Page 12 - Culture2-2016
P. 12
เป็นสวนไม้ผลให้เน้นปลกูพชืกนิได้โดยเฉพาะข้าวอย่างน้อยให้ชาวบ้านได้มขี้าวกนิเรายัง ๑-๒ ผักและผลไม้ในโครงการหลวง
กนัท่ีเอาไว้เป็นทที่ากินของชมุชนประมาณ๕,๘๐๐ไร่พยายามให้เขาปลกูพชืยนืต้นปลกูไม้ อ่างขาง งอกงาม อวบอิ่ม แสดง
ให้เห็นถึงคุณภาพที่ดี เพราะสิ่งที่
๓-๔ อย่าง ตามแนวทางพระราชดาริของในหลวง คือต้นไม้อนุรักษ์ต้นน้า เป็นไม้กินได้
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ไม้ใช้สอยได้ ก่อสร้างบ้านเรอื นได้ และไม้สมุนไพร”
ทรงประทาน
๓ เมลด็ กาแฟผลผลติ จากเกษตรทส่ี งู
พระองค์ทรงมีพระราชดารัสว่าเจ้าหน้าที่ป่าไม้ต้องอนุรักษ์ฟื้นฟูป่า อนุรักษ์สัตว์ป่า
อันทําารายได้เป็นกอบเป็นกําา
รวมถึงคนที่อาศัยอยู่ในป่าด้วย ในส่วนของงบส่งเสริมพืชเศรษฐกิจที่นา มาปลูกทดแทนฝิ่น แก่ชาวไทยภูเขาให้มีชีวิต
มีป.ป.ส.เป็นหน่งึในหน่วยงานทีส่นับสนนุมาแต่เริม่ตงั้สานกังานใหม่ๆเมือ่เกอืบ๔๐ปีก่อน
ความเป็นอยู่ดียิ่งขึ้น
จากเดมิที่บริเวณดอยสามหม่นืเป็นแหล่งใหญ่ในการปลูกฝิ่นมกีารปลกูกนัสงูสดุปีละ
๑๕,๐๐๐ ไร่ ยามดอกฝิ่นบานก็สะพร่ังไปท้ังเทือกเขา และยังเป็นโรงงานเค่ียวเฮโรอีน เมื่อ
พื้นที่ได้รับการพัฒนาข้ึน ป่าท่ีเคยเป็นเขาหัวโล้นก็ค่อยฟื้นมาราว ๗๕ เปอร์เซ็นต์ ชาวบ้าน
มีอาชีพและคุณภาพชวีิตท่ีดขีึน้
“ผมตามเสดจ็ ในหลวงหลายครงั้ พระองคท์ รงมพี ระราชดารใิ นเรอื่ งปจั จยั ๔ ของชาวบา้ น
ตลอดเพราะตอนแรกถนนยงัไมม่ีในหลวงทรงคดิเรอื่งการใหช้าวบา้นพงึ่พาตวัเองใหช้าวบา้น
มกี นิ มใี ช้ ในหลวงเคยตรสั ถามวา่ มคี นตดิ ฝน่ิ กคี่ น ใหป้ ลกู ในหมบู่ า้ นไวใ้ หค้ นทตี่ ดิ ใชไ้ ป สว่ นใหญ่
เป็นพวกคนแก่ อยา่ ไปปลกู ทอี่ นื่ พวกชาวเขากนิ ฝ่ินเปน็ ยาด้วย บางทเี ราไปฟนั ฝิน่ ทงิ้ หมดเลย
เขาต้องไปหาจากทอี่ ื่นมา พระองค์ไม่ได้ให้ไปบังคบั แต่ให้ใช้วิธกี ารท่ีค่อยเป็นค่อยไป
“ในหลวงตรสั วา่ ถา้ เราจะชว่ ยเขา ตอ้ งทา ใหเ้ ขาเหน็ กอ่ น ใหเ้ ขามรี ายไดก้ อ่ น ในพระราช-
หฤทัยของพระองค์มีแต่ความเมตตา ทรงมองว่าชีวิตมนุษย์สาคัญท่ีสุด ทรงเห็นว่ามนุษย์
สามารถพฒั นาได้ ทาไม่ดกี ท็ าให้กลบั ตวั เป็นคนดีได้ พระองค์ทรงให้โอกาสคนเสมอ”
วนั นชี้ าวบ้านนา้ รไู ด้กนิ อาหารครบสามมอ้ื ไมต่ ้องกนิ ข้าวโพดป่นประทงั ชวี ติ ในยามหวิ
พระองค์ทาให้พวกเขาได้รู้ว่าความอยู่ดีกินดีไม่ใช่เพียงคา พูดสวยหรู แต่ยังเป็นสิ่งที่พวกเขา
สามารถสมัผสัจบัต้องได้ในชีวติความเป็นจรงิ
................................................................
การ
เสด็จพระราชดาเนินมาถึงของกษัตริย์หนุ่มพระองค์หน่ึงเมื่อร่วม ๔๐ ปีก่อน
ที่บ้านทุ่งจ๊อ ตาบลป่าแป๋ อาเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่ นา ความเปลี่ยนแปลงคร้ังใหญ่
ในชีวติมาสู่ชาวเขาทนี่หี่ลายสิบครอบครัว
บนเส้นทางขรุขระ เต็มด้วยหลุมบ่อจนเกินจะเรียกว่าเป็นถนนได้ ผืนป่าสีเขียวชอุ่ม
ชุ่มชื้น เต็มไปด้วยต้นไม้สูงใหญ่บอกถึงความอุดมสมบูรณ์ของผืนป่าปรากฏข้ึนในสายตา
หมู่บ้านเล็กๆ บนดอยจานวน ๔๐ กว่าหลังคาเรือน มีฉากหลังเป็นภูเขาสูงท่ีห่มคลุมด้วย
หมอกฝน ส่งผลให้อากาศเย็นยะเยียบ ด้วยความสูงเหนือกว่าระดับน้าทะเล ๑,๑๐๐ เมตร
ทาให้แม้แต่ในหน้าร้อน อากาศที่นี่ก็ยังหนาวเย็นตลอดปี พื้นท่ีน้ีเป็นเขตติดต่อกับอุทยาน
แห่งชาตหิ้วยน้าดงั
ในอดีตเม่ือหลายสิบปีก่อน พื้นท่ีทุ่งจ๊อเคยเป็นไร่ฝิ่นของชาวเขา ปัจจุบันพื้นที่ทุ่งจ๊อ
มี๓หมู่บ้านคอืบ้านลุ่มบ้านกลางและบ้านบนมีชาวเขาหลายเผ่าเช่นลซีอม้งกะเหรยี่ง
๑
มูเซอ อาข่า และจนี ฮ่ออาศยั อยู่ราว ๔๐ กว่าหลังคาเรือน
๑
10
