Page 103 - Culture2-2016
P. 103
ส่วนการตรวจภาพยนตร์ตามกฎหมายใหม่ กรรมการฯ
จะต้องทาตามขั้นตอนที่กฎหมายเขียนไว้ทุกอย่างคือ พอสรุป
ได้ว่าหนังอยู่ในประเภทใดแล้วจึงค่อยลงมติอนุญาต ด้วยการ
ระบุว่า ‘อนุญาต ให้อยู่ในประเภท...’ ใดประเภทหน่ึงดังที่
กล่าวมา
มตอิ นญุ าตนส้ี ามารถทา ไดแ้ คห่ นงั ๖ ประเภทเทา่ นนั้ คอื
ประเภทท่ี(๑)ถงึประเภทท่ี(๖)สว่นประเภทท่ี(๗)นน้ั กฎหมาย
เขยี นไวว้ า่ ‘ภาพยนตรท์ หี่ า้ มเผยแพรใ่ นราชอาณาจกั ร’ เพราะ
ฉะนนั้ ถา้ กรรมการลงมตกิ นั (ดว้ ยเสยี งเอกฉนั ทห์ รอื เสยี งขา้ งมาก
อย่างใดอย่างหน่ึง) ว่าหนังอยู่ในประเภทนี้แล้ว มติน้ันต้องใช้
คาว่า ‘ไม่อนุญาต’ เพราะคาว่าอนุญาตให้ห้ามเผยแพร่ใน
ราชอาณาจกัรนั้นดูจะไม่เคยปรากฏในภาษาราชการไทย
ทั้งหมดนี้คือสิ่งท่ีเขียนกาหนดไว้ในมาตราต่างๆ ของ
กฎหมายท่ีใช้กันทุกวันนี้ และด้วยธรรมชาติของกฎหมาย คือ
เม่ือมีข้อกาหนดแล้วก็ต้องมีข้อยกเว้นตามมาด้วย สาหรับการ
แก้ปัญหาแตกต่างท่ีอาจจะเกิดมีข้ึนได้บ้างในบางกรณี
ขอ้ ยกเวน้ ปรากฏอยใู่ นมาตรา ๒๙ ของ พ.ร.บ. ภาพยนตรฯ์
พ.ศ. ๒๕๕๑ ที่ระบขุ ้อความว่า
ภาพยนตร์ในต่างประเทศก็มีการกาหนดเรตไว้เช่นเดียวกัน
“ในการพิจารณาอนุญาตภาพยนตร์ตามมาตรา ๒๕
ถ้าคณะกรรมการพิจารณาภาพยนตร์และวีดิทัศน์เห็นว่า
ภาพยนตรใ์ ดมเี นอ้ื หาทเี่ ปน็ การบอ่ นทาลาย ขดั ตอ่ ความสงบ
การตรวจภาพยนตรใ์ นยคุ นจ้ี งึ ตา่ งจากการตรวจแบบเดมิ ท่ี
เรียบร้อยหรือศีลธรรมอันดีของประชาชน หรืออาจกระทบ
เรยี กกนั คนุ้ หวู า่ “เซน็ เซอร”์ มาก เพราะวธิ เี ซน็ เซอรแ์ บบเดมิ นนั้
กระเทอื นตอ่ ความมน่ั คงของรฐั และเกยี รตภิ มู ขิ องประเทศไทย
ให้คณะกรรมการพิจารณาภาพยนตร์และวีดิทัศน์มีอานาจ
การพจิ ารณาวา่ จะ‘อนญุ าต’หรอื ‘ไมอ่ นญุ าต’ขนึ้ อยกู่ บั การตคี วาม
ในกฎหมายทเี่ ขยี นไวก้ วา้ งๆ วา่ ตอ้ งไมฝ่ า่ ฝนื ‘ตอ่ ความสงบเรยี บรอ้ ย สงั่ ใหผ้ ขู้ ออนญุ าตแกไ้ ขหรอื ตดั ทอน กอ่ นอนญุ าต หรอื จะไม่
หรอืศลีธรรมอนัด’ีเทา่นนั้เปน็สาคญัดว้ยเหตดุงักลา่วหนงัหลายอนญุาตกไ็ด้
เรอ่ื งทผี่ า่ นการตรวจพจิ ารณาจงึ ตอ้ งใชว้ ธิ ตี ดั ทอนออกบา้ ง ทา เบลอ ภาพยนตรท์ ผ่ี า่ นการตรวจพจิ ารณาและไดร้ บั อนญุ าต
เสยีบ้างเพือ่ให้หนงัในส่วนทีเ่หลอืผ่านการอนุญาตได้เพราะยงั ตามมาตรา๒๕มิให้ถือว่าภาพยนตร์น้ันมีลักษณะที่ฝ่าฝืน
อยู่ในกรอบของความสงบเรยีบร้อยหรอืศีลธรรมอันดี บทบัญญัติตามวรรคหน่ึง”
101
เมษายน-มถิ นุ ายน ๒๕๕๙
