Page 16 - june53

๑๔
ร้อยเรื่ องวันสำ�คัญ
วันอานันทมหิ ดล ซึ่งตรงกับวันที่ ๙ มิ ถุนายนของ
ทุกปี นั บเป็นวันที่สำ �คัญยิ่งของปวงชนชาวไทยอี กวันหนึ่ง
เนื่องจากเป็ นวันสวรรคตของพระบาทสมเด็จพระปรเมนทร
มหาอานันทมหิดล พระมหากษัตริย์ รัชกาลที่ ๘ แห่งราชวงศ์
จักรี และพระองค์ทรงเป็ นพระมหากษัตริย์พระองค์ แรกที่
เสด็จเถลิ งถวัลยราชสมบัติ ในระบอบประชาธิปไตย
พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล
เป็นพระราชโอรสพระองค์แรกในสมเด็ จพระมหิตลา ธิเบศร
อดุลยเดชวิกรมพระบรมราชชนก กับสมเด็จพระศรีนครินทรา
บรมราชชนนี ทรงพระราชสมภพ ณ เมือง ไฮเดลเบอร์ก
ประเทศเยอรมนี เมื่ อวันอาทิตย์ที่ ๒๐ กันยายน พ.ศ. ๒๔๖๘
มีพระนามว่า “หม่ อมเจ้าชายอานันทมหิ ดล” พระบาท
สมเด็จพระปกเกล้ าเจ้าอยู่หั ว (รัชกาลที่ ๗) โปรดเกล้าฯ
สถาปนาเป็นพระวรวงศ์เธอพระองค์เจ้าอานันทมหิดล เมื่อ
พ.ศ. ๒๔๗๐ ทรงมีพระเชษฐภคินี คือ สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ
เจ้าฟ้ ากัลยาณิ วั ฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนคริ นทร์
และพระอนุชา คือ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพล
อดุลยเดช (รัชกาลปัจจุบัน)
ต่อมาในปี พ.ศ. ๒๔๗๒ สมเด็ จพระบรมราชชนก
เสด็จทิวงคต ทำ �ให้ ทรงกำ �พร้าพระราชบิดาตั้ งแต่พระ
ชนมายุเพียง ๔ พรรษา และหลังจากนั้นในปี พ.ศ. ๒๔๗๖
สมเด็ จพระบรมราชชนนีจึงได้ ขอพระราชทานพระบรม
ราชานุญาตจากพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว พา
พระโอรสและพระธิดาเสด็จไปประทับ ณ เมื องโลซานน์
ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ เพื่อการศึกษาของพระโอรสและ
พระธิดา
เมื่อพระบาทสมเด็ จพระปกเกล้าเจ้าอยู่ หัว (รัชกาลที่
๗) ทรงสละราชสมบั ติ การสื บราชสมบัติตามความใน
รั ฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจั กรสยาม จึงเป็ นไปตามกฎ
มณเฑียรบาลว่ าด้วยการสืบราชสันตติวงศ์ ด้วยความเห็น
ชอบของสภาผู้แทนราษฎรได้ลงมติอัญเชิญ พระวรวงศ์เธอ
พระองค์ เจ้าอานั นทมหิดล เสด็จขึ้นครองราชย์สืบราช
สั นตติวงศ์ เป็นพระมหากษัตริ ย์ รัชกาลที่ ๘ แห่งพระบรม
ราชจั กรีวงศ์ เมื่อวั นที่ ๒ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๗๗ โดยได้
เฉลิมพระนามว่า “พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหา
อานันทมหิ ดล สกลไพศาล มหารัษฎธิบดี พระอัฐมรามา
ธิบดินทร สยามินทราธิราช บรมนาถบพิตร” ซึ่งในขณะนั้น
พระองค์มีพระชนมายุเพียง ๙ พรรษาเท่านั้น จึงจำ �เป็นต้อง
มี ผู้สำ�เร็จราชการแผ่นดิ นแทนพระองค์ เนื่องจากพระองค์
ทรงศึ กษาอยู่ ณ ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ ต่อมาพระองค์
ได้ เสด็ จฯ นิวั ติประเทศไทย ทรงประทั บอยู่ประเทศไทย
ประมาณ ๒ เดือน โดยทรงออกเยี่ยมเยียนราษฎรในพื้นที่
ต่ างๆ แล้วจึ งเสด็จนิวัติประเทศสวิตเซอร์แลนด์ เพื่อทรง
ศึ กษาต่อ จนกระทั่งวั นที่ ๒๐ กันยายน ๒๔๘๘ พระองค์
ทรงบรรลุนิติภาวะ และเสด็จฯ นิวัติประเทศไทยอีกครั้งหนึ่ง
ผู้ สำ�เร็จราชการแทนพระองค์จึงได้ถวายพระราชภารกิ จแก่
พระองค์ เพื่อทรงบริหารเต็ มพระราชอำ�นาจในฐานะประมุข