ร้
อยถ้
อยความคิ
ด
๑
นิ
ดน้
อยค่
อยปรากฏ
ผลิ
ภาพพจน์
สะพรั่
งพราว
หนึ่
งดอกหนึ่
งเรื่
องราว
ร้
อยรวมช่
อคลอประคอง
โลกงามเมื่
อยามไหน
เมื่
อหั
วใจมี
รั
กครอง
และรั
กโดยครรลอง
ที่
โอบเอื้
อเกื้
อเมตตา
ประกายหวั
งประทั
งทนผ่
านพ้
นคลื่
น
รอหยั
ดยื
นตื่
นฝั
นบรรเจิ
ดจ้
า
ยามแสงสี
สุ
ดท้
ายหายลั
บลา
ฝากฝั
นว่
าฟ้
าวั
นพรุ่
งจั
กรุ่
งเรื
อง
จิ
ระนั
นท์
พิ
ตรปรี
ชา...ร้
อยกรอง
กวี
ซี
ไรต์
พุ
ทธศั
กราช ๒๕๓๒
สั
นติ
สุ
ขสู่
ชายแดนใต้