Page 38 - sep53

๓๖
ศึกษาพัทลุง เขต ๑ และ อ.ยุทธ โตอดิ เทพย์ นายกสมาคม
นักกลอนแห่ งประเทศไทย ดำ�เนิ นรายการโดย อาจินต์
ศิริวรรณ จากนิตยสารเทคโนโลยีชาวบ้าน โดยพูดถึงภาพรวม
ของปัญหาการใช้ภาษาในการเขียน โดยเฉพาะวิ กฤตใหญ่
เรื่องการเขียนคำ�อาเศียรวาทโดยใช้คำ�ผิดที่เวลาความหมาย
และเรื่องของเด็ กเขียนไม่ได้อ่านไม่อออก
หั วข้ อที่ ๓ คื อ “ประวั ติ ศาสตร์ ในมุ มมอง
วรรณกรรม” โชคชัย วงษ์ตานี มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
วิทยาเขตหาดใหญ่, อ.นูรียัน สาและ มหาวิทยาลัยทักษิณ,
พิเชฐ แสงทอง มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขต
ปัตตานี, เจน สงสมพันธ์ เลขาธิ การสมาคมนักเขี ยน
แห่งประเทศไทย และ ดำ�เนิ นรายการโดย พินิจ นิลรัตน์
คอลัมนิสต์วรรณกรรม
ประเด็นหลักของหัวข้อนี้อยู่ที่ บุ หงาปารีและบุหงา
ตานี วรรณกรรม ๒ ภาคของ วินทร์ เลียววารินทร์ นั กเขียน
ซีไรต์ ๒ สมัย ซึ่งพูดถึงตำ�นาน นิทาน ประวัติสาสตร์ของ
แผ่นดิ นอ่าวปัตตานี และออกแนวแฟนตาซี ซึ่งวรรณกรรม
เรื่องนี้ถูกทำ �เป็ นภาพยนตร์มาแล้ วผลงานการกำ�กั บการ
แสดงโดย นนทรีย์ นิมิตบุตร ในเรื่ อง ปืนใหญ่โจรสลั ด
วั นที่ สองมี การสัมมนาในหั วข้อ ศิ ลปะ เพลง
ดนตรี กวี โดยคณะวิทยากรกวี ระดั บแนวหน้ าของ
ประเทศ เนาวรั ตน์ พงษ์ ไพบู ลย์ ศิ ลปิ นแห่ งชาติ
สาขา วรรณศิลป์ ตามด้วย กวี หมี่เป็ ดจากร้านหมี่ เป็ด
ศิริวัฒน์ มนตรี ศรียงค์ กวีซีไรต์จากหาดใหญ่, อ.อติภพ
ภัทรเดชไพศาล กวี –นักเขี ยน ครั้งหนึ่งอดีตอาจารย์จาก
วิทยาลัยดุ ริยางคศิลป์ ม.มหิดล ท่านนี้เคยควบคุมวงทำ �
ดนตรี เพลง จิตร ภูมิศักดิ์, เพลงเขาพระวิหาร รวมทั้งเพลง
ปฎิ วัติ สายลมเปลี่ยนทิ ส แต่ดวงจิตมิ ได้เปลี่ยนเลย และ
อานันท์ นาคคง คณะดุริยางคศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร
ดำ �เนินรายการ
จึ งไม่แปลกที่ห้องนี้ผู้ ฟังเต็ มห้องและคลุกเคล้ าไป
กลิ่นอายของเสียงเพลงและบทกวี
สำ�หรับอีกหัวข้อหนึ่งที่ น่าสนใจคือ เครือญาติ ชาติ
ภาษา สยาม–จ้ วง–ลาว ปั กษ์ ใต้ และเหน่ อสุพรรณ
ถือว่าเป็นการกลับมาเยือนแผ่นดิ นเกิดอีกครั้งของ อ.ล้อม
เพ็ งแก้ว ปราชญ์เมืองเพชรบุรี คนพัทลุง วิทยากรอีกท่าน
เป็นกวีนามปากกา รูญ ระโนด หรือชื่อจริง อ.จรูญ หยูทอง
สถาบันทั กษิณคดีศึกษา อีกท่านหนึ่ งมาจากเหน่อ สุพรรณฯ
สั จภูมิ ละออ ซึ่งปัจจุบันทำ�งานอยู่ในตำ�แหน่งผู้สื่อข่าว นสพ.
ไทยรัฐ และวิทยากรพิเศษจากมณฑลกวางสี น้องลิลลี่ –
เฝิงเชี่ยวลี่ นักศึกษาปริญญาโทจาก มณฑลกวางสี ประเทศจีน
โดยมี ทองแถม นาถจำ�นง บรรณาธิการสยามรัฐรายวันร่วม
เสวนาและดำ �เนินรายการ
ซึ่ งแก่นของห้ องนี้อยู่ที่ เรื่องของภาษาศาสตร์ และ
สำ �เนียงเสียงพูดของผู้คนบนแผ่นดินสุ วรรณภูมิ โดยเฉพาะ
การพู ด “เหน่อ” ที่กระจายไปแทบจะทั้งภูมิภาค ทางปักษ์ ใต้
บอกว่ า “ทองแดง” ขณะที่คนภาคกลางโดยเฉพาะ
กรุ งเทพมหานคร นั้นจะเรี ยกว่าตั วเองพูด “เยื้ อง” ซึ่ง
อัตตลั กษณ์เครื อญาติชาติภาษาที่มีการปะปนของภาษาหาก
ฟังรวม ๆ คงไม่เข้ าใจ เพราะสยามมีคำ�บาลีเข้ามาผสมขณะ
ที่ จ้วงนั้นมี ภาษาฮั่นมาปะปนกลมกลื น แต่ถ้าแยกเป็นคำ�ๆ
พอจะอนุมานถึ งความใกล้เคียงและความหมายได้จนแทบ
แยกไม่ออก