Page 35 - Culture1-2016
P. 35
ชนั้ เชงิ ชา่ ง
ฐากรู โกมารกลุ ณ นคร เรอ่ื ง
สายณั ห์ ชน่ื อดุ มสวสั ด์ิ ภาพ
โอง่
...
ราชบุรี
ลายมงักร
ตราบที่
ยังอย่คูู่ผู้คน
ขณะท่ี
มวลนํา้ปริ่มเตม็ในโอง่ดินโบรําณคร่ําคร่ําใครสักคน
คอ่ ยบรรจงสมั ผสั ควํามชน่ื เยน็ ทวี่ ํา่ กนั วํา่ มนั แสน “พเิ ศษ” เปน็ เอกลกั ษณ์
ของนํา้ ทบี่ รรจใุ นโอง่ ดนิ
โอง่ ดนิ ทวี่ จิ ติ รดว้ ยลวดลํายและเรอื่ งรําวของกํารกอ่ เกดิ มนั ขนึ้ มํา
หวนคิดไปหําเรื่องรําวของโอ่งสักใบ หลํายคนนึกภําพเมือง
ริมน้ําแห่งท่ีรําบลุ่มภําคกลํางอย่ํางรําชบุรี เมืองสงบงํามริมสํายน้ํา
แม่กลอง ที่กํารเดินทํางขึ้นล่องนําพําทั้งกํารค้ําขําย วัฒนธรรม
ควํามเปน็ อยมู่ ําหลอมรวมกนั เนน่ิ นําน
กล่ําวกันในเรื่องเครื่องปั้น ในสมัยสมเด็จพระนเรศวรมหํารําช
พ่ีน้องรํามัญหรือมอญจํากเมืองทวําย ตะนําวศรีซ่ึงมีทักษะเรื่อง
กํารปั้นดินเป็นเครื่องใช้ในครัวเรือน ได้อพยพโยกย้ํายเดินทํางมํา
ปกัหลกัณ“บํา้นโคกหมอ้”รมินํา้รําชบรุีดงัปรํากฏหลกัฐํานจํากซํากอฐิ
กระเบอ้ื ง เครอื่ งปน้ั ทงั้ หมอ้ ไหทกี่ ํา่ ยกองในเนอื้ ดนิ เปน็ โคกเนนิ สะทอ้ น
ถงึ ทม่ี ําของชอ่ื บํา้ นอนั ตกทอดอยํา่ งชดั เจน
33
มกราคม-มนี าคม ๒๕๕๙
