Page 113 - Culture1-2016
P. 113
“มเี รอื่ งหนงึ่ ทผี่ มคดิ วา่ เปน็ คนชปู ระเดน็ นขี้ นึ้ มา คอื เรอื่ ง
การถอดรองเทา้ เขา้ วดั ทพี่ มา่ หากคนไมร่ กู้ จ็ ะทําาตามระเบยี บ
แตก่ ไ็ มเ่ ขา้ ใจ เรากค็ ดิ วา่ ตอ้ งทาํา ใหค้ นเขา้ ใจถงึ ทมี่ าวา่ การถอด
รองเทา้ เขา้ วดั เปน็ เรอ่ื งสาํา คญั ของชาวพทุ ธในพมา่ ถงึ ขน้ั ในสมยั
ทตี่ อ่ สกู้ บั ชาวองั กฤษกเ็ รยี กวา่ ‘กบฏเกอื ก’ คอื เปน็ กบฏตอ่ คน
อังกฤษที่ใส่เกือกเข้าวัด ดังนั้นเวลาผมพานักท่องเที่ยวไปวัด
พม่า เราก็พูดประมาณว่า...ถ้าท่านกลับไปบ้านแล้วผิวหนังที่
เท้าหนาขึ้นสักมิลฯ หนึ่ง นั่นคือผลบุญที่ท่านสั่งสม ท่านได้
ร่วมผลบุญในการถอดรองเท้าเข้าวัดของประเทศเพื่อนบ้าน
“หรืออย่างคุณเคยไปเที่ยวพม่าแล้วถ่ายรูปได้สบาย
แต่ถ้าคุณไปเมืองฮอยอัน ประเทศเวียดนาม แล้วไปถ่ายรูป
คุณป้าคุณยายอาจถูกเขาด่าเอาได้ ก็เพราะเวียดนามผ่าน
สงครามมาหนักมาก พื้นที่ประเทศมีอยู่เท่านั้นแต่ประชากร
แปดเก้าสิบล้านคนแย่งกันทําามาหากิน จะให้เขามาคอยฉีก
ยมิ้ ใหเ้ ราไดอ้ ยา่ งไร นคี่ อื สงิ่ ทเี่ ราตอ้ งคอยอธบิ ายใหค้ นเดนิ ทาง
ไปแต่ละสถานที่ด้วยความเข้าใจ ซึ่งผมคิดว่านี่เป็นบทบาท
ที่ทําามาโดยตลอด
๔
“เพราะว่างานสารคดีทําาให้เราได้เดินทางไปที่ต่างๆ
เรากเ็ อาเรอื่ งราวทไี่ ดร้ บั รมู้ าถา่ ยทอด ดว้ ยความรสู้ กึ วา่ อยากให้
๔ ส่งภาพสาวยะไข่ ใหก้ ลุ่ม “Friends of Burma” ทาํา โปสเตอร์งานหาทุน
ชว่ ยผู้ประภยั พายุนาร์กีส พ.ศ. ๒๕๕๑
คนเข้าใจกัน”
๕. ประชาคมอาเซยี นกา้ วไปดว้ ยกนั
แลว้ เราจะไมม่ ที างเขม้ แขง็ ไดเ้ ลยถา้ เราไมภ่ าคภมู ใิ จในตวั เอง
แถมยังดูถูกกันเสียอีก ความเป็นประชาคมมันจะกลวง มี “ผมคิดว่าพื้นฐานของประเทศอาเซียนเรารวมตัวกัน
สภาพเฉพาะในทางกฎหมายเท่านั้น แต่หากเราภาคภูมิใจ ได้ไม่ยาก เพียงแต่ว่าเป็นหน้าที่ของแต่ละประเทศที่จะทําาให้
ในตัวเอง ยอมรับและชื่นชมในความแตกต่างของประเทศ พลเมืองของตนเข้าใจปรัชญาของประชาคม ขณะที่ปัจจุบัน
เพื่อนบ้าน นั่นคือความร่วมมือที่มาจากความเข้าใจกันเป็น เรามีการเปิด AEC ซึ่งเป็นเรื่องประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน
พื้นฐาน ประชาคมอาเซียนก็จะไปได้ด้วยดี
อยา่ งเดยี ว กอ็ าจทาํา ใหค้ นเขา้ ใจวา่ ตอ้ งแขง่ ขนั กนั ทง้ั ทค่ี วามจรงิ
“อย่างที่ผมเคยจัดรายการวิทยุ ผมบอกผู้ฟังว่าก่อน แล้วควรร่วมมือแบบเป็นหุ้นส่วนกัน เช่นประเทศหนึ่งอาจได้
ที่จะเรียนภาษาประเทศเพื่อนบ้าน (กรณีเปิด AEC) เราเรียน เปรยี บตรงมที ตี่ งั้ ตดิ ทะเล แตป่ า่ ไมห้ ายไปหมดแลว้ ขณะทลี่ าว
ภาษาใจก่อนดีไหม สร้างทัศนคติที่ดีกับเขาก่อน แล้วถ้าเกิด มสี ภาพปา่ ไมส้ มบรู ณ์ ถา้ หากเราไดเ้ ปรยี บทกุ เรอื่ งกค็ งไมม่ ใี คร
วันข้างหน้าคุณต้องไปทําางานเช่นที่ประเทศกัมพูชา ก็มี มาค้าขายด้วย
หลกัสตูรภาษาระยะสนั้เรยีนไดเ้ลยผมกพ็ดูอยา่งนี้เนน้ใหเ้ขา “เพราะฉะนั้นผมถึงบอกวา่พลเมืองอาเซียนต้องเข้าใจ
เรียนภาษาใจก่อน”
ตรงนี้เสียก่อนว่าเราไม่ได้มาแข่งขัน แต่มาเป็นหุ้นส่วนกัน
111
มกราคม-มนี าคม ๒๕๕๙
