Page 15 - sep53

๑๓
ฆ่าเป็ด ฆ่ าไก่ และเอาเนื้ อสัตว์เหล่านั้นมาจัดงานบุญเลี้ยงกั น
รวมทั้งมี เลี้ยงสุรายาเมาด้ วย จนบางครั้งเกิดการทะเลาะ
วิ วาททำ�ร้ ายกัน เหล่ านี้เป็ นการทำ �บุญด้วยการทำ�บาป
เหมือนกับเอาน้ำ�โคลนมาชำ�ระตัว จะสะอาดได้อย่างไร
๒. บุ คคลทำ�บุญเหมือนเอาน้ำ �เจือด้ วยแป้งหอม
มาอาบ คือคนที่ ทำ�บุญด้วยอุปาทาน ยึดมั่นถือมั่นในบุ ญเป็น
อย่างมาก เมาสวรรค์ เมาวิมาน เป็นการทำ�บุญด้วยกิเลสหรือ
ความยึดติดอย่างรุนแรง ทำ�แล้วหวังผลเช่นนั้นเช่นนี้ เหมือน
เอาน้ำ�ที่เป็นเครื่องหอมมาอาบชำ �ระกาย จะสะอาดได้อย่างไร
๓. บุ คคลทำ�บุญเหมือนเอาน้ำ�สะอาดมาอาบ คือ
คนที่ ทำ�บุญด้ วยใจสงบร่มเย็น ไม่ได้ยึดมั่นถือมั่นสิ่งนั้นว่ าเป็น
ตัวเราของเรา (อาจจะมีบ้ างเหมือนกันแต่ไม่ได้เป็นเหตุจริงจัง
ให้จิตฟุ้ งซ่าน หวั่นไหว หรือยึดติดเป็นอุปาทาน) เหมือนคน
เอาน้ำ�สะอาดมาอาบย่อมสะอาดกว่าบุคคล ๒ ประเภทแรก
เราทำ�บุญแล้วเป็ นแบบไหน หรือจะเป็นแบบไหน ต้อง
เลื อกพิจารณาดูให้ดี ๆ
บุ ญ ๑๐ วิธี
ตามหลักพุทธศาสนา มีการทำ�บุญด้วยกัน ๑๐ วิ ธี
เรี ยกว่า บุญกิริยาวัตถุ ๑๐ (สิ่งอันเป็นที่ตั้งแห่งการทำ �บุญ
๑๐ ประการ) คื อ
๑. ให้ทาน แบ่งปั นผู้อื่นด้วยสิ่งของไม่ว่าจะให้ ใคร
ก็เป็นบุญ (ทานมัย) การให้ทานเป็นการช่วยขัดเกลาความ
เห็นแก่ตั ว ความคับแคบ ความตระหนี่ถี่เหนี่ยว และความ
ยึดติ ดในวัตถุ นอกจากสิ่ งของที่เราแบ่งปันออกไปก็จะเป็ น
ประโยชน์กับบุ คคลหรือชุมชนโดยส่วนรวม
๒. รักษาศีล ก็เป็นบุญ (ศีลมัย) เป็นการฝึกฝนที่จะ
ลด ละ เลิก ความชั่ว ไม่ไปเบียดเบียนใคร มุ่งที่จะทำ �ความดี
เอื้อเฟื้ อเผื่อแผ่ผู้ อื่น เป็นการหล่อเลี้ยงบ่ มเพาะให้เกิดความ
ดีงามและพัฒนาคุณภาพชีวิตไม่ให้ตกต่ำ�
๓. เจริญภาวนา ก็เป็นบุ ญ (ภาวนามัย) การภาวนา
เป็นการพั ฒนาจิตใจและปัญญา ทำ �ให้จิ ตสงบ ไม่มี กิเลส
ไม่มีเรื่องเศร้ าหมอง เห็นคุณค่าสิ่งต่างๆ ตามความเป็นจริ ง
ผู้ที่ภาวนาอยู่ เสมอย่อมเป็นหลั กประกันว่า จิตจะมีความสงบ
ชีวิตมีความสุข คุณภาพชีวิตดีขึ้น สูงขึ้น
๔. อ่อนน้อมถ่อมตน ผู้อ้อนอ่อนน้ อมถ่อมตนต่อ
ผู้ ใหญ่ ผู้ ใหญ่ ก็แสดงออกในความมีเมตตาต่อผู้น้อย และ
ต่างก็อ่อนน้อมต่ อผู้มีคุณธรรมรวมถึงการให้เกี ยรติ ให้ความ
เคารพในความแตกต่างซึ่งกันและกันทั้งในความคิด ความ
เชื่อและวิ ถีปฏิบัติของบุคคลและสังคมอื่น เป็นการลดความ
ยึดมั่นถือมั่นในความเป็นตั วตน ก็เป็นบุ ญ (อปจายนมัย)
๕. ช่วยเหลือสั งคมรอบข้าง ช่ วยเหลือสละแรง
กาย เพื่องานส่วนรวม หรือช่วยงานเพื่อนบ้านที่ต้องการ
ความช่วยเหลือ ก็เป็นบุ ญ (ไวยาวัจจมัย)
๖. เปิดโอกาสให้คนอื่นมาร่วมทำ�บุญกั บเรา หรือ
ในการทำ�งานก็ เปิดโอกาสให้คนอื่นมี ส่วนร่วมทำ� ร่ วมแสดง
ความคิดเห็น รวมไปถึงการอุทิ ศส่วนบุญให้ แก่ผู้ที่ล่วงลับไป
แล้วด้วย ก็เป็นบุญ (ปัตติทานมั ย)
๗. ยอมรับและยินดีในการทำ�ความดี หรือทำ�บุญ
ของผู้อื่น การชื่นชมยิ นดีหรืออนุโมทนาไม่อิจฉาหรือระแวง
สงสัยในการกระทำ�ความดีของผู้อื่น ก็ เป็นบุ ญ (ปัตตานุ
โมทนามัย)
๘. ฟังธรรม บ่ มเพาะสติปัญญาให้สว่างไสว ฟั ง
ธรรมะ ฟังเรื่องที่ดีมีประโยชน์ต่อสติปัญญา หรือมีประโยชน์
ต่อการดำ�เนิ นชีวิตที่ดี เป็นความจริง ความดี ความงาม ก็
เป็นบุญ (ธรรมสวนมัย)
๙. แสดงธรรม ให้ธรรมะและข้ อคิดที่ดีกับผู้อื่น
แสดงธรรมนำ�ธรรมะไปบอกกล่าว เผื่อแผ่ให้คนอื่นได้ รับฟั ง
ให้เขาได้ รู้จั กวิธีการดำ�เนินชีวิตที่ ดี เป็นเรื่องของความจริ ง
ความดี ความงาม ก็เป็นบุญ (ธรรมเทศนามัย)
๑๐. ทำ�ความเห็นให้ถูกต้ องและเหมาะสม มีการ
ปรับทิฏฐิ แก้ไขปรับปรุงพัฒนาความคิดเห็น ความเข้าใจให้
ถูกต้องตามธรรม ให้เป็นสัมมาทัศนะอยู่เสมอ เป็นการพัฒนา
ปัญญาอย่างสำ�คัญ ถือเป็นบุ ญด้วยเช่นกัน (ทิฏฐุ ชุกรรม)