Page 8 - july52

Basic HTML Version

วั
ฒนธรรมไทย
หากใช้
สายตากราดเก็
บข้
อมู
ล (ภาษาอั
งกฤษ
คำว่
า SCAN ซึ่
งคนไทยเข้
าใจมากกว่
า?)
ในท้
องถนนทุ
กวั
นนี้
พร้
อมกั
บถามตั
วเองว่
คนไหนคนไทยเป็
นนั
กท่
องเที่
ยวชาวต่
างชาติ
ถ้
าจะตั
ดสิ
นจากบุ
คลิ
กลั
กษณะ การแต่
งกาย สิ่
งของเครื่
องใช้
วิ
ถี
ชี
วิ
ตการกิ
นดื่
ม อาจแยกไม่
ออก สิ่
งเดี
ยวที่
พอจะเห็
เป็
นเอกลั
กษณ์
ของคนไทยก็
คื
อภาษาที่
ใช้
สื่
อสารกั
น ทั้
ภาษาเขี
ยนและภาษาพู
การที่
คนไทยมี
ภาษาพู
ดและภาษาเขี
ยนเป็
นของ
ตนเองและใช้
มาอย่
างยาวนาน แม้
ในผื
นแผ่
นดิ
นไทย
จะมี
ภาษาและสำเนี
ยงท้
องถิ่
นผสมผสานอยู่
ไม่
น้
อย แต่
ส่
วนใหญ่
แล้
วก็
ฟั
งเข้
าใจกั
นได้
โดยไม่
ยาก จึ
งเป็
นเหตุ
ให้
คนไทยไม่
ค่
อยได้
ตระหนั
กถึ
งคุ
ณค่
าและความสำคั
ญของการ
มี
เอกลั
กษณ์
ทางภาษาและตั
วหนั
งสื
อ โดยเฉพาะอย่
างยิ่
เยาวชนคนรุ่
นใหม่
ที่
เกิ
ดมาพร้
อมกั
บโลกแห่
งเทคโนโลยี
อุ
ตสาหกรรม ซึ่
งมี
เอกสาร หนั
งสื
อ ลายลั
กษณ์
อั
กษร
ตลอดจนสื่
อประเภทต่
าง ๆ ให้
อ่
านให้
ดู
อย่
างหลากหลาย
จนลื
มนึ
กไปว่
าในอดี
ตอั
นยาวไกล ภาษาเป็
นสิ่
งที่
บรรพบุ
รุ
ต้
องสร้
างสรรค์
กลั่
นกรองและถ่
ายทอดมาด้
วยภู
มิ
ปั
ญญา
อย่
างไร กว่
าจะกลายเป็
นวั
ฒนธรรมในวิ
ถี
ชี
วิ
ตและสั
งคม
ของเผ่
าพั
นธุ์
ไทย มั่
นคงดำรงมาได้
จนปั
จจุ
บั
อั
กษรและภาษา
มรดกภู
มิ
ปั
ญญาของคนไทย
นอกจากภาษาพู
ดแล้
ว ภาษาเขี
ยนหรื
อการที่
เรามี
อั
กษรไทยนั
บเป็
นวั
ฒนธรรมและภู
มิ
ปั
ญญาขั้
นสู
ขึ้
นมาอี
กระดั
บหนึ่
ง เมื่
อคิ
ดได้
ดั
งนี้
แล้
วจึ
งควรที่
จะมาทบทวน
กั
นในวาระวั
นภาษาไทยแห่
งชาติ
ปี
นี้
ว่
า ตั
วหนั
งสื
อไทย
ที่
เราใช้
กั
นในปั
จจุ
บั
นเกิ
ดขึ้
นและมี
การจดจารจารึ
กกั
นไว้
ที่
ไหนอย่
างไรบ้
าง
ชาติ
ไทยเป็
นชาติ
หนึ่
งในแถบภู
มิ
ภาคเอเชี
ยตะวั
นออก
เฉี
ยงใต้
ที่
มี
รู
ปอั
กษรและอั
กขรวิ
ธี
เป็
นเอกลั
กษณ์
ของตนเอง
ลายลั
กษณ์
อั
กษรและอั
กขรวิ
ธี
มิ
ใช่
เป็
นเพี
ยงเครื่
องมื
ที่
ใช้
สื่
อภาษาในสั
งคม หากยั
งแสดงถึ
งความเจริ
ญยิ่
งทาง
อารยธรรมและวั
ฒนธรรมด้
วย เพราะบางชนชาติ
ในโลกมี
เฉพาะภาษาพู
ดแต่
ไม่
มี
รู
ปอั
กษรที่
ใช้
สื่
อภาษาของตนเป็
ภาษาเขี
ยน จึ
งไม่
สามารถบั
นทึ
กเรื่
องราวเหตุ
การณ์
หรื
วิ
ชาความรู้
สื
บทอดต่
อมายั
งอนุ
ชนได้
สมบู
รณ์
ครบถ้
วน เพราะ
การถ่
ายทอดด้
วยการบอกเล่
า ย่
อมทำให้
สาระสำคั
ญหดหาย
ผิ
ดเพี้
ยน เกิ
ดการตี
ความแล้
วเข้
าใจแตกต่
างกั
นตามกาลเวลา
ลายลั
กษณ์
อั
กษรที่
ถื
อว่
าเป็
นอั
กษรไทยแบบแรก
เกิ
ดขึ้
นเมื่
อ พ.ศ. ๑๘๒๖ ปรากฏหลั
กฐานในศิ
ลาจารึ
กพ่
อขุ
รามคำแหงมหาราชว่
“เมื่
อก่
อนลายสื
อไทยนี้
บ่
มี
๑๒๐๕
ศกปี
มะแมพ่
อขุ
นรามคำแหงหาใคร่
ใจในใจแลใส่
ลายสื
อไทยนี้
ลายสื
อไทยนี้
จึ
งมี
เพื่
อขุ
นผู้
นั้
นใส่
ไว้
ราศี
บุ
รุ
ษรั
ตนพั
นธุ์
สำนั
กวรรณกรรมและประวั
ติ
ศาสตร์
กรมศิ
ลปากร
วารสารวั
ฒนธรรมไทย