชื่
อตามชาดกว่
าเป็
นพื
ที่
มี
พลั
งแห่
งความศั
กดิ์
สิ
ทธิ์
เรี
ยกตามภาษาถิ่
นว่
า ส้
มป่
อย
เป็
นตั
วแพ้
สิ่
งจั
ญไร อั
ปมงคล ชั่
วร้
าย (แพ้
เป็
นภาษาถิ่
เหนื
อ หมายถึ
ง ชนะ) และคำ
�ว่
า ป่
อยหมายถึ
งปลดปล่
อย
สิ่
งจั
ญไรทั้
งหลายให้
หลุ
ดพ้
นจากชี
วิ
ตคนเรา ชาวบ้
านจะเก็
ฝั
กส้
มป่
อยในช่
วงเดื
อน ๕ เป็
ง หรื
อ ขึ้
น ๑๕ ค่ำ
� เดื
อน ๕
เหนื
อ ประมาณเดื
อนมี
นาคม-เมษายน เรี
ยกส้
มป่
อยที่
เก็
บใน
เดื
อนนี้
ว่
า ส้
มป่
อยเดื
อน ๕ จะทำ
�ให้
ได้
ส้
มป่
อยศั
กดิ์
สิ
ทธิ์
ยิ่
งขึ้
เมื่
อได้
เวลาเก็
บ ชาวบ้
านจะเลื
อกเก็
บฝั
กส้
มป่
อยที่
แก่
จั
ด นำ
�ไปตากในกระด้
งให้
แห้
งสนิ
ท เก็
บใส่
ตะกร้
า ไว้
ใช้
ในพิ
ธี
กรรมต่
างๆ ทั้
งพิ
ธี
มงคลและอั
ปมงคล ก่
อนนำ
�ไปใช้
จะ
นำ
�ฝั
กส้
มป่
อยไปผิ
งไฟพอให้
สุ
ก ส้
มป่
อยจะมี
กลิ่
นหอมเปรี้
ยว
จากนั้
นหั
กฝั
กส้
มป่
อยเป็
นชิ้
นเล็
กๆ แช่
ในน้ำ
� จะได้
น้ำ
�ส้
มป่
อย
ที่
มี
สี
เหลื
องอ่
อนๆ สำ
�หรั
บใช้
ในพิ
ธี
กรรมสำ
�คั
อย่
างไรก็
ตาม ในด้
านการปฏิ
บั
ติ
ชาวล้
านนานิ
ยม
ใช้
ส้
มป่
อยมาตั้
งแต่
โบราณ โดยเฉพาะอย่
างยิ่
ง ในเทศกาล
สงกรานต์
สำ
�หรั
บวิ
ธี
การใช้
จะใช้
ฝั
กแห้
งของส้
มป่
อยปิ้
งไฟให้
หอมแช่
ลงในน้ำ
�สะอาด ที่
มี
ผงขมิ้
นละลายเจื
ออยู่
เรี
ยกน้ำ
�นี้
ว่
า "น้ำ
�ขมิ้
นส้
มป่
อย" แต่
ระยะหลั
งนี้
ไม่
ค่
อยปรากฏการใช้
ขมิ้
นอี
ก แต่
นิ
ยมเติ
มน้ำ
�อบน้ำ
�หอมและเกสรแห้
งของดอกไม้
หอม เช่
นดอกสารภี
ดอกคำ
�ฝอยเป็
นต้
น้ำ
�มนต์
ศั
กดิ์
สิ
ทธิ์
ชำ
�ระสิ่
งชั่
วร้
าย จากพระสงฆ์
หรื
อปู่
อาจารย์
ที่
นั
บถื
อ นอกจากคาถาที่
ร่
ายเป่
าลงไปแล้
ว ในน้ำ
�ยั
งมี
สิ่
งสำ
�คั
ญ ที่
ก่
อเกิ
ดความเชื่
อมั่
นแก่
ผู้
ศรั
ทธา คื
อส้
มป่
อย เป็
ส่
วนผสมหนึ่
งด้
วย
พิ
ธี
การสำ
�นึ
กบุ
ญคุ
ณและขอขมาผู้
ใหญ่
ที่
นั
บถื
หรื
อการดำ
�หั
วในเทศกาลปี๋
ใหม่
เมื
อง ผู้
น้
อยถื
อขั
นข้
าวตอก
ดอกไม้
ธู
ป เที
ยน สิ่
งที่
ขาดไม่
ได้
คื
อ น้ำ
�ส้
มป่
อย ที่
ผู้
ใหญ่
ใช้
ลู
บหั
วหลั
งเสร็
จการให้
พร แล้
วสะบั
ดพรมให้
ลู
กหลาน เพื่
เป็
นสิ
ริ
มงคลทั้
งตนเองและผู้
ที่
รั
สิ่
งศั
กดิ์
สิ
ทธิ์
ที่
นั
บถื
อ เช่
น พระพุ
ทธรู
ป พระเครื่
อง
ชาวบ้
านจะนำ
�น้ำ
�ส้
มป่
อยใส่
น้ำ
�อบน้ำ
�หอม เพื่
อสรงน้ำ
�พระ
ในวั
นปี๋
ใหม่
เมื
อง เช่
นกั
ประเพณี
งานบุ
ญที่
พ่
อแม่
ทุ
กคนต่
างรอคอยโอกาส
สร้
างกุ
ศลใหญ่
เพื่
อปรารถนาให้
ลู
กชายพาไปพบชี
วิ
ตที่
ดี
ใน
โลกหน้
าคื
อการบวชลู
กแก้
ว (บวชพระหรื
อเณร) น้ำ
�ส้
มป่
อยก็
เป็
นสั
ญลั
กษณ์
หนึ่
งของการชำ
�ระล้
างเนื้
อตั
ว ให้
บริ
สุ
ทธิ์
ก่
อน
เข้
าสู่
ร่
มกาสาวพั
สตร์
ปฏิ
บั
ติ
ธรรม
เหตุ
การณ์
ที่
ทุ
กคนไม่
อาจหลี
กพ้
นได้
คื
อ ความตาย
น้ำ
�ส้
มป่
อยก็
เข้
ามามี
บทบาทสำ
�คั
ญในงาน ใช้
อาบน้ำ
�ศพ เพื่
ให้
ผู้
จากไปได้
พบสิ่
งดี
สู่
สุ
คติ
นำ
�ร่
างไปเผาที่
ป่
าช้
า กลั
บมา
ผู้
ที่
ยั
งอยู่
จะใช้
น้ำ
�ส้
มป่
อยล้
างมื
อ ลู
บผมเพื่
อป้
องกั
น สิ่
งชั่
วร้
าย
และไล่
เสนี
ยดจั
ญไรออกจากตั
ว ถ้
าเป็
นการเผาผี
ตายโหง ฝั
ส้
มป่
อยที
นำ
�ติ
ดตั
วสามารถล้
างอาถรรพ์
จากผี
ไม่
ให้
ติ
ดตามมาได้
การสื
บชะตา สะเดาะเคราะห์
ประกอบพิ
ธี
ไหว้
ครู
เช่
ครู
ซอ ครู
หมอเมื
อง (หมอสมุ
นไพรพื้
นบ้
าน) หรื
ออื่
นๆ ล้
วน
มี
น้ำ
�ส้
มป่
อย เข้
ามาช่
วยให้
ขลั
ชาวบ้
านยั
งมี
ความเชื่
อว่
า ถ้
าใครไปทำ
�สิ่
งไม่
ดี
ที่
เรี
ยกว่
ขึ
ด ทำ
�ให้
ตนเจอะเจอความชั่
วร้
าย ไม่
เป็
นมงคล สิ่
งที่
ช่
วยให้
บรรเทาเบาบางลงคื
อ น้ำ
�ส้
มป่
อย
ครู
อาจารย์
ผู้
มี
เวทมนตร์
คาถา ที่
นั่
งผี
ปู่
ย่
า (คนทรง)
เมื่
อทำ
�ผิ
ดข้
อห้
ามของครู
อาจารย์
บรรพบุ
รุ
ษ ที่
เรี
ยกกั
นว่
ผิ
ดครู
หรื
อบุ
คคลที่
มี
คาถาอาคมที่
บั
งเอิ
ญไปลอดราวตากผ้
หรื
อร้
านบวบ (เชื่
อว่
าจะทำ
�ให้
คาถาอาคมเสื่
อม) น้ำ
�ส้
มป่
อยก็
ช่
วยให้
สถานการณ์
ดี
ขึ้
น และมี
ของดี
ในตั
วได้
ดั
งเดิ
ส้
มป่
อย กั
บวิ
ถี
ชี
วิ
ตชาวชนบทล้
านนาเกี่
ยวข้
อง
สั
มพั
นธ์
กั
นมาช้
านาน เกื
อบจะทุ
กขั้
นตอนในการดำ
�เนิ
นชี
วิ
ตั้
งแต่
เกิ
ด มาจนกระทั่
งหมดลมหายใจ
การเคารพความยิ่
งใหญ่
ในธรรมชาติ
และสิ่
งศั
กดิ์
สิ
ทธิ์
ที่
มองไม่
เห็
น ก่
อให้
เกิ
ดพลั
งศรั
ทธากลายเป็
น ความเชื่
อมั่
นำ
�ไปสู่
การปฏิ
บั
ติ
ที่
ได้
ผล ดั
งนั้
น ผู้
คนจึ
งยกให้
ส้
มป่
อย เป็
สิ
งศั
กดิ
สิ
ทธิ
ควรคู
ชี
วิ
ตชาวล้
านนา ตลอดไป
๒๗