Page 12 - sep53

๑๐
งามอย่างไทย
ดร. หทัยรัตน์ มาประณีต…เรื่อง
ยิ้ม ถือเป็นวัฒนธรรมที่ งดงามของสังคมไทย เราให้
ความสำ�คัญกับการยิ้มมาช้านาน มีบทกลอนที่ ส่งเสริ มให้คน
ไทยหันมายิ้มให้ แก่กัน จนเป็นที่ติ ดปากคนรุ่นก่อนเมื่อ ๖๐
กว่าปีที่ผ่านมาว่า “ยิ้มเถิ ดนะยิ้ม ยิ้มแย้มแจ่มใส สุขสำ�ราญ
บานใจ ขอให้สวั สดี” ยิ้มยังเป็ นเอกลักษณ์ที่โดดเด่ นของ
ประเทศไทย และได้สร้างความประทับใจและความอบอุ่น
ใจให้แก่ชาวต่างชาติที่มาเยือนประเทศเรา เพราะเห็นว่าคน
ไทยนั้นยิ้มเก่ง ยิ้ มง่าย ยิ้มไว้ก่อนเสมอ รอยยิ้มจึ งถูกใช้ใน
การประชาสัมพันธ์และส่งเสริมการท่องเที่ยวให้ทั่วโลกเห็น
ว่าประเทศไทยเป็ นสยามเมืองยิ้ ม แต่หากลองสั งเกตกัน
ในปัจจุบั นว่า คนไทยเริ่มยิ้มน้อยลงทุกที ไม่ว่าจะเป็นยิ้มให้
กันเองหรือยิ้มให้ชาวต่างชาติ อาจเป็นเพราะสภาพเศรษฐกิจ
ที่ต่างคนต่ างแข่งขัน เร่งรีบทำ �มาหากิน ทำ �งานระยะเวลา
นาน เครียดจากการทำ�งานและการเดินทาง ทำ�ให้ยิ้มไม่ออก
หรือไม่เห็นความสำ�คัญของการยิ้ม แต่หากเราได้ยิ้มวันละนิด
ไม่ว่าเผชิญกั บปัญหา ความทุกข์ยาก หรือความโศกเศร้ า
ใด ๆ เราจะมีเรี่ยวแรงที่จะฝ่าฟันอุ ปสรรคเหล่านั้นไปได้
จิตใจของเราก็จะแจ่มใส เรื่องหนั กก็จะกลายเป็ นเบา ความ
รู้สึกโศกเศร้ าก็จะผ่ อนคลายขึ้น เพราะว่ ารอยยิ้ม คือ กำ�ลัง
ใจของชีวิตเรานั่ นเอง
ยิ้ม ในพจนานุกรมฉบั บราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.
๒๕๔๒ แสดงให้ปรากฎว่าชอบใจ เยาะเย้ย เกลี ยดชัง
เป็นต้น ด้วยริมฝี ปากและใบหน้า ลักษณะของยิ้มมีทั้ งเชิง
นิยม เช่ น ยิ้มแฉ่ งเป็นการยิ้ มอย่างร่ าเริ งหรือเบิ กบาน
ยิ้มแต้เป็นการยิ้มอย่างเปิดเผยด้วยความยินดี หรือดีใจมาก
ยิ้มแย้มเป็นการยิ้ มอย่างชื่นบาน ยิ้ มน้อยยิ้ มใหญ่เป็นการ
ยิ้มแล้วยิ้มอีกด้วยความดีใจหรื ออิ่มเอมหัวใจ ยิ้ มสู้เป็นการ
ยิ้มพร้อมที่จะสู้กับอุปสรรคอันตรายใด ๆ โดยไม่ยอมท้อถอย
และเชิงนิเสธ เช่น ยิ้มเจื่อนหรือยิ้มเฝื่อนเป็นการยิ้มวางหน้า
ไม่สนิ ท ยิ้มเยาะเป็นการยิ้มเชิงเย้ ยหยัน ยิ้มแสยะเป็นการ
ยิ้มแบะปากแยกเขี้ยวเป็นการขู่ขวัญให้ เกรงกลัวหรื อขู่ว่าจะ
ทำ �ร้าย ยิ้มเหยเป็นการยิ้ มหน้าเบ้หรือฝืนยิ้ม ยิ้มแห้งเป็นการ
จำ �ใจยิ้ม เป็ นต้น (ราชบัณฑิตยสถาน. ๒๕๔๖: ๙๐๖-๙๐๗)
นอกจากนี้ จิตแพทย์ได้จำ�แนกการยิ้ มออกเป็น ๓ แบบ ได้แก่
(๑) ยิ้ มจริงใจเป็นยิ้มที่ เปี่ยมล้ นด้วยความรู้สึกที่ดี งาม เป็น
มิ ตรและรู้สึกอบอุ่น (๒) ยิ้ มเสแสร้งเป็ นยิ้มที่ ประดิษฐ์ขึ้น
มี เจตนาให้บุคคลอื่ นเห็นว่ากำ �ลังรู้สึกดี และ (๓) ยิ้ มเศร้า
เป็ นยิ้มบำ �บัดความทุ กข์ โศกและความเจ็บปวด (วิ จิ ตร
บุ ณยะโหตระ. ๒๕๔๙: ออนไลน์) ไม่ว่าเราจะยิ้มแบบไหน
ก็ตาม การยิ้มไม่ได้ส่งผลเสีย กลับช่ วยบรรเทาสถานการณ์
หรือลดอารมณ์ โมโหรุนแรงได้ ส่งผลดีทั้งต่อผู้ยิ้มและผู้ได้รับ
รอยยิ้ มทั้ งร่างกายและจิตใจ และสร้างเสน่ ห์ ให้ตั วเองได้
เป็นอย่างดี
ยิ้ ม เ ป็ นสั ญลั กษณ์ อย่ า งหนึ่ งของคว ามสุ ข
มี ประโยชน์ ทั้ งในระดั บบุคคล ระดั บระหว่างบุ คคล
ระดั บครอบครั ว และ
ร ะ ดั บ สั ง ค ม ดั ง นี้
(กรมสุ ขภาพจิ ต. ๒๕๔๖:
ออนไลน์; ธรรมปราโมทย์.
2553: ออนไลน์)
๑. ระดับบุ คคล
การยิ้ มมีผลดีต่ อร่างกาย
คื อ ทำ �ให้เลื อดไปเลี้ ยง
สมองได้ดี สมองมีอุณหภูมิ
ต่ำ �ลง หัวใจเต้ นช้ าลง
ค ว า ม ดั น โ ล หิ ต ล ด ล ง