Page 76 - Culture2-2016
P. 76
ศลิ ปนิ แหง่ ชาติ
อโนมา สอนบาลี สัมภาษณ์
สุทศั น์ รงุ่ ศิริศิลป์ ภาพ
ป ญั ญ า ว จิ นิ ธ น ส า ร
ศลิ ปะคอื สนุ ทรยี ะเพอื่ สงั คม
แมว้ า่
ศกึ ษาจากประเพณที งั้ รปู แบบทงั้ เทคนคิ วธิ กี ารกอ่ น หลงั จากนนั้ ศลิ ปนิ จะทํา งํานตํามแรงบนั ดําลใจ โดย
เม่ือเข้าใจแล้ว จึงค่อยวิวัฒนาการให้เป็นเร่ืองใหม่หรือตามวิธี เนน้ ในเรอื่ งของสนุ ทรยี ะในเชงิ ปจั เจกเปน็ หลกั แตย่ งั
การสรา้งสรรคต์ามทศันะสว่นตนดว้ยประสบการณเ์หลา่นที้าให้ มศี ลิ ปนิ หลํายทํา่ นทสี่ ํามํารถผนวกควํามงํามทํางศลิ ปะ
ผมชอบงานศลิ ปะทงั้ สองลกั ษณะ คอื ทงั้ งานทเี่ ปน็ ไทยประเพณี เขํา้ กบั ภําพสะทอ้ นทํางสงั คมไดอ้ ยํา่ งลงตวั หนงึ่ ในนนั้
เพราะเราเคยไปศกึ ษาไปคลกุ คลี แมก้ ระทง่ั การไปบรู ณะมากอ่ น คอื ผลงํานจติ รกรรมของอําจํารยป์ ญั ญํา วจิ นิ ธนสําร
เราจงึ เหน็ คณุ ค่าตรงนี้ ในขณะเดยี วกนั ด้วยการทมี่ าเรยี นศลิ ปะ ศลิ ปนิ แหง่ ชําติ สําขําทศั นศลิ ป์ (จติ รกรรม) ประจํา ปี
ในปจั จบุ นั สถาบนั สอนใหเ้ ราเรยี นศลิ ปะแบบสมยั ใหมด่ ว้ ย ฉะนนั้ ๒๕๕๗ จิตรกรมํากควํามสํามํารถท่ํานนี้สํามํารถสื่อ
เราจะเหน็ แนวทางทที่ า อยา่ งไรเราจะสรา้ งสรรคส์ งิ่ ใหมๆ่ ในศลิ ปะ ควํามงํามทงั้ แนวไทยประเพณแี ละรว่ มสมยั ออกมําได้
เพื่อสะท้อนออกมาพร้อมกับการพฒันาของสงัคม
อยํา่ งลกึ ซงึ้ แยบคําย ยงิ่ ไปกวํา่ นนั้ อําจํารยป์ ญั ญํายงั มี
ฉะนนั้ งานของผมบางชว่ งจงึ กลบั ไปทา ในลกั ษณะทเี่ ปน็ ไทย โอกําสได้ถวํายงํานในพระบําทสมเด็จพระเจ้ําอยู่หัว
ประเพณเีลยเชน่การเขยีนจติรกรรมฝาผนงัทสี่นามบนิสวุรรณภมูิ เพอื่ ใหพ้ ระอจั ฉรยิ ภําพดํา้ นศลิ ปะอนั หําทเี่ ปรยี บมไิ ดข้ อง
เพราะเขาต้องการลกั ษณะแบบประเพณีในขณะเดยี วกนั งานที่ พระองค์ ปรํากฏตอ่ สํายตําของพสกนกิ รชําวไทย
ฟุกุโอกะ (ภาพจิตรกรรมขนาด ๓.๒๐ x ๘ เมตร ณ Fukuoka
Asian Art Museum ประเทศญปี่ ่นุ ) เปน็ งานไทยประเพณที น่ี า มา
ผลงานศิลปะของอาจารย์มีท้ังแนวไทยประเพณีและ สร้างสรรค์จัดวางให้เป็นเรอ่ืงใหม่แม้กระทงั่จติรกรรมฝาผนงัที่
ร่วมสมัย การสร้างงานเหล่านั้นมีพื้นฐานแนวคิดและ สา นกั งานใหญไ่ ทยพาณชิ ย์ อนั นนั้ เปน็ เนอื้ หาสาระทเ่ี ปน็ ประเพณี
พฒันาการอยา่งไรบ้าง
แตเ่ราสรา้งสรรคใ์หเ้ปน็เรอ่ืงใหมท่เ่ีปน็ปจัจบุนัมากยงิ่ขนึ้ผมถอืวา่
การที่เราศกึษาศลิปะไทยประเพณีที่เป็นรากฐานทาให้เรารู้สกึ
ผมเรมิ่ เรยี นทคี่ ณะจติ รกรรมประตมิ ากรรมและภาพพมิ พ์ มั่นคงและมีความคิดท่ีเป็นพื้นฐานสาคัญในการพัฒนาต่อใน
มหาวทิ ยาลยั ศลิ ปากร ในภาควชิ าศลิ ปะไทยซงึ่ เกดิ ใหมใ่ นสมยั นนั้ เร่ืองใหม่ๆ ตรงน้ีผมถือว่าเป็นเรื่องสาคัญ เมื่องานศิลปะเรามี
(ราวพ.ศ.๒๕๑๙)เฉลมิชยัโฆษติพพิัฒน์เป็นรุ่นแรกส่วนผม โอกาสเผยแพร่ไปยังต่างประเทศหรือสู่ความเป็นนานาชาติ
รุ่นสอง โดยที่ทางภาควิชายังไม่มีแนวทางท่ีชัดเจนว่าจะสอน เราจึงเห็นชัดว่างานศิลปะของเราเป็นร่วมสมัยแต่ยังมีรากเหง้า
แบบไหนเบอื้งตน้คอืสอนคตคิวามเชอื่ความเขา้ใจหรอืใหเ้ราไป
ทเี่ป็นของเราปรากฏอยู่
74
