Page 7 - sep53

๕
ตั้งครอบครัวและแสวงหาคู่ครอง ในปัจจุ บันประเทศไทยมี
ประชากรกลุ่มดั งกล่าว ตามข้อมูลของสำ�นักทะเบียนราษฎร์
กระทรวงมหาดไทย ณ วันที่ ๓๑ ธั นวาคม ๒๕๕๒ จำ�นวน
๑๐,๒๓๔,๘๖๕ คน เป็นชาย ๕,๒๕๗,๒๒๐ คน และเป็ น
หญิง ๔,๙๗๗,๖๔๕ คน คิดเป็น ๑ ใน ๖ ของประชากรของ
ประเทศไทย
เยาวชนอยู่ในวัยที่กำ�ลังเจริญเติบโต มีความแข็งแรง
กระตือร้น มีความมุ่ งมั่น อยู่ในวัยเรียนรู้ จึ งมีบทบาทและ
ความสำ�คั ญต่อการพัฒนาประเทศ เพราะจะต้ องเรียนรู้
ความรู้ พื้นฐานเพื่อเสริ มสร้างศักยภาพของตนเองให้ พร้อม
ต่ อการเป็ นกำ �ลังแรงงานสำ�คั ญในการสร้ างสรรค์ความ
เจริญก้าวหน้าของสั งคมต่อไป โดยเฉพาะอย่างยิ่ง วิถีไทย
ที่ บรรพบุรุษไทยได้สร้ างสรรค์เอาไว้บนพื้นฐานของสภาพ
แวดล้ อมของสั งคมไทย สั่งสมและสื บสานกันมาอย่ าง
ยาวนาน จนเหมาะสมสอดคล้องกับความเป็นอยู่แบบชุมชน
ของคนไทย ทำ �ให้ สังคมไทยดำ�เนินมาได้ อย่างมี ความสุข
จนถึงปั จจุบัน เพราะคนไทยจะมีความคุ้นเคยต่อวิถีดังกล่าว
ไม่ว่าจะเป็นภาษาไทยที่ ใช้สื่อสารกัน อาหารไทยที่บริโภคอยู่
ทุกมื้อ เสื้อผ้าเครื่องนุ่มห่มที่เหมาะกับสภาพภูมิอากาศ รวมถึง
จิตใจที่ เอื้อเฟื้อ อ่ อนโยน สำ�นึกในความเป็นไทย สิ่งเหล่านี้
ล้วนแล้วแต่ เป็นสิ่งที่มี คุณค่าต่อความยั่งยืนของสั งคมไทย
ที่จะบ่ งบอกให้ชนชาติอื่นได้รู้จักว่า นี้คือคนไทย
เยาวชนที่อยู่ในวัยกำ�ลังเรียนรู้และเป็นกำ�ลังหลักที่
จะสื บสานและเป็นแบบอย่างแห่งความเป็นไทยให้สืบเนื่อง
ไปยั งเด็กรุ่นหลัง จึ งต้องศึกษาและเข้าใจอย่ างถ่องแท้ถึง
วิ ถีไทยที่ ได้สะสมกันมายาวนาน ด้วยความรู้ ความเข้ าใจ
และภูมิปัญญาของบรรพชน เยาวชนต้ องเข้าใจว่า วิถีไทย
ใดๆ ที่ เห็นอยู่ ณ เวลานี้ ได้ผ่ านการลองถูกลองผิดมานาน
จนลงตัวเป็นแนวปฏิบัติที่ สอดคล้องกับสภาพแวดล้อมของ
ภูมิประเทศและภูมิอากาศ เยาวชนจึงควรรู้ว่า เราเป็นใคร มา
จากไหน กว่าจะผ่านกาลเวลามาถึงปัจจุบันได้ต้องเผชิญกับสิ่ง
ใดบ้าง เช่นเดียวกั นกับผู้คนในสังคมอื่น ก็มีการคิดสร้างสรรค์
วิถีปฏิบัติ ที่สอดคล้องท้องถิ่นของเขา เมื่ อเยาวชนได้เรี ยนรู้
จนเข้าใจถึงภู มิปั ญญาของบุคคลรุ่นพ่อแม่ปู่ ย่าตายายแล้ว
ย่อมมีความภาคภูมิ ใจในเอกลักษณ์ ของชุมชนของตนเอง
ประพฤติตนเป็นแบบอย่างสำ �หรับเด็ กรุ่นน้ องให้เรียนรู้
และปฏิบัติตาม
เยาวชนจึงต้ องเข้าไปเรียนรู้ วิถีไทยหรื อวัฒนธรรม
ไทยจากแหล่งความรู้ ต่าง ๆ เช่น ผู้ เฒ่าผู้แก่ ผู้ รู้เรื่ องราว
ท้องถิ่นที่ นอกจากจะได้ความรู้ย้อนหลังไปเห็นความเป็นมา
ของวิถีชีวิตของชุมชนย่านนั้นแล้ว เยาวชนยังได้ทำ�ให้ผู้สูงวัย
ได้ มีความสุขที่ ได้ อยู่ใกล้ ชิดกั บลู กหลานและได้พูดคุยกัน
ในสิ่งที่ท่ านเหล่านั้นรู้ดี หรือตามสถานที่ ที่เป็นแหล่งเรียนรู้
ต่าง ๆ ทั้ งในสถานศึกษาและนอกสถานศึ กษา เพื่อให้มี
ความรู้เป็ นพื้นฐานเกี่ ยวกับชีวิ ตความเป็นอยู่ ของชุมชน
ของตนอย่างละเอี ยดและชัดเจน หลังจากนั้น เยาวชนก็
ฝึกหั ดปฏิบัติตนเองให้มี ความรู้ ในสาขานั้น ๆ เช่น ภาษา
วรรณกรรม ศิลปะ ดนตรี อาหาร เพลง การแต่งกาย การ
แสดง เป็นต้น ความรู้เหล่านี้ย่อมเป็นประโยชน์ต่อเยาวชน
เองโดยตรง ทำ�ให้เป็นคนที่มีทั้งความรู้และมีคุณค่าในฐานะ
ผู้รู้ผู้ สนใจในวัฒนธรรมท้ องถิ่นนั้น ๆ และหากเยาวชนได้
ศึกษาค้นคว้ามากยิ่งขึ้นย่อมจะทำ �ให้เชี่ยวชาญมากขึ้น เป็น
เสน่ห์สำ�หรั บตนเอง ทำ�ให้เกิดความโดดเด่ นกว่ าบุคคลอื่น
เพราะเยาวชนได้อยู่กับบรรยากาศและชีวิตวัฒนธรรมนั้ น ๆ
มาตั้งแต่เกิดย่อมมี ความได้เปรียบกว่าบุคคลภายนอกที่จะ
เรียนรู้และทำ�ความเข้าใจ